ВепКар :: Тексты

Тексты

Вернуться к списку | редактировать | удалить | Создать новый | История изменений | Статистика | ? Помощь

Nelläš piä

Nelläš piä

карельский: собственно карельское наречие
Новописьменный тверской
1 I tuaš rubei opaštamah meren luona: i keräydy Hänen luo äijä rahvašta, äššen, mändyö veneheh, pidi Hänellä istuo merellä, a kaikki rahvaš oli merirannalla mualla.
2 I opašti äijän heidä arvautannoila, i pagizi omašša opaššannašša:
3 Kuulgua: Ka läksi kylväjä kylvämäh;
4 I konža hiän kylvi, yhet jyvät langettih tiedä vaš, i tuldih linnut, i n’okittih hiät;
5 A toizet langettih kiviköllä, missä ei ollun äijiä muada, i terväh vihahettih, žentäh, jotto eulun šyväldi muada;
6 Päiväzen noštuo, kellissyttih, i kuin heissä eulun juurda, kuivettih;
7 Muuvennet langettih tuhjoh, kažvo tuhjo i katto hiät, i nimidä hyö ei kažvatettu.

8 A muuvennet langettih hyvällä mualla, i laškiettih taimenie noužijua i kažvajua, i kažvatettih lizävyö kolmekymmendä, i kuužikymmendä, i šuan.
9 I šano: Kellä on korvat kuulla, kuulgah!
10 Konža Hiän oli yksinäh, kyžyttih Häneldä Hänen kera olijat, kahentoistakymmenen kera, arvauttamizeh näh.
11 I šano heilä: Teilä on annettu tiediä Taivaškuningahuon tiedävyö, a niilä ulgozilla arvautannoila kaikki šanuočou,
12 Ana kaččuon kačotah, i ei nähä; i kuulien kuullah, i ei malteta, kuin konža ei kiändiäčetä, i jättiäčetä heilä riähät.

13 I šano heilä: Ettägo tiijä tädä arvauttamis’t’a? I kuin työ kaikkie arvauttamizie rubietta maltamah?
14 Kylväjä on, ken kylväy Jumalan šanua.
15 A ne ollah, kumbazet tiedä vaš, missä kylviäčöy Jumalan šana, i kuin kuuluššetah, šidä že aigua tulou sotona, i kiskou šanan, kylvetyn hiän šiämellä.
16 I ne niin že ollah, kumbazet kylviäčetäh kiviköllä, kumbazet kuin kuullah Jumalan šanua, šidä že kerdua ihaštunuot otetah hänen,
17 I juurda heissä eu, i ei viikkozet olla; i kuin tulou vaiva ali ajuačenda šanan täh, tereväzeh hyllätäh.

18 A ne ollah, kumbazet tuhjoh kylviäčetäh, šanan kuulijat,
19 I tämän ilman huolet i elon kaunehuš, i kaikenualazet himot katetah šanan, i tarbehetta on.

20 A ne ollah, kumbazet hyvällä mualla kylvetty, kumbazet kuullah šanan, i otetah, i tuuvah lizävyö kolmehkymmeneh šua, i kuudehkymmeneh šua, i šadah šua.
21 I šano heilä: Jottogo viritetäh tuohušta šiksi, kuin panna händä vakan alla ali laučan alla? Eigo žentäh, kuin ylähänä palais’?
22 Eule tiedämättömiä, midä ei tiijuššettais’; eigo ole niin peitošša, mi jälgiperillä ei ožuttuačis’.
23 Kuin kellä ollah korvat kuulla, kuulgah!
24 I šano heilä: Pidäkkiä työ, midä kuuletta: kumbazeh vakkah mittuatta, mitatah i teilä i lizätäh teilä, kuulijilla.
25 Kellä kuin on, anduačou šillä, a kellä eu, mi i on, i že kiskuočou häneldä.
26 I šano: Niin že on i Taivaškuningahuš, kuin inehmine luokšiu jyvie muah,
27 I maguau hiän, i noužou yöllä i päivällä, i jyvät vihahetah i kažvetah, a hiän iče ei i tiijä;
28 Ičeštä mua iellä laškou taimenet, šiidä tähkän, a jälgiperillä täyvyttäy jyvät tähkäššä.

29 Konža šualistuu leibä, työndäy šiine že čirpin, jotto läheni leikkavo.
30 I pagizi: Min jyttyökši panemma Taivaškuningahuššan? Ali mittyön arvauttamizen jytyš on hiän?
31 On hiän kuin kargičane jyväne, kumbane kuin kylviäčöy muah, pieniin on kaikista muаjyvistä;
32 I konža liey kylvetty, kažvau, i on šuuriin kaikista heinistä, i laškou okšat šuuret, äššen hänen alla voijah elättäliečie lendäjät linnut.

33 I tämänmuozilla äijillä arvauttamizilla pagizi heilä paginua, žen verda, min voidih kuulla;
34 A arvautannoita ei paissun heilä nimidä, eris’ ollešša šaneli kaikki omilla opaššettavilla.

35 I šano heilä šinä piänä illalla: Ajakko toizella puolla.
36 I laškehuo rahvahan, otettih Hänen venehellä, kumbazella Hiän oli; i toizie venehie oli Hänen kera.
37 I nouzi šuuri tuuli; i vettä veneheh rannašta piäličči nošteli, äššen jo venehellä upota.
38 A iče Hiän venehen piäššä magai. I noššatettih Hänen, i šanottih Hänellä: Opaštaja, etgo nimikseh ole, häviemäššä olemma.
39 I nouštuo, kieldi tuulen, i virki merellä: Hergie, täyži šiula. I heittih tuuli, i luadiih tyyni šiä.
40 I šano heilä: Midä työ niin rapakat oletta? Kuin työ että uššo?
41 I pölläššyttih hyö ylen äijäldi i toine toizella paistih: Ken muone Tämä on, jotto i tuuli i meri Händä kuunnellah?