Endo soudatįšš služiba kaks'tüme viš vot
        
        
        Veps
                
Central Eastern Veps
                
      
             Detko sanuli: endo soudatįš služiba kaks'tüme viš vot. 
 
 Oli üks’ prihä nainu, i otiba hänt soudatihe. 
 
 I dei ak i kahton lapsit’. 
 
 Ak oli hänou ottut mehelo vištoštüme virstat hänospe. 
 
 Ajada tedme, ka seiži seičmenduu virstou pagast, bol'še läs nimida 
 iilen. 
 
 Mužik hänou služi g'o viš vot i koli sigo soudatįš. 
 
 Saniba akala, hän pahin' veiki. 
 
 Proidi nedal’, ak val'l'asti hebon i läks’ üksnäzo mamazonlokst kodihe. 
 
 A lapsit' däti sihe. 
 
 Ajii mamazonlokst öks. Lasketi hebon, pani tahnalo. 
 
 Lämbitiba samovaran i ištuihe d'omh'a i veikiba mamazome. 
 
 Avįt'olose verei, tuloskendob hänon mužik, pagižep akala:
 – Ajagam kodihe, tari mini nägištada lapsit’, homesuu mini tari uuda častiš. 
 
 Ak i mamazo hüpähtiba stolan tagape i ištutološkatihe hänt stolan taga, a hän nikut ii ište i ii lähtö tündusonluupe. 
 
 Nu ak mäni mužikame. Val'l'asti korkh'a hebon i läksiba üu kodihe. 
 
 Hebo oli nor’. 
 
 Išttas korg'as i pagištas. 
 
 Mužik pagižep akala:
 – Kudan’ paštab, kolli vedab akan. 
 Sina li, moloduha, et vareida mindei? 
 
 Ak hänlo pagižep:
 – Mida mini sindei vareita? 
 Sina mini mužik. 
 
 Tagema ajetas. I hän pagiži ii ühtet terdat, što sina et vareida mindei. 
 
 I tulosketas pagastahasat’, i mužik pagižep akalo:
 – Sina siižuhta tägo, a mina zaidun pagastaha ristmähäzo. 
 
 No i mäni pagastaha, a sigo kol'l'at ii kopatut vuu. 
 
 Mäni hän i vedolop kollit lavame. 
 
 Ak kacuhti üuknaha, ka mužik hänon vedolop kollit. 
 
 Ak hotkemba ištįhe korgh'a i läks’ kodihe lapsidenlokst. 
 
 A mužik hüppäht’ pagastaspei tüksoškans’ akan. 
 
 Ak libįi korg'as siišti i küksop hotkemba hebon. 
 
 Ak muga nütkib ohg'asiš hebon, miše hotkemba d'oksiš, a mužik d'oksop döukhe i kričip:
 – Dogadit'! 
 
 A akou rušihe üks’ ohg'as i voločiše korg'an taga. 
 
 Mužik iivin haškota ohg'ast, muga tüksi hebon. 
 
 Aji kodihesat’ siičmen virstat i tanazverejiš valihe hebo bokalo. I koli. 
 
 
 A ak südämet fati i mugažo koli korgh'a. Homesuu susedat nägištiba kaks’ koll'at – hebon i akan.  
      
            
 
                       
            
            
            
        Раньше в солдатах служили двадцать пять лет
    
        Russian
    
      
        Дед рассказывал: раньше служили в солдатах двадцать пять лет. 
 
 Один парень был женат, и его взяли в солдаты.
 
 Осталась жена и двое детей.
 
 Жена его была взята замуж за пятнадцать километров от них.
 
 Ехать по дороге – то на седьмом километре стояла церковь, больше поблизости ничего не было.
 
 Муж ее служил пять лет и там, в солдатах, и умер. 
 
 Сказали жене, она очень плакала.
 
 Прошла неделя, жена запрягла лошадь и одна поехала домой к матери.
 
 А детей оставила тут.
 
 Приехала к матери к ночи.Распрягла лошадь, поставила на двор. 
 
 Согрели самовар, сели пить и заплакали они с матерью.
 
 Открывается дверь, входит ее муж и говорит жене:
 – Поедем домой, мне хочется увидеть детей, а утром мне нужно снова быть в части.
 
 Жена и мать ее вскочили из-за стола и начали усаживать его за стол, а он никак не садится и не уходит с порога. 
 
 Ну, жена и поехала с мужем.Запрягла лошадь, и поехали ночью домой. 
 
 Лошадь была молодая.
 
 Сидят они в санях и разговаривают.
 
 Муж говорит жене:
 – Луна светит, покойник везет жену.
 Ты, молодуха, не боишься меня? 
 
 Жена ему говорит:
 – Что мне тебя бояться? 
 Ты же мне муж. 
 
 Едут дальше. И он не однажды спрашивает, что «боишься ли ты меня?». 
 
 Подъезжают к церкви, муж и говорит жене:
 – Ты постой тут немного, а я зайду в церковь помолиться.
 
 И вошел в церковь, а там были мертвецы, еще не захороненные. 
 
 Идет он и вытаскивает всех мертвецов на пол.
 
 Жена посмотрела в окно: муж таскает мертвецов.
 
 Жена скорее села в сани и поехала домой к детям.
 
 А муж выскочил из церкви и начал догонять жену.
 
 Жена в санях стоя встала и гонит быстрее лошадь.
 
 Жена дергает за вожжи, чтобы лошадь быстрее бежала, а муж бежит следом и кричит:
 – Догадалась!
 
 
 А тут развязалась одна вожжа и волочится позади саней. 
 
 Муж не может перешагнуть вожжи, а гонится за лошадью.
 
 Она мчалась до дому семь километров, и у ворот двора лошадь повалилась на бок.И сдохла. 
 
 А жена схватилась за сердце и тоже умерла в санях.Утром соседи увидели двух мертвых – лошадь и женщину.