Iisussa ruokkiu viisituhatta mieštä
карельский: собственно карельское наречие
Новописьменный севернокарельский
30Apostolit keräyvyttih Iisussan luo ta šanottih Hänellä kaikki, mitä hyö oli ruattu ta mitä opaššettu.
31Iisussa šano heilä: "Läkkä nyt rahvahattomah paikkah, šielä työ šuatta levähellä vähäsen". Ihmisie niät tuli ta mäni, jotta opaššettavilla ei ollun aikua ni šyyvvä.
32Šiitä hyö lähettih rahvahattomah paikkah venehellä, jotta olla omistah.
33No rahvaš näki heijän lähön, ta monet tunnettih hiät. Ihmisie juoksi maičči kaikista linnoista. Hyö kerittih perillä ennein heitä ta keräyvyttih yhteh Häntä vuottamah.
34Konša Iisussa piäsi rantoih ta nousi veneheštä, Hiän näki kaikki nämä ihmiset. Hänellä tuli heitä suali, šentäh kun hyö oltih niin kuin lampahat paimenta vailla. Hiän rupesi opaštamah heitä ta pakasi heilä pitälti.
35Kun päivä jo kallistu iltah, opaššettavat tultih Iisussan luo ta šanottih: "Tämä paikka on tyhjä ta on jo myöhäni aika. 36Toimita ihmiset pois, jotta hyö mäntäis lähisih taloloih ta kylih oštamah ičelläh leipyä. Heilähän ei ole mitänä šyötävyä".
37Iisussa vaštasi opaššettavilla: "Antakkua työ heilä ruokua". Hyö šanottih Hänellä: "Meinuatko, jotta miän pitäy lähtie oštamah kahellašualla dinarilla leipyä ta antua ne heilä šyötäväkši"?
38Iisussa kyšy heiltä: "Kuin monta leipyä teilä on? Käykyä kaččomašša". Hyö käytih kaččomašša ta šanottih: "Viisi leipyä ta kakši kalua".
39Iisussa käški opaššettavien issuttua kaikki ihmiset joukkoloih vihannalla nurmikolla.
40Rahvaš istuuvuttih joukkoloih, šavoin ta viisinkymmenin henkin.
41Šiitä Iisussa otti ne viisi leipyä ta kakši kalua, kaččo ylähyäkši taivahah ta šano niistä passipot Jumalalla. Hiän katkuali leivät ta anto palat opaššettavilla, ta hyö juattih ne rahvahalla. Šamoin Hiän jako kaikilla ne kakši kalua.
42Kaikin šyötih kyllitellein.
43Šyömättä jiänehie leivänpalasie kerättih kakšitoista täyttä vakallista ta kaluaki jäi.
44A šyöjie oli viisituhatta mieštä.
Марк 6: 30-44
русский
30 И собрались Апостолы к Иисусу и рассказали Ему всё, и что сделали, и чему научили.
31 Он сказал им: пойдите вы одни в пустынное место и отдохните немного, — ибо много было приходящих и отходящих, так что и есть им было некогда.
32 И отправились в пустынное место в лодке одни.
33 Народ увидел, как они отправлялись, и многие узнали их; и бежали туда пешие из всех городов, и предупредили их, и собрались к Нему.
34 Иисус, выйдя, увидел множество народа и сжалился над ними, потому что они были, как овцы, не имеющие пастыря; и начал учить их много.
35 И как времени прошло много, ученики Его, приступив к Нему, говорят: место здесь пустынное, а времени уже много, — 36 отпусти их, чтобы они пошли в окрестные деревни и селения и купили себе хлеба, ибо им нечего есть.
37 Он сказал им в ответ: вы дайте им есть. И сказали Ему: разве нам пойти купить хлеба динариев на двести и дать им есть?
38 Но Он спросил их: сколько у вас хлебов? пойдите, посмотрите. Они, узнав, сказали: пять хлебов и две рыбы.
39 Тогда повелел им рассадить всех отделениями на зеленой траве.
40 И сели рядами, по сто и по пятидесяти.
41 Он взял пять хлебов и две рыбы, воззрев на небо, благословил и преломил хлебы и дал ученикам Своим, чтобы они раздали им; и две рыбы разделил на всех.
42 И ели все, и насытились.
43 И набрали кусков хлеба и остатков от рыб двенадцать полных коробов.
44 Было же евших хлебы около пяти тысяч мужей.