Тексты
Вернуться к списку
| редактировать | удалить | Создать новый
| История изменений
| Статистика
| ? Помощь
Košiimme n’eil’ i gorbuškoil
жанр: бытовой рассказ
Информант(ы):
Прокопьев Николай Семёнович, 1922, Ковкойсельга (Koukoisel’g), Кондопожский р-н, Республика Карелия
Прокопьева Лидия Ивановна, 1927, Ковкойсельга (Koukoisel’g), Кондопожский р-н, Республика Карелия
место записи:
Тивдия, Кондопожский р-н, Республика Карелия,
г. записи:
1984
записали: Баранцев Александр Павлович
Источник:
Образцы карельской речи. I. Говоры Республики Карелии, тихвинских и тверских карел, 1994, с. 387-389
ф/архив ИЯЛИ КарНЦ РАН: №2813/7
Košiimme n’eil’ i gorbuškoil
карельский: людиковское наречие
Севернолюдиковский (кондопожский)
Kui zavodittih siit kossida?
Ka košimme n’eil’ i пorbuškoil.
I tuled zavodit, nu, en’džimäi.
Ken hüvin hivov ka hüvä on.
Vot hiv sie valmehekš.
Nu, hivottii, milaa mama hüvin hivoi.
Da i brigadale kaikile.
Kaikile n’etol’ko händää pandaa, što sä hivoit košiilla.
A vot košit i vikattehet, ve häi hivoo.
Hän vet’ n’eščitajece tämä.
Se teil hivottih?
Meil ve kruutit sidä vikateht tahkodat.
A šiid mänet vasto ruodoo, nu ende koššimaa rubedat šiid i poprav’at nämät vikattehed da.
Sid häi pidi muga.
Kruglii oli muon’e.
Ku kivi, kačo, nüg on pikaraižed a se oli tobd’.
I vot ükš čuras punov toine toižes i kahtei vot punot a šigä.
T’ämän i hivotuksen al on vežikartanke.
Se ei pie ni valada a hän muga vede šigä koskou.
Nnn.
A mi tahkottih?
Ka vot n’ämät i tahkotaa vikatehet.
Vikattehet meile tahkotaa.
Aa ruodoo lähtä k hivota.
D’oga päiv.
T’ägä vet’ on d’üged hein’.
On d’uged on kebd’.
Nu kous zavoditah prokossu, kunna heinät panov?
Ke prokossaa en’džimäin’e ajaa ka šiit, t’ähä bokhura bokka.
A toine d’äl’ge ajaa d’o šinun prokosale likkuu.
Mugai tulou.
Kell en’ämb vago, väged on ka ottaa l’evedembän prokosan, a kell vähemb ka.
I ken prostemb, ka l’evedän a ken hitremp ka kaidemban!
Kui sila.
Eräs terämb otta.
Eräz oli vägövemb.
Sigä kai.
”Valkki” vai mi ”laineh” teil kui sanota?
No.
No.
Laineh.
Šiid i lükitaa vardel.
Vai!
Konz rubetaa kai vardel l’üki kaikkiden.
L’evite.
Kuivaiš l’evitetta.
Levitetäh.
Nu a šit tuldaa i haravoidaa luogole.
A sen d’o kous heine kuivav siit midä haravoittih?
K šid haravoia šit suatot, suotot en’džimäi pandaa lagoile, što tukutaa.
Ežmaa kuivatetaa.
Kuivataa.
A šiit pandaa suatoihe.
A šiid vaste kegoihe.
Meil sanota ”suobrat”.
Ka šanda sihi pan’d’ii kegoid i vennim.
Nu a kui tukuis viedih.
Kegoih?
Tukud pandaa, batogad ol’d’ii, alahač pandaa.
I end ükš mieš edee, toin’e tagakš kahten kal’ettii.
Tokke.
Nosilkat.
Nosilkat.
A kembo suabran pani.
Sugbran panov mužikat.
Mužikat.
Pan’d’ii d’äl’gimäi, luadii akat.
Eulo brihad, a mužikat aa.
A tošč vihm tuleškadoo mužikk ükš on dai i akat nu piel.
A ükš mieš pid’äv ülähän.
Se häi pidi malttai tiedä nu.
Da.
Ka piäi äi ükš.
Mužikan l’evedäl.
Ükš mieš on aino suobran piel topčiu štobi.
A kui zavodittih, mille zavodittih?
Ka endžimäi pandaa mecat, nun puid l’eikataa hoikaižit.
I vot pandav alle.
Da vot.
Nämit, barbhat.
All a potom pandaa žerdit, n’ämä n’ütteget nazivajece.
Nu meil poltora metra.
šül’üü levede.
Puukešk ščitaece, se no, nun kakssadat kilot puukešk.
Ščitaece.
Lugedav äigi suattot.
A suotod vet’ pandaa voit tobd’ i pien’ panda.
Nu suatod ili suatod, ili mieričet d’äl’ges.
Kak hočešh konz osutku hän andaa šiid d’oo mieriče.
Kegoihe tože, nu kegoihe pid’ää štob oliiš kui d’alo kuiv.
A kaus kego pandih?
A kego pandii, šiit pandaa d’o ükš žerd’ keskel.
Ümbäri.
Tože.
Rizut s’akijot barbat pandaa.
A potom zavoditaa hein’ät.
Nu, šigä d’o ümbäri.
T’ägä on pandaa bokas, ühtes bokaspiäi.
Ežmää kaks kierat nostaa, potom pereid’uu toižes bokaspie.
A t’ämä ümbäri panoo.
Nu piä piä kuibo.
Pandih?
Ka.
Aa.
Piä se konc on luoditaa.
Da na konc.
Suolataa.
Mi vežii potom.
Puoletaa, puoletaa šiid i.
Piäle mi pandih?
A piäl panetel’d’ii meil, luoditaa vicoiš, vicat.
Vo, kakš vicad i kak n’el’l’ čuraa toižee.
Jesli kegole ka ninga čuruz n’el’l’, a suobraa ka puukeskele.
Nu jes bokin sigä pandihgo žerdit?
Pandii tuget, pandii d’o.