Тексты
                                            
        
            Вернуться к списку
            
                    | редактировать | удалить | Создать новый
         
            | История изменений
            | Статистика            
            | ? Помощь            
        
        
        
            
            Villua že muokkuaččoo
         
        
        
                
        
        
        
                
                
                
                
                
                
                 
            
Информант(ы):
 
        
         
            Редкина Анна Егоровна, 1905, Селище (S’elis’s’a), Бокситогорский р-н, Ленинградская обл.
                
    место записи: 
    Селище (S’elis’s’a), Бокситогорский р-н, Ленинградская обл.,    
г. записи: 
1967
записали: Рягоев Владимир Дмитриевич
        
                
                 
            
Источник:
 
        Образцы карельской речи. I. Говоры Республики Карелии, тихвинских и тверских карел, 1994, с. 231
ф/архив ИЯЛИ КарНЦ РАН: №936-937
        
                
        
               
        
        
    
        
                
        
            
            
            
                    
                
        Villua že muokkuaččoo
        
        
        карельский: собственно карельское наречие
                
Тихвинский
                
      
             - A marjua eigo syötetty? 
 
 Toožo en kuullun. Vain ka kuul’ii. Ei što kuul’in, a jo ka mie mučokši män’immä, n’i ka. Suar’ba že tämä proid’uu. Suad’buijaa da proid’oš, šidän jo toissa, kolmandena pienä ka. Nuoret i naiz’ie soberiečetaa päiväkezroo. A ka nuorem mučon isteta. Kuožal’illa. I annetaa villua kezrätä. I villua annetaa kezrätä, a villua zavod’it kezrätä. N’i värt’inää že min on händä, paha eiz’imän’e pivuštan’e že. Ka kumman’e že mahtaa, n’i hän yl’en jo bistro. Tartuttaa i kezrie. A kumman’e že k ei maha villua kezrätä, n’i jo ka hän muokkuoččoo, muokkuoččoo. N’ikuin n’e vihod’it. Ei šua. Zavod’ie kezrätä. Ka šiinä ka rahvaš i primečaajaa. Ku kumman’e hyvii zavod’uu villan kezrätä. Ka n’ämä požiloid naized že tullaah, i šantaa: ”Tämä rubuo kebield el’ämää, da bohataldi rubuo el’ämää”. A ka kumman’e viilua že muokkuaččoo. Eiz’imäistä pivuššaista kezrätä. N’ikui ei šua zavod’ie. ”Tämä, – šantaa, – el’ännäššä propad’uu”. Kah. Ka myt’t’yöt oldii ennen rahvaš.