Ihmisen viisahuš ta Jumalan viisahuš
карельский: собственно карельское наречие
Новописьменный севернокарельский
6Viisahie šanoja myö šanelemma niillä, ket on kypšytty ottamah niitä vaštah. Še ei kuitenki ole tämän muailmanajan viisahutta eikä niijen viisahutta, ket ollah vallašša tänä muailmanaikana. Hiän ošana on häviemini. 7Myö šanelemma Jumalan peitošša piettyö viisahutta, šitä viisahutta, min Jumala jo ennein aikojen alkuo varušti meilä jumalallisekši valokši. 8Šiitä viisahuošta ei ole piäššyn perillä yksikänä tämän muailmanajan vallaššaolijista. Kun hyö ois šiitä tiijetty, niin ei ois jumalallisen valon Isäntyä ristihnuaklittu.
9On niin kuin Pyhissä Kirjutukšissa šanotah: – Mitä šilmä ei ole nähnyn, korva ei ole kuullun, mitä ihmisllä milh i voinun juolahtua, šen Jumala on varuštan niillä, ket Häntä tykätäh.
10Ka meilä Jumala ilmotti nämä as's'at omalla Henkelläh. Henkihän tiijuštau kaiken, Jumalan šyvyötki.
11Ken muu kuin ihmisen oma henki tietäy, mitä ihmiseššä on? Šamoin vain Jumalan Henki tietäy, mitä Jumalašša on.
12No myö emmä šuanun tämän muailman henkie, vain šaima Jumalalta Henken šitä vaššen, jotta malttasima, mitä Hiän on antan meilä lahjakši. 13Näistä as's'oista myö niis pakajamma, ka emmä ihmisviisahuon opaštamilla šanoilla vain Pyhän Henken opaštamilla. Myö šelitämmä henkelliset as's'at Henken avulla.
14Ihmisen mieli ei voi ottua vaštah šitä, mitä Jumalan Henki pakajau, šentäh kun häneštä še on höperryštä. Hiän ei malta šitä, šentäh kun šiitä voit piäššä perillä vain Henken avulla.
15Henkellini ihmini voit piäššä perillä kaikešta, vain häneštä ičeštäh kenkänä ei piäše perillä.
16– Ken tietäy Hospotin mielen, niin jotta vois neuvuo Häntä? Ka meilä še on Hristossan mieli.
Первое послание ап. Павла к Коринфянам. 2:6-16
русский
6 Мудрость же мы проповедуем между совершенными, но мудрость не века сего и не властей века сего преходящих, 7 но проповедуем премудрость Божию, тайную, сокровенную, которую предназначил Бог прежде веков к славе нашей, 8 которой никто из властей века сего не познал; ибо если бы познали, то не распяли бы Господа славы.
9 Но, как написано: не видел того глаз, не слышало ухо, и не приходило то на сердце человеку, что приготовил Бог любящим Его.
10 А нам Бог открыл это Духом Своим; ибо Дух все проницает, и глубины Божии.
11 Ибо кто из человеков знает, что́ в человеке, кроме духа человеческого, живущего в нем? Та́к и Божьего никто не знает, кроме Духа Божия.
12 Но мы приняли не духа мира сего, а Духа от Бога, дабы знать дарованное нам от Бога, 13 что и возвещаем не от человеческой мудрости изученными словами, но изученными от Духа Святаго, соображая духовное с духовным.
14 Душевный человек не принимает того, что́ от Духа Божия, потому что он почитает это безумием; и не может разуметь, потому что о сем надобно судить духовно.
15 Но духовный судит о всем, а о нем судить никто не может.
16 Ибо кто познал ум Господень, чтобы мог судить его? А мы имеем ум Христов.