ВепКар :: Тексты

Тексты

Вернуться к списку | редактировать | удалить | Создать новый | История изменений | Статистика | ? Помощь

Sem’onov P’otr . Matkalazet

Sem’onov P’otr

Matkalazet

карельский: ливвиковское наречие
Новописьменный ливвиковский
Tiedy myö astuttih vahnušši da nuori mies. Hyö nähtih: tiel viruu huavo dengua. Nuori mies nosti sen da sanoi:
Vot Jumal työndi minule lövvön.
A vahnušši sanoi:
Čur vai yhtes.
Nuori mies sanoi:
Ei, myö emmo yhtes löydänyh, minä yksin nostin.
Vahnušši ei sanonuh nimidä. Hyö astuttih vie vähäine. Kerras kuultah, taganpäi juostah tabuajat da kirrutah:
Kenbo varrasti huavon dengua!
Nuori mies pöllästyi da sanoi:
Vai meile, died’oni, meijän lövvön periä pahuttu ei rodies.
Vahnušši sanoi:
Löydö on sinun, a ei ole meijän, dai hädä on sinun, a ei ole meijän.
Nuori mies tavattih da viettih linnah suudittavakse, a vahnušši lähti kodih.

Толстой Лев Николаевич

Путники

русский
Шли по дороге старик и молодой. Видят они: на дороге лежит мешок денег. Молодой поднял и сказал:
Вот Бог мне находку послал.
А старик сказал:
Чур, вместе.
Молодой сказал:
Нет, мы не вместе нашли, я один поднял.
Старик ничего не сказал. Прошли они ещё немного. Вдруг слышат, скачет сзади погоня, кричат:
Кто мешок денег украл?
Молодой струсил и сказал:
Как бы нам, дядюшка, за нашу находку беды не было.
Старик сказал:
Находка твоя, а не наша, и беда твоя, а не наша.
Малого схватили и повели в город судить, а старик пошёл домой.