ВепКар :: Тексты

Тексты

Вернуться к списку | редактировать | удалить | Создать новый | История изменений | Статистика | ? Помощь

Israeli ta Jumalan lupaukšet

Israeli ta Jumalan lupaukšet

карельский: собственно карельское наречие
Новописьменный севернокарельский
1 Šanon teilä Hristossan nimeššä, jotta pakajan totta. Miun omahenki tovistau yheššä Pyhän Henken kera, jotta en valehtele. 2Miula on šiämeššä šuuri apie ta loppumatoin tuška. 3Tahtosin parempi iče olla kirottu ta erotettu Hristossašta, kun še vain auttais miun vellijä, miun omua rahvašta. 4Hyö ollah israelilaisie, kumpaset Jumala otti omiksi lapšiksi ta anto heilä jumalallisen valon. Heijän kera Hiän luati šopimukšet, heilä Hiän anto Sakonan, jumalansluušpan ta lupaukšet. 5Heijän ollah kantatuatot. Heistä Hristossa on lähtösin ihmisenä, Hiän, ken on kaikkie ylempänä, ilmasen ijän kiitetty Jumala. Amin!

6Tämä ei tarkota šitä, jotta Jumalan šana ois männyn tyhjäh. Niätšen ei kaikki israelilaiset kuuluta tosi Israelih, 7eikä kaikki Aprahamin jälkiläiset olla oikeita Aprahamin lapšie. Šanohan Jumala Aprahamilla: "Vain Issakan jälkiläisie šanotah šiun lapšiksi".

8Tämä merkiččöy šitä, jotta ei kaikki Aprahamin jälkiläiset olla Jumalan lapšie, vain šemmoset jälkiläiset, kumpaset on šynnytty Jumalan lupaukšen voimašta.

9Ta še lupauš oli tämmöni: "Enši vuotena šamah aikah tulen šiun luo, ta šilloin šiun naisella Sarralla on poika".

10Eikä täššä ole vielä kaikki. Revekka šai kakši poikua yheštä mieheštä, miän kantatuatošta Issakašta.

11-12 Jo ennein kuin pojat oli šynnytty, ennein kuin hyö oli ruattu mitänih hyvyä tahi pahua, Jumala šano Revekalla: "Vanhempi poika paššuau nuorempua". Näin Jumala omašta tahoštah valičči nuoremman, kumpasen oli kuččun. Valinta ei riipu ihmisen ruatoloista, vain valiččijan tahošta. 13Šanouhan Jumala Pyhissä Kirjutukšissa Revekan pojista: "Juakkuo Mie tykkäsin, a Isavua vihasin".

14 Mitä myö täh šanomma? Onko Jumala viärämielini? Ei šuinki.

15 Moisseilla Hiän šano: "Mie armahan, ketä tahon, ta ketä tahon šaleija, šitä šaleičen".

16Niämmä, jotta kaikki rippuu Jumalašta, kumpani armahtau, eikä šiitä, mitä ihmini tahtou tahi mahtau.

17Pyhissä Kirjutukšissa Jumala šanou faraonilla näin: "Mie šentäh noššin šiut čuariksi, jotta šiun kautti voisin näyttyä voimani ta jotta Miun nimeštä šaneltais koko muailmašša".

18 Niin jotta Jumala armahtau, ketä tahtou, ta koventau šytämen, keltä tahtou.

Послание ап. Павла к Римлянам 9:1-18

русский
1 Истину говорю во Христе, не лгу, свидетельствует мне совесть моя в Духе Святом, 2 что великая для меня печаль и непрестанное мучение сердцу моему: 3 я желал бы сам быть отлученным от Христа за братьев моих, родных мне по плоти, 4 то есть Израильтян, которым принадлежат усыновление и слава, и заветы, и законоположение, и богослужение, и обетования; 5 их и отцы, и от них Христос по плоти, сущий над всем Бог, благословенный во веки, аминь.

6 Но не то́, чтобы слово Божие не сбылось: ибо не все те Израильтяне, которые от Израиля; 7 и не все дети Авраама, которые от семени его, но сказано: в Исааке наречется тебе семя.

8 То есть не плотские дети суть дети Божии, но дети обетования признаются за семя.

9 А слово обетования таково: в это же время приду, и у Сарры будет сын.

10 И не одно это; но так было и с Ревеккою, когда она зачала в одно время двух сыновей от Исаака, отца нашего.

11 Ибо, когда они еще не родились и не сделали ничего доброго или худого (дабы изволение Божие в избрании происходило 12 не от дел, но от Призывающего), сказано было ей: больший будет в порабощении у меньшего, 13 как и написано: Иакова Я возлюбил, а Исава возненавидел.

14 Что́ же скажем? Неужели неправда у Бога? Никак.

15 Ибо Он говорит Моисею: кого миловать, помилую; кого жалеть, пожалею.

16 Итак помилование зависит не от желающего и не от подвизающегося, но от Бога милующего.

17 Ибо Писание говорит фараону: для того самого Я и поставил тебя, чтобы показать над тобою силу Мою и чтобы проповедано было имя Мое по всей земле.

18 Итак, кого хочет, милует; а кого хочет, ожесточает.