ВепКар :: Тексты

Тексты

Вернуться к списку | редактировать | удалить | Создать новый | История изменений | Статистика | ? Помощь

Raipaidus

Raipaidus

карельский: людиковское наречие
Михайловский
Nu vot, mi se raipaidus on, kui ende liečittih se?

Oi, en tieda raipaidust. Raipaidus l’eikataze, en tieda, kut kündusel küzüta, ei ken on ezman’e libo d’äl’gimäin’e ka sida küzütaze. Oi minäi, miä muštan ei. Buab meiden küz’el’. Ka huba olim miä, ka miš miä t’iedan. En d’o ni tieda. Sen tiedan sav: ”Bunuk tul’e vai tul’e”, sap: ”T’аnnа. Miä silai küzün ka. Mia kacuin sinun piäl’e siä mida l’eiktat? No muud ni mida. A muut ei piä ni mida sanda”. Nu ka. Miä vet on gluupal, ka vidno. Sanelin siluo, a en tieda. Sii l’eiktam nu, vacal’eze vieretap kündüsel’e kirvel. Sii häin sinna proidib i l’ähtob, mis tiedam. N’e znaju. Mida om vot. Mida oli vahnat t’el’mettihe, nügüö vot en tieduomuo. Ende tel’mit’t’ihe praud oli sen. Buabal mie omal ol’en nahnu. Ka d’o kahesa küment vuot oli staruuhal’e. Vahn oli d’alo.