Iisussa nuaklitah ristih
карельский: собственно карельское наречие
Новописьменный севернокарельский
21Eryäš kirinejalaini mieš, Simoni nimeltäh, Aleksanterin ta Rufan tuatto, oli tulošša linnah. Hiän tuli heitä vaštah, ta saltatat pakotettih hänet kantamah Iisussan ristie.
22Hyö vietih Iisussa Golgofa-nimiseh paikkah, mi kiännettynä merkiččöy "Piäkopanpaikka".
23Hyö tarittih Hänellä mirran kera ševotettuo viinua, vain Hiän ei ottan šitä.
24Šiitä hyö nuaklittih Hänet ristih ta juattih keškenäh Hänen vuattiet, pantih arvalla, jotta ken mitä šuau.
25Oli kolmaš tunti, konša hyö nuaklittih Hänet ristih.
26Ristih Iisussan piän yläpuolella oli kirjutettu, mintäh Hänet oli suutittu kuolomah. Šiinä luki: "Jevreijen Čuari".
27Hänen kera nuaklittih ristih kakši rosvuo, yksi Hänen oikiella, toini Hänen vašemella puolella.
28Näin tultih tovekši nämä Pyhien Kirjutukšien šanat: "Hänet luvettih sakonanrikkojien joukkoh".
29Šivučči matkuajat ivual'tih Häntä, puisseltih piätäh ta šanottih: "Hoi, Šiekö voit hajottua jumalankojin ta noštua šen uuvveštah kolmešša päiväššä?
30Pelašša nyt Iččeš ta šolaha rissiltä"!
31Šamoin ylipapit yheššä sakonanopaštajien kera ivual'tih Häntä. Hyö paistih keškenäh: "Muita še Hiän autto, ka Iččieh ei voi auttua.
32Šolahtakkah nyt rissiltä, Hristossa, Israelin Čuari! Šen kun niämmä, šiitä ušomma Häneh". Neki, ket oli yheššä Hänen kera nuaklittu ristih, ivual'tih Häntä.
Марк 15: 21-32
русский
21 И заставили проходящего некоего Киринеянина Симона, отца Александрова и Руфова, идущего с поля, нести крест Его.
22 И привели Его на место Голгофу, что́ значит: Лобное место.
23 И давали Ему пить вино со смирною; но Он не принял.
24 Распявшие Его делили одежды Его, бросая жребий, кому что́ взять.
25 Был час третий, и распяли Его.
26 И была надпись вины Его: Царь Иудейский.
27 С Ним распяли двух разбойников, одного по правую, а другого по левую сторону Его.
28 И сбылось слово Писания: и к злодеям причтен.
29 Проходящие злословили Его, кивая головами своими и говоря: э! разрушающий храм, и в три дня созидающий!
30 спаси Себя Самого и сойди со креста.
31 Подобно и первосвященники с книжниками, насмехаясь, говорили друг другу: других спасал, а Себя не может спасти.
32 Христос, Царь Израилев, пусть сойдет теперь с креста, чтобы мы видели, и уверуем. И распятые с Ним поносили Его.