ВепКар :: Тексты

Тексты

Вернуться к списку | редактировать | удалить | Создать новый | История изменений | Статистика | ? Помощь

Lindut

Lindut

карельский: людиковское наречие
Михайловский
Nu oli miituine lindu on e tämä hanhi?

Hanhet meil vet kaks’ va koum vaa suain hanhet. A d’oučentt en ni suanu. D’ouččem Miša-poig ambui täss randal, ka ni ühten häin müi siid oli ruadai must liha om. D’oučes han’hen s om hüvä liha. Ka mia vähän han’hiit suain. Ende om t’äss poik ve d’ärves а hüö poigižebat suil’e da mecha, meciihe suil’e.

Nu a kurged oledgo nähnü miituine lindu se on?

Kurg om vet pit’kad d’augat sujul suol. Kurgiit, se mia en, mie en üht en rikkonu kurget. Tuatt se äijän rikkel’ a mie en kurged om pit’kad d’augat.

Muga suuri lindu?

K suur’, om suur’. Suur’ lindu, dai liha om hüvä hänen skusnij om.

Nu kus hän ainos pezihe?

A pezad me.

Et pezad azu?

Pezad miä n’ägiin ka pr’aamo bazaril! Ka ku duumaat granatat kaks munaašt oli. I oli hongan oksit kogonu, kogonu suorandal’e ipeza siit pal’hal hüpnii irdal’e, a mie en ni kosnu. Mecuod ečiin ka mia san poigetap. D ei milie hänes možet om d’o munaažet haudnu, häin hüpnii vongundanke kruukandan ke. Ka miä ni l’ekaan en ka kacuin daa. I pr’amo bazaril kaku stolal. Hongan oksiit katkuonu katkuonu kuivil’e i sih i munin azunu pezad ela.