Тексты
Вернуться к списку | редактировать | удалить | Создать новый | История изменений | Статистика | ? Помощь
Mid’ä miwla šanel’i Hukkina Mihaila-d’iedo
Mid’ä miwla šanel’i Hukkina Mihaila-d’iedo
карельский: собственно карельское наречие
Весьегонский
Miwla
ol’i šeiččimentois’t’a vuotta , miän kyl’än Mihaila-d’iedolla vähäz’et’t’ä yheks’änkymmen’d’ä , konže mie kyz’el’in hän’dä kreposnoih pravah n’äh .
El’et’t’ih hyö kolmen , muššašša pert’is’s’ä .
D’iedolla ol’i muččo Irukka , kymmen’d’ä vuotta vahnembi d’ieduo , i t’yt’är’ Kat’t’i – vahnat’yt’t’ö , kumbaz’ella ol’i vähäz’et’t’ä kuwžikymmen’d’ä vuotta .
Mušti̮a pert’ie miän l’ähizil’l’ä n’i mis’s’ä ei ollun .
Mie el’än jo viiz’ikymmen’d’ä viiz’i vuotta , a muššašša pert’is’s’ä ol’iin vai Mihaila-d’iedošša .
Miwn ijis’s’ä moiz’ie pert’il’öid’ä miän paikoišša ei ollun .
Muis’an : kuin ovešta män’et pert’ih , oigiešša kiäs’s’ä s’eižo šuwri lohan’i , hurašša – kiwgi̮a borovatta kuin riihes’s’ä , no hingalonke i hiilokšenke .
Kiwgi̮anšuwn kohašša , li̮ašša , ol’i n’el’l’äuglan’e lowkko – reppän’ä , kumban’e šalbi̮ači l’eviel’l’ä kriškalla .
Lagi i s’ein’ät kes’ki-ikkunoih ši̮aten oldih muššat i l’äimet’t’ih , kuin li̮akalla katettu .
Yl’či s’ein’än oldih l’eviet lawčat , šuwrešša šopešša ol’i jumalkoda jumalanke , stola i skammi .
Kiwgi̮an kohašša ol’i pien’embi stola , kaks’i pal’čia stawčoinke i purdiloloinke , puwhin’e šuolvakka .
Kiwgi̮alla viruw Irukka yks’is’s’ä r’äččinöis’s’ä .
Irukka ol’i pakšu , hän’el’l’ä ol’i l’äwl’en šuor’ivošša viruo .
A jes’l’i män’et heil’ä , konže pert’i l’ämbiew , to pid’äw paini̮ačie : alahi̮ana n’ägyw , ken on pert’is’s’ä , a yl’ähiän’ä on šavu , kuin tumana joven piäl’l’ä , i s’il’mie l’eikki̮aw .
Ka kuin el’et’t’ih iel’l’ä !
A Mihaila-d’iedo hot’ i vahna ol’i , no ukko miel’evä .
Mi̮ada hän’el’l’ä ol’i äijä i kaikkie ri̮adi̮a hän’el’l’ä ei ši̮annun .
Kyl’vi hiän vähäz’in , pustir’iloida n’iit’t’i .
Hevos’t’a jäl’gimäin ei pid’än , no ol’i kaks’i l’ehmiä .
Tajehta ved’iä , kyn’d’iä zi̮agordi̮a i vähän’e pellošša hiän palkai i makšo ri̮avošta hein’ämi̮alla .
Mie kuinto vejin hän’el’l’ä tajehta .
Tul’i hiän milma kuččumah , a meil’ä , riähäks’i , ewlun mil’l’ä t’el’egiä voidi̮a .
S’ih aigah d’engat oldih huogehet , d’öt’kin’iekat ajeldih harvah , myöd’ih d’öt’kie l’eibäh , a myö iče l’eibiä oššimma .
Šanoimma myö omat gor’at Mihaila-d’iedolla , a hiän muhahti i šano : ”Ajakki̮a miwn tahnuon luoh , l’öwvämmä , mil’l’ä voidi̮a t’el’egä ”.
Val’l’aššin heboz’en , l’äks’in ajamah d’iedon luoh , ajan kyl’iä myöt , a t’el’egä vinguw , aji̮a huigie .
Mil’l’ä myö voijimma t’el’egän , kuin duwmaitta ?
D’iedo toi pihalla t’äwven padaz’en kuoretta , ki̮ado kuor’ien d’öt’kipadah , a mie maz’ilkalla kuoreh čökin i voijan .
S’en jäl’geh t’el’egä l’äks’i kebiez’el’d’i , kuin šukkulan’e , tadehet d’iedolla vejimmä .
Iče s’en jäl’geh n’ed’el’inpäivät ajel’imma vingunnatta , kuin put’il’l’iz’et .
Hot’ i vahna jo ol’i ukko , a paginoišša , kuin mie muis’an , ei hairahellun .
L’äht’öw čikko tajehta ši̮attamah peldoh , a myö d’iedonke , čikkuo t’yhjänke t’el’egänke vuotti̮ašša , ištuočemma tahnuon kyl’l’еs’s’ä il’i tahnuon per’is’s’ä halgoloilla .
Rubiew Mihaila-d’iedo šanelemah omah el’än’d’äh n’äh .
Äijän hiän n’ägi omalla ijäl’l’ä , el’i kazakkana pomeššikašša , burlakoičči Li̮adogalla , ol’i Piit’er’is’s’ä .
Hän’el’l’ä ol’i kaks’ikymmen’d’ä viiz’i vuotta , konže ei l’ien’n’yn kreposnoida pravi̮a .
Mie maltoin , što moiz’ie vahnoida ukkoloida on vähä i kuwndel’in hän’d’ä šuw kahalleh .
Hiän šanel’i , što miän l’ähiz’et kyl’ät , mis’s’ä el’äw kar’iela , ei t’iet’t’y pomeššikki̮a , kuin iz’än’d’iä .
Heil’ä iz’än’d’ä ol’i ud’iela , kumbaz’ella hyö makšettih veduo .
Udel’noilla mužikalla el’iäči kebiembi , čem pomeššikan tagi̮ana .
Makša aigah vedo – i el’ä hoppuloitta vuoži .
Halguo i meččiä omih häd’ih vejet’t’ih ud’ielan mečäs’t’ä .
A meččiä ud’ielašša , hot’ i ed’ähköz’en’ä , ol’i äijä .
Meččä ol’i hyvä , korgie , ši̮apka langiew ladvah kaččuošša !
Mid’ä miwla šanel’i Hukkina Mihaila-d’iedo
карельский: собственно карельское наречие
Весьегонский