ВепКар :: Тексты

Тексты

Вернуться к списку | редактировать | удалить | Создать новый | История изменений | Статистика | ? Помощь

Mos’t’inua mie pl’et’in

Mos’t’inua mie pl’et’in

карельский: собственно карельское наречие
Тихвинский
- Maltadgo sinä most’inua, lua-, azua?

Mos’t’inua?

- No.

Mos’t’inoi tänä vuona pl’et’in viel’ä pahaz’ie.

- Kui mos’t’inua loajitah?

Pedäjä pidää, toožo. Pidää jukko, pedäjäštä. Hyvä löödie toožo, pehmie štob ois’. Pedäjän’e. Nu šidän ka koissa kissot. Tuod da. Tädä. Pärehyz’ie kissot, hoikkazee pidää kiskuo.

- Ahah.

Ni. Šidän ka, pl’et’it, ei. Kun’ on, ei kuiva že, n’i hän l’ymbyy kuin kačo. Mos’t’inua mie pl’et’in, viel tänä vuona. Kartohkalla. Hyvie že ei šua n’yd miula, a kartohkamos’t’inua ž ääjän pl’et’in, d’es’atkua kakši, enämmän pl’et’in. Poiga že toi ka šiel’dä jukkuo mečäštä. Hän na stroiki ruado šiel’ä. N’i šiel’dä, po put’i mašinalla toi.

- Mibo se j-. Mibo se on jukkopuu? Mibo se on jukko?

Mi?

- Mibo se on jukkopuuloi moine?

N’i jukko? Ga jukko, ka pedäjä i on jukko. Častosloja pidää. N’i jukko.

- Ahah, se on častosloja.

Šuolda. Šuolda pidäy. Kuivalda, grivo-. Tädä šuarelda ei, ei kiskaavvu, da.