Тексты
Вернуться к списку | редактировать | удалить | Создать новый | История изменений | Статистика | ? Помощь
Endine svuad’bo. Lahjat
Endine svuad’bo. Lahjat
карельский: ливвиковское наречие
Сямозерский
Miehel
ku menet , hos minä libo muut , moine oli mooda silloi , ga lahd’ua pidi .
Ken oli bohatembi , niil pidi enembäl lahjua , kewhembäl vähembi .
Nu vs’o taki müö olimmo kewhät , lahjua pidi kaksikümmen viizi piäsijua andua : viizi pluat’t’ua (kümmene aršinua pidi pluat’t’ah ), viizikümmen arsinua pidi pluat’t’oih , a sid muut sie paijad , da sid hiemajikse kaksi aršinua , da kird’utetud emmustat .
Käspaikkua viizi pidi olla , kird’utettuu .
Ei pidänüh endizil n’eidizil kaluloil piäl piädü pidiä ei pidänüh .
Pidi kird’uttua , ezmäi paltinat kuduo , sit kird’uttua , varustua lahd’ua äijü pidi .
Nu sid minun svuad’bo meni , kaksikümmen viizi piäsijua lahd’ua .
Lahd’at ženihän čurah .
Omal perehel meni : buat’uškal paidu da druškuspaltin , küvül – paidu da druškuspaltin , n’eveskäl – pluat’t’u da räččin , muatuškal – pluat’t’u da räččin , sid vie pidi n’eičukal , n’eičukku oli d’o tobd’u , hänel pluat’t’u , nu hänel aršinua kuuzi , ei pidänüh kümmendü , a toizih pluat’t’oih pidi kümmene aršinua toko pluat’t’ah .
Nu da sit muil , nado oli Lahtes , navol pluat’t’u pidi , navon ukol paidu , druškuspaltin .
Kolmekümmen piäsijua meni kuda kelgi , heimokunnal , ukon , ukon čurah .
Miän čuras päi tuvvah lahd’ua; n’eidizel tuvvah , a ukon čurah andua pidi .
Svuad’bo tobd’u oli , kewhü oli , kewhü oli , mama andaiju , a tatua eulluh a , rodn’at tuadih äijü , rodn’at tuadih äijü .
Rodn’at ku ei tuadanuz , ga sen vastah go ostua suas , kaksikümmen viizi piäsijua hoz oijenda vai .
Se piäsija čotaiččihez : pluat’t’u – piäsija i paidu – piäsija , i räččin lugiettih , emmustan hiemait , emmustat , kird’utetut , kird’avu helmad emmustat , tože piäsija čotaiččihez .
Kaksik’ümmen viizi piäsijua minul meni , lahd’ua .
Svuad’bon luadijes , se svuad’bon lujates lahjat pajistah , konzu lujatah svuad’bo .
Konz mama kui sanoi : "Ei Vas’aizeni sua luadie svuad’bua , ei .
Vaste vie sanow , ühtel ..."
(Kaksi zalogua hülgävüi minulleni , üksi zalogu pandih viiziz rubliz Ruočarveh , se sinne hülgävüi .
N’olgamd’ärviläizet tuldih , n’olgamdärviläizet : "Kaksikümmen viizi rubl’ua pidäw zalogu , štob ei eruos ").
A mamal d’engua ewlo .
Ofon’an luo meni (se buat’ušku rodih minun ).
Zalogu prižmitäh , d’engua ole ei , tata d’engua andoi , Ofon’u .
Mama zalogan pani .
A sidi tuli kui Vas’a se , ukko ga , mama sanow : "Ei , Vas’aizeni , nügöi , sanow , minullenni kui svuad’buo luadie da zalogad maksua , ga sid l’ehmü pidäw müvvä , toine tüttärel andua , a kaksi l’ehmiä i on kaikkiedah , sanow .
Nügöi , sanow , müöhästüit , nügöi sinul ei roite , kun on tuohus toivotettu , sinne palaw ".
Kukkaron kormaniz d’erni , d’engua stolal l’ükkäi , kolmekümmen rubl’ua , onnuako l’ükkäi , en d’o musta hüvin ga , enämbän zalogua l’ükkäi , zalogua oli kaksikümmen viizi rubl’ua .
"Viego pidäw , vai roih ?" – mamal sanoi ukko se minun .
Mama kaččow nenga d’engoih niihi : "Ga ongo täz äijü sinul d’engua ?"
"Luve ! Kačo äijügo on ".
Mama kaččow : kolmekümmen rubl’ua .
"Kaksikümen viizi rubl’ua on , – sanow , – zalogu , vie on viizi rubl’ua täs piäl ".
Vie kümmene rubl’ua l’ükkai : "Na !Zavodi svuad’bua pidiä !
Älä vai sano nikel , što minä annoin enämbän zalogua ".
Zalogu se obezat’el’noi on maksandu , a piäl d’engoin , niidü perehel ei pie sanua .
Koziččemah sid rubei häi .
Autti , ku häi oli ...torguiččii .
Kalua keräilöw Siämärvez da sit ned linnah müöw , da sid sie tuow d’awhuo , tuow brossua , rugehistu d’awhuo , nižustu d’awhuo , nidü müöw kül’äh .
Ostaw huogehembah sie tukulleh linnas päi , a rahvahal müöw kallehembah .
Sithäi hüvin el’ettih .
Dai kois tožo el’ettih hüvin , viizi l’ehmiä oli , kuvvenden minä vein ga , a meil oli kaksi : mamal üksi d’äi , minul andoi toizen .
Minä olin kewhü n’eidine ga menemäh , menendü aigah , koz olin miehel menijä ga n’eidizennü , ga sid hüvännü piettih , tottu , hüvännü piettih , hüvännü , ei pie riähkiä paista , tühdiä , tühdiä ei pie paista .
Suojärvil viizitostu piäsijua tožo meni lahd’ua , sinne vähä , sinne viistostu piäsijua kaikkiedah .
A minul nellikümmen piäsijua pidi .
Suojärvel ei meijän luaduh , sie tožo terväh proiji .
Kos kui menöw n’eidine miehel hoz i Suojärvel , ga miän luaduh piettih svuad’bo .
Piä suvitah , tukat kahtel kasal pl’etitäh , čepčü pidäw d’o nügöi ommella tiä valmehekse ruskiedu kumakkua , kird’atoi čepčü , ruskiedu kumakkua čepčü piäh pannah .
Tuodih pertih , stolan tuakse viedih , kumardelihez nenga , eigo tervehtettü , eigo käwdü niken , da sen kel stolan tagan päi iäreh da sit süömäh .
Käwdih , stolan tagan päi vähäine lawčal istuttih , süömized varustettih , kaksi stolua piäkkäh , sih pandih stolal süömized da sit süömäh .
Lahd’ua vähä meni , ei sid annettu lahd’ua .
Lahd’ad , menimmö kui , sid annoimmo , mendüw , müödäizet , müödäizet ku menimmö , sid lahd’at svuat’al da svuatul da nadoloil .
Naduo oli viizi : üksi oli miehel , nelli tüttüö , a tüttöl’öil nil kel kaksi aršinua da kel kolme aršinua .
A vai kui miehele olijal sil , Ogoziz oli miehel Nastoi , sil pluat’an annoimmo , kümmen arsinua .
Da sid süömized luajittih da d’uomized luajittih , süödih , d’uodih , söimmö , d’oimmo da sid rahvastu pandih muate .
Endine svuad’bo. Lahjat
карельский: ливвиковское наречие
Сямозерский
Старинная карельская свадьба. Дары
русский
(
«
«