ВепКар :: Тексты

Тексты

Вернуться к списку | редактировать | удалить | Создать новый | История изменений | Статистика | ? Помощь

Mesikämmen käpperöin’i

Mesikämmen käpperöin’i

карельский: собственно карельское наречие
Панозерский
Kontieta muinen, a lukiettih n’iitä, jotta ei lehmie koškiis’, šemmoista myö yheltä ukolta vanhalta tiijuššamma lapšena to: ”Šano sie meilä, kuin še on še hyvä luku”, – meilä juohattau. Ka šilloin muissin, ka nyt še em muissa:

Mesikämmen käpperöin’i,
Šin’išukka šipperöin’i,
Još piäš noštanet,
Rautašauva rintahaš,
Još šuuš avannet,
Jumalan avuan
Poikkipuolin’i šuuhuš.

Piäššämpä pilpon’i pihalla,
Hatašarvet huavikolla,
Maijon antajat aholla,
Ahovieret aukijat,
Šuovieret šovilliset.

Miun on tyynet tyttöpiijat,
Miun on kainot karjapiijat,
Emännät epäpätöiset,
Tämämpä Jeešukšen kešällä.

Ukov viän, Jumalav voiman,
Tuaton taivahallisen Jeešukšen
Mäne sinne, kunne silma käšetäh,
Pimiläh ja pohjolah.

Šiel on siula hirvi hirtetty,
Jalopetra jakšettu.

Šiel on kivet kuattavana,
Havot halattavana.

A muurahaiset siun n’i murkinat,
Mečänvil’l’a kärämöin’i,
Hal’l’i harmua parta,
Vaimo valkija verin’i.

En kiellä kulennašta,
Kiellän karjan’i košennašta”.


Šanou: ”Siitä kontie lehmie ei koše enämpi kešällä, še vain lukekkua, kum meččäh lašetta”.