Тексты
Вернуться к списку | редактировать | удалить | Создать новый | История изменений | Статистика | ? Помощь
Runomuailmu kuččuu lapsii
Runomuailmu kuččuu lapsii
карельский: ливвиковское наречие
Новописьменный ливвиковский
Karjalas
10 päivänny kezäkuudu ruvettih pidämäh uuttu pruazniekkua – Karjalazien runoloin päiviä .Niidy ennevahnallizii karjalazii pitki i runoloi pajatettih meijän ezi - ižät pruazniekoin aigua , svud’bois , mečäs da kalas olles .Puaksuh lapsilgi puutui niidy kuunnella da net runot iče piäh tartuttih .Aigu meni , nygyaigazil lapsil on jygei ellendiä runoloi , kebjiembi on tiijustua karjalazien urholoin ruadolois suarnua lugies .Nengomii mieldykiinittäjii runosuarnoi da kuvazii teih niškoi valmisti Dmitrii Dmitrijev .
Kandeleh
Käveli ilmaniguine Väinämöine merirandua myö .Kuulou – Veneh itköy .Tuli lähembäkse – kyzyy :
– Midä sinä , venoi , itket , midä hädäilettös ?
– Sidä itken , sidä hädäilemmös , gu toizet venehet merele liikutah , kalua , tavarua vietäh , a minä täs olen kesken luajindua hyllätty . Linnut pezii minuh kriepitäh , madoizet laidoi purtah-kridžaitetah .
Ottihes sit Väinämöine ruadoh .Vesti airot , azetti hangat , tel’l’at iški .
Jo on valmis veneh .Työndi Väinämöine sen vezile , sanou :
– Pyzy vezile gu tuohipulloine , lumoinnu liiku .
Istuihes Väinämöine veneheh , lähti ajamah ualdolois .
Ajau päivän , ajau toizen , kaččou – niemukal ollah suuren havvin ruvvat .
– Nämmähäi pätäh kandelehen luadimizeh ! Hambahis roitah kolkat , ihastelehes Väinö .
Otti hambahat , nouzi rannale , luadi kuuzes soiton kovan , hevon hännän jouhis – kielet .
Rodih kunnon kandeleh .Kenbo nygöi sil vois soittua .
– Sil vai minä rubien soittamah , sil pajattamah , ken luadi minun , jiävi iänen kandeleh . Otti sit Väinämöine omih käzih kandelehen , rubei soittamah .Iče soittau , iče pajattau .Mečän emändy tuli Väinyö kuundelemah , nouzi vezis ihastelemahes Vienemändy .
Pajokilbu
Ajoi kerran Väinämöine ries kaidua dorogua Amyö .Silkeskie vastah hänele karahtah nuori Jougamoine .Tartuttih vastai länget , azetuttih ajajat .Midä ruadua , ei synnytä tiele kahtei .Nenga sanou sit ijäniguine Väinö :
– Kudai meis enämbän tostu midägi tiedänöy , sitgi se ajakkah ielleh .Ken vähembän , se välitykkäh .
Luadi sih nagron ičevarmu Jougamoine :
– Tiijän sen , gu mua oli enzin kynnetty , vaste sit kylvetty .Tiijän , meres on kaivettu kaloile havvat , tiähtet iškietty taivahas kiini , a iče taivas pyzyy ylähän paččahil !
Vastuau sih Väinämöine :
– Lapsen läglätys .Se minä muan kynnin da kylvin , iče haudoi kaloile kaivoin , tiähtii taivahah iškin , paččahii olin nostamas .
Suutui vahnu Väinö , tahtoi opastua ilgiedy .Algoi tiedopajoloi pajattamah , Jougamostu suoh upottamah .
Rubei Jougamoine rugoilemah :
– Hoi , sinä viizas Väinämöine , ota iäres omat tiedovoičukset !On minul kaksi piššalii – yksi ambuu tarkah , toine – loitokse .Ota kuduan tahtot , vai piästä minuu .
– Minul on parembi , ei pie sinun piššaliloi !
Jatkou ielleh Jougamoine rugoilendua :
– On minul kaksi hebuo – yksi ravei gu lindu , toine vägevy da kestäi .Ota kuduan tahtot !
– Minul on hebo parembi . Ei pie sinun !
Vie lujembi kyzyy Jougamoine prosken’n’ua :
– On minul sizär čoma , pitkykassu .Ota se mučoikse !Piästä vai omis tiedovoičendois !Rubei sit vahnu Väinämöine duumaimah da ajattelemah .Piästi Jougamoizen kodih .
Tuli Jougamoine pahas mieles kodih .Muamah kyzyy :
– Midä sinä , poigurukku , olet atkalissah ?Midä et ihastelei ?
– Sidä olen atkal , sidä en ihastelei , gu uskaldin oman sizären vahnale Väinämöizele mučoikse .
Ihastui muamah , sanou :
– Älä atkaloiččei tyhjiä !Kogo ijän minä tahton Vänämösty omakse vävykse , tahton rodn’astua runonpajattajan kel .
Karjalakse kiändi Aleksandr Jeremejev
Runomuailmu kuččuu lapsii
карельский: ливвиковское наречие
Новописьменный ливвиковский
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–