Ei sakona, kun uško
карельский: собственно карельское наречие
Новописьменный севернокарельский
1Työ mielettömät galatalaiset, ken tiät noitu, niin jotta kiäntyjä pois tosišanomašta? Olihan tiän šilmien eteh piiruššettu Iisussa Hristossa ristihnuaklittuna.
2Šanokkua miula vain yksi as's'a: šaitako työ Pyhän Henken Sakonan käškyjä täyttämällä, vain šentäh kun kuulija Hyvän Viessin ta uškoja šiih?
3Mitein voitta olla noin mielettömie! Työ alottija rissityn elämän Pyhän Henken avulla, nytkö meinuatta omin voimin lopettua šen?
4 Mitein äijän työ joutuja käršimäh ta kaikkiko muka tyhjäh? Ka ei še voinun olla tyhjäh.
5Mintäh Jumala antau teilä Pyhän Henken ta luatiu tiän joukošša šuurie ruatoja? Šentähkö, kun työ täytättä Sakonan käšyt, vain šentäh, kun työ kuulija Hyvän Viessin ta uškoja šiih?
6Muissattahan työ Aprahamin: "Hiän uško Jumalan lupaukšeh, ta šentäh hiän kelpasi Jumalalla".
7 Tiän pitäy malttua, jotta tovellisie Aprahamin jälkiläisie ollah ne, kellä on uško.
8 Pyhät Kirjutukšet jo ieltäpäin näytettih, jotta toisenvieroset kanšat kelvatah Jumalalla, kun ne ušotah. Kirjutukšissahan jo ieltäpäin ilmotettih Aprahamilla tämä hyvä viesti: "Šiun kautti Jumala plahosloviu kaikki kanšat".
9 Aprahami uško ta šai plahoslovenjan. Šamoin kaikki ne, ket ušotah, šuahah plahoslovenja yheššä Aprahamin kera. 10A kaikki ne, ket reistatah kelvata Jumalalla Sakonua täyttämällä, ollah kirotut. Niätšen Pyhissä Kirjutukšissa šanotah: "Kirottu on jokahini, ken ei täytä kaikkie, mitä Sakonan kirja käšköy".
11Tiettäväini, kenkänä ei Sakonua täyttämällä kelpua Jumalalla. Vet Pyhissä Kirjutukšissa šanotah: "Jumalalla kelpuau še, ken uškou, ta šemmoni eläy ilmasen ijän".
12Ka Sakona ei jätä mitänä šijua ušolla. Šiih nähen Pyhissä Kirjutukšissa on šanottu: "Ken ruatau, mitä Sakona vuatiu, šuau šiitä elämän".
13Hristossa piäšti miät šiitä kiroukšešta, min Sakona tuou. Hiän niätšen Iče tuli kirotukši miän ieštä, niin kuin on kirjutettu: "Kirottu on jokahini, kenet on riputettu puuh kuolomah". 14Näin kävi, jotta toisenvieroset kanšat niise šuatais Aprahamilla luvattu plahoslovenja Hristossan Iisussan kautti, ta myöki Häneh uškuon šaisima meilä luvatun Henken.
Послание ап. Павла к Галатам. 3:1-14
русский
1 О, несмысленные Галаты! кто прельстил вас не покоряться истине, вас, у которых перед глазами предначертан был Иисус Христос, как бы у вас распятый?
2 Сие только хочу знать от вас: через дела ли закона вы получили Духа, или через наставление в вере?
3 Так ли вы несмысленны, что, начав духом, теперь оканчиваете плотью?
4 Столь многое потерпели вы неужели без пользы? О, если бы только без пользы!
5 Подающий вам Духа и совершающий между вами чудеса через дела ли закона сие производит, или через наставление в вере?
6 Так Авраам поверил Богу, и это вменилось ему в праведность.
7 Познайте же, что верующие суть сыны Авраама.
8 И Писание, провидя, что Бог верою оправдает язычников, предвозвестило Аврааму: в тебе благословятся все народы.
9 Итак верующие благословляются с верным Авраамом, 10 а все, утверждающиеся на делах закона, находятся под клятвою. Ибо написано: проклят всяк, кто не исполняет постоянно всего, что написано в книге закона.
11 А что законом никто не оправдывается пред Богом, это ясно, потому что праведный верою жив будет.
12 А закон не по вере; но кто исполняет его, тот жив будет им.
13 Христос искупил нас от клятвы закона, сделавшись за нас клятвою (ибо написано: проклят всяк, висящий на древе), 14 дабы благословение Авраамово через Христа Иисуса распространилось на язычников, чтобы нам получить обещанного Духа верою.