Mitä kerähmöššä piätettih?
карельский: собственно карельское наречие
Новописьменный севернокарельский
22 Šiitä apostolit ta vanhimmat yheššä koko uškojakunnan kera piätettih valita omašta joukošta muutomie miehie ta työntyä hiät Antiohijah Puavilan ta Varnavan kera. Hyö valittih Juuta, kumpaista kučuttih Varsavakši, ta Sila – molommat uškojakunnan johtomiehie. 23Heilä annettih matkah tämmöni kirjani: "Myö, apostolit ta vanhimmat, tiän vellet, tervehimmä teitä, toisista vieroista kiäntynehie Antiohijan, Siirijan ta Kilikijan vellijä.
24Myö kuulima, jotta eryähät miän joukošta käytih teilä ta omilla pakinoilla pöläteltih teitä ta ševotettih tiän mielet. Hyö šanottih, jotta tiät pitäy laitaleikata ta tiän pitäy täyttyä Sakonan käškyjä. Myö emmä heitä šinne toimittan. 25 Šentäh myö nyt yksimielisešti valiččima miehie ta työnnämmä hiät tiän luo. Hyö tullah yheššä miän kallehien vellien Varnavan ta Puavilan kera, 26 kumpaset oltih valmehet antamah oma henki miän Hospotin Iisussan Hristossan nimen tähen.
27Niin jotta toimitamma Juutan ta Silan šinne, ta hyö tuuvvah tämä šama viesti teilä vielä šuullisešti.
28Pyhä Henki ta myö kaččoma parahakši, jotta ei pie panna tiän harteilla mitänä kannelmušta. Tiän pitäy täyttyä vain nämä käšyt: 29pisykkyä eris šemmosešta lihašta, mi on uhrattu valehjumalilla, šamoten vereštä ta lihašta, kumpasešta vertä ei ole lašettu; elkyä käykyä vierahih naisih elkyäkä ruatakkua toisilla šitä, mitä ičellänä että tahtois. Kun tämmöseštä pisyttä eris, ruatta hyvin. Jiäkyä tervehekši".
30 Šiitä miehet toimitettih matkah. Antiohijah tultuo hyö kučuttih uškojat ta annettih kirjani vellilöillä.
31Kirjasen luvettuo hyö ihaššuttih, kun šuatih rohkissušta šen šanoista.
32Juuta ta Sila, kumpaset iče niise oltih Jumalan viessintuojat, paistih äijän, rohkissettih ta lujitettih uškovellijä.
33 Hyö oltih šielä kotvasen aikua, šiitä vellet piäššettih hiät rauhantoivotukšien kera myöštymäh apostolien luo.
34Kuitenki Sila tahto jiähä Antiohijah, ta niin Juuta myöšty Jerusalimih yksin. 35 A Puavila ta Varnava niise jiätih Antiohijah. Yheššä monien muijen kera hyö opaššettih ta šaneltih Hospotin šanua.
Деяния апостолов 15:22-35
русский
22 Тогда Апостолы и пресвитеры со всею церковью рассудили, избрав из среды себя мужей, послать их в Антиохию с Павлом и Варнавою, именно: Иуду, прозываемого Варсавою, и Силу, мужей, начальствующих между братиями, 23 написав и вручив им следующее: "Апостолы и пресвитеры и братия — находящимся в Антиохии, Сирии и Киликии братиям из язычников: радоваться.
24 Поелику мы услышали, что некоторые, вышедшие от нас, смутили вас своими речами и поколебали ваши души, говоря, что должно обрезываться и соблюдать закон, чего мы им не поручали, 25 то мы, собравшись, единодушно рассудили, избрав мужей, послать их к вам с возлюбленными нашими Варнавою и Павлом, 26 человеками, предавшими души свои за имя Господа нашего Иисуса Христа.
27 Итак мы послали Иуду и Силу, которые изъяснят вам то же и словесно.
28 Ибо угодно Святому Духу и нам не возлагать на вас никакого бремени более, кроме сего необходимого: 29 воздерживаться от идоложертвенного и крови, и удавленины, и блуда, и не делать другим того, чего себе не хотите. Соблюдая сие, хорошо сделаете. Будьте здравы".
30 Итак, отправленные пришли в Антиохию и, собрав людей, вручили письмо.
31 Они же, прочитав, возрадовались о сем наставлении.
32 Иуда и Сила, будучи также пророками, обильным словом преподали наставление братиям и утвердили их.
33 Пробыв там некоторое время, они с миром отпущены были братиями к Апостолам.
34 Но Силе рассудилось остаться там. (А Иуда возвратился в Иерусалим). 35 Павел же и Варнава жили в Антиохии, уча и благовествуя, вместе с другими многими, слово Господне.