Varotuš valehjumalilla kumartelomisešta
карельский: собственно карельское наречие
Новописьменный севернокарельский
1 Vellet, tahon muissuttua teilä, jotta kaikki miän tuatot matattih pilven juohattamina ta aššuttih meren poikki. 2Šiinä pilveššä ta mereššä hiät kaikki kaššettih Moissein kra kulkijiksi. 3Kaikin hyö šyötih šamua henkellistä ruokua 4ta juotih šamua henkellistä juotavua. Hyö niätšen juotih šiitä henkelliseštä kallivošta, mi kulki hiän kera. Še kallivo oli Hristossa.
5Kuitenki monie heistä Jumala ei hyväkšyn, ta hyö kuoltih tyhjäššä muašša.
6Kaikki tämä on meilä varotukšena. Miän ei pie himoilla pahua, niin kuin hyö ruattih.
7Elkyä ruvekkua kumartelomah valehjumalilla niin kuin eryähät heistä. Pyhissä Kirjutukšissa šanotah heistä näin: "Rahvaš istuutu šyömäh ta juomah, ta šiitä hyö nouštih pläššimäh".
8Elkä ruvekkua huoruimah niin kuin muutomat heistä; heitä kuoli yhtenä päivänä kakšikymmentäkolmetuhatta.
9Miän ei pie kuotella, kuin pitälti Hospoti keštäy, ennein kuin kurittau meitä, niin kuin muutomat heistä ruattih; hyö kuoltih kiärmehen puromih.
10Elkyä valittakkua niin kuin muutomat histä; hiät tappo šurmananheli.
11Kaikki, mitä tuattoloilla kävi, on meilä varotukšena. Še on kerrottu opiksi meilä, kenen ošana on elyä aikojen lopušša.
12Ken smiettiy, jotta šeisou, kaččokkah, jotta ei lankieis.
13Konša teitä muanitetah pahah, niin muistakkua, jotta šamalla keinoin muanitetah kaikkie ihmisie. Jumalah voipi luottua. Hiän ei anna muanitella teitä yli tiän voimien. Yheššä muanitukšen kera Hiän näyttäy poispiäšyn šiitä, niin jotta voitta šen keštyä.
14Šentäh, armahat vellet, pisykkyä erošša valehjumalilla kumartamisešta.
15Pakajan teilä niin kuin šemmosilla, kellä on mieltä piäššä. Tuumaikua iče, mitä mie šanon.
16Kun myö plahoslovimma pričastien viinamal'l'an ta juomma šiitä, niin emmäkö myö tämän mal'l'an kautti piäše ošallisiksi Hristossan Vereštä? Ta kun myö katkualemma ta šyömmä pričastieleivän, niin emmäkö myö tämän leivän kautti piäše ošallisiksi Hristossan Runkošta?
17Leipä on yksi, ta niin myöki olemma yksi runko, vaikka meitä on äijän, šentäh kun kaikin šyömmä tuošta yheštä leiväštä.
18Tuumaikua Israelin rahvašta! Eikö papit, ket šyyvväh alttarilla pantuo uhrilihua, liitytä yhteh toini toisen kera ta iče Jumalan kera?
19Mitä mie tahon tällä šanuo? Šitäkö, jotta valehjumalilla uhratulla lihalla ois mitä merkityštä tahi jotta valehjumalat oltais tovellisie?
20En tietyšti! A konša toisenvieroset uhratah, niin hyö uhratah piessoilla eikä Jumalalla. Enkä mie taho, jotta teilä ois yhtevyš piessoih.
21Työ että voi juuvva Hospotin mal'l'ašta, kun juonetta piessojen mal'l'ašta. Ettäkä voi šyyvvä Hospotin stolašša, kun šyönettä piessojen stolašša.
22Ruohimmako myö šiännyttyä Hospotie? Olemmako myö muka Häntä voimakkahampie?
Первое послание ап. Павла к Коринфянам. 10:1-22
русский
1 Не хочу оставить вас, братия, в неведении, что отцы наши все были под облаком, и все прошли сквозь море; 2 и все крестились в Моисея в облаке и в море; 3 и все ели одну и ту же духовную пищу; 4 и все пили одно и то же духовное питие: ибо пили из духовного последующего камня; камень же был Христос.
5 Но не о многих из них благоволил Бог, ибо они поражены были в пустыне.
6 А это были образы для нас, чтобы мы не были похотливы на злое, как они были похотливы.
7 Не будьте также идолопоклонниками, как некоторые из них, о которых написано: народ сел есть и пить, и встал играть.
8 Не станем блудодействовать, как некоторые из них блудодействовали, и в один день погибло их двадцать три тысячи.
9 Не станем искушать Христа, как некоторые из них искушали и погибли от змей.
10 Не ропщите, как некоторые из них роптали и погибли от истребителя.
11 Все это происходило с ними, как образы; а описано в наставление нам, достигшим последних веков.
12 Посему, кто думает, что он стои́т, берегись, чтобы не упасть.
13 Вас постигло искушение не иное, как человеческое; и верен Бог, Который не попустит вам быть искушаемыми сверх сил, но при искушении даст и облегчение, так чтобы вы могли перенести.
14 Итак, возлюбленные мои, убегайте идолослужения.
15 Я говорю вам как рассудительным; сами рассуди́те о том, что говорю.
16 Чаша благословения, которую благословляем, не есть ли приобщение Крови Христовой? Хлеб, который преломляем, не есть ли приобщение Тела Христова?
17 Один хлеб, и мы многие одно тело; ибо все причащаемся от одного хлеба.
18 Посмотрите на Израиля по плоти: те, которые едят жертвы, не участники ли жертвенника?
19 Что же я говорю? То ли, что идол есть что-нибудь, или идоложертвенное значит что-нибудь?
20 Нет, но что язычники, принося жертвы, приносят бесам, а не Богу. Но я не хочу, чтобы вы были в общении с бесами.
21 Не можете пить чашу Господню и чашу бесовскую; не можете быть участниками в трапезе Господней и в трапезе бесовской.
22 Неужели мы решимся раздражать Господа? Разве мы сильнее Его?