ВепКар :: Тексты

Тексты

Вернуться к списку | редактировать | удалить | Создать новый | История изменений | Статистика | ? Помощь

Toizet apostolat hyvin vastatah Puavilua

Toizet apostolat hyvin vastatah Puavilua

карельский: ливвиковское наречие
Новописьменный ливвиковский
1 N՚elläntostu vuvven mendyy menin uvvessah Jerusalimah Varnavanke da otin kerale vie Tiitan.

2 Menin sinne sen periä, gu minule oli nägy. Sellitin sie, mittuine on se jevangelii, kudamua sanelen Jumalua tundemattomien rahvahien keskes. No sellitin sen vai niilöile, kudamat ozutettihes uskojien kanzukunnas piälimäzikse. Luajiin muga sikse, gu minun ni nygöine, ni aijembaine ruado ei menis sudre.

3 No minunke tulluttu Tiittuagi, hos häi on gretsieläine, ei vägehes käskietty ottua ymbärileikkuandua. 4 Se tuli niilöis, kudamat heiteltihes vellikse. Hyö n՚ulistih meijän joukkoh gu tiijustella, mittuine on se valdu, kudai meil on Iisusas Hristosas. Hyö tahtottih siduo meidy Zakonal. 5 No myö ni kodvazekse emmo myöstynyh heijän ies, gu jevangelien tozi olis ainos teijän keskes.

6 No net, kudamat ozutettihes piälimäzikse, – oldahes hyö minun täh mittumattahto, eihäi Jumal eroittele rahvahiinet piälimäzet ei ližätty minun paginah nimidä.

7 A oli ihan toizin! Hyö nähtih, minule oli annettu ruavokse jevangelien sanelendu ymbärileikkuamattomile, kui Pedrile oli annettu sen sanelendu ymbärileikattuloile. 8 Häi, kudai andoi Pedrile vägie ruadua jevreilöin apostolannu, andoi minule vägie ruadua toizien rahvahien apostolannu. 9 Konzu Juakoi, Kifa da Iivan, kudamii kaikin piettih kanzukunnan tuvennu, nähtih, mittuman hyvyön luadii minule Jumal, hyö annettih minule da Varnavale kätty yhtehizen ruavon merkikse. Vai meijän ruado on toizien rahvahien keskes, a heijänjevreilöin keskes. 10 Hyö tahtottih vai, gu myö mustazimmo köyhii, i juuri muga minä ruavoingi kaikel väil.

Послание ап. Павла к Галатам. 2:1-10

русский
1 Потом, через четырнадцать лет, опять ходил я в Иерусалим с Варнавою, взяв с собою и Тита.

2 Ходил же по откровению, и предложил там, и особо знаменитейшим, благовествование, проповедуемое мною язычникам, не напрасно ли я подвизаюсь или подвизался.

3 Но они и Тита, бывшего со мною, хотя и Еллина, не принуждали обрезаться, 4 а вкравшимся лжебратиям, скрытно приходившим подсмотреть за нашею свободою, которую мы имеем во Христе Иисусе, чтобы поработить нас, 5 мы ни на час не уступили и не покорились, дабы истина благовествования сохранилась у вас.

6 И в знаменитых чем-либо, какими бы ни были они когда-либо, для меня нет ничего особенного: Бог не взирает на лице человека. И знаменитые не возложили на меня ничего более.

7 Напротив того, увидев, что мне вверено благовестие для необрезанных, как Петру для обрезанных 8 (ибо Содействовавший Петру в апостольстве у обрезанных содействовал и мне у язычников), 9 и, узнав о благодати, данной мне, Иаков и Кифа и Иоанн, почитаемые столпами, подали мне и Варнаве руку общения, чтобы нам идти к язычникам, а им к обрезанным, 10 только чтобы мы помнили нищих, что и старался я исполнять в точности.