Тексты
                                            
        
            Вернуться к списку
            
                    | редактировать | удалить | Создать новый
         
            | История изменений
            | Статистика            
            | ? Помощь            
        
        
        
            
            Lumella l’evitetäh
         
        
        
                
        
        
        
                
                
                
                
                
                
                 
            
Информант(ы):
 
        
         
            Кондрашова Пелагея Григорьевна, 1894, Селище (S’elis’s’a), Бокситогорский р-н, Ленинградская обл.
                
    место записи: 
    Селище (S’elis’s’a), Бокситогорский р-н, Ленинградская обл.,    
г. записи: 
1967
записали: Рягоев Владимир Дмитриевич
        
                
                 
            
Источник:
 
        Образцы карельской речи. I. Говоры Республики Карелии, тихвинских и тверских карел, 1994, с. 214-215
ф/архив ИЯЛИ КарНЦ РАН: №938
        
                
        
               
        
        
    
        
                
        
            
            
            
                    
                
        Lumella l’evitetäh
        
        
        карельский: собственно карельское наречие
                
Тихвинский
                
      
             - Kui vuatehista vallattih? 
 
 A vuatehista vallattii. Iel’l’ä. Tämän otetaa da, l’evitetää, ka šängi ku, šuuressa pyhäššä tuloo hangi. Täl’l’ä hangiella, kaikki lumella l’evitetäh, ogordoih. Obar’itaa, porozešša. Palavua porua keitetääh, tuhkista, da täh obar’itaah. Šidän l’evitetääh. Šiel’ä pijetää pijetää kodvaa. Viikon, kun’i lum ei hävie. A šidän otetaa. Da toožo puizee pannaa. Da šinne, kip’atkua, a porua tädä valetaa, laškietaa, tääven, vuattiet že latetut šinne, latetaah. Lad’d’ataa puizee. Šidän šinne kivie. Vettä pannaa, kip’atkua. Šidää. Porua palu-, prosto luajittii, tuhkista. Ka hiilutetaah, da šidä. A šid’än šinne kivie laškietaa, nakal’ittua, da k’iuguah pannaa kivie. Da pis’työt. Kookulla vejetää. Pistemil’l’ä laškietaa šinne vua-. Šiel’ä burhua. K’iehuu, kiehuu, kiehuu vuate. Hän yl’en jo i valgenoo. L’ienöö jo valgie. Ei l’iene keldan’ a, valgie. Vallataa kaikki ka n’iin.