Тексты
Вернуться к списку | редактировать | удалить | Создать новый | История изменений | Статистика | ? Помощь
Kakši pakas’t’a
Kakši pakas’t’a
карельский: собственно карельское наречие
Толмачевский
Konžollow ammuzena aigana
rowno keškitalvella kävel’l’äh awgieda pal’l’ašta pelduo myöt’ kakši vel’l’eštä , kakši pakas’t’a .
Hil’l’akkazeh aššutah , jalga jallalda tallual’l’ah , toin’e toizenke paissah , bes’owduijah .
Yks’i pakkan’e šanow toizella : „Ruškien’en’ä vel’l’i , kuin ol’iis meil’ä ves’el’iečel’d’iä , ked’ä n’i olgah pureldua , kyl’mät’t’iä ?“.
Toin’e pakkan’e , s’in’in’en’enä , šanow : „Kuin ked’ä kyl’mät’t’iä , n’in ei pie awgiella pellolla kävel’l’ä .
Pellot ollah t’yhjät , dorogat ummet , pöwryt’t’y , n’i ken ei aššu , n’i aja .
Pid’äw männä meččäh , šiel’ä ajajua vähembi , n’in ruadajua on .
N’iinke voit kizata “.
Hypät’äh pakkazet meččäh , jäl’l’es’t’i heil’ä lumi kažattuw , ieššä puwt račketah , n’är’iet halgiel’l’ah , račketah , lumi kriičkuw .
Ka kuwluššettih yht’iäl’l’ä päin kellon’e kel’äjäw , toizualla päin regi rämäjäw .
Kačotah : kelloz’inke bajar’i ajaw , rejel’l’ä mužikka halgoh ajaw .
Ruvettih duwmaimah , suml’aimah : kel’l’ä kumbazeh männä , kumbazenke kizata , kel’l’ä kummas’t’a kyl’mät’t’iä .
Ruškien’en’ä pakkan’e ol’i nuorembi i šanow : „Miwla pid’äis’ mužikkua tavottua , mužikkua kyl’mät’t’iä .
Hiän on pahoin šuor’iečennun , čunat jallašša , paikattu turkin’e piäl’l’ä , l’äpäkkän’e šuapkan’e piäššä , lowkokkahat alazet kiäššä .
Tuan mie väl’iämme kyl’mät’t’äz’iin .
A šie kuin olet vanhembi da vagövembi , n’in ota bajar’i kyl’mät’t’iä .
Bajar’ie miwla ei šua voittua , hiän on hyviin , l’ämbimäh šuor’iečen : korvikko šuapka piäššä , tuluppa piäl’l’ä , t’opluhat jallašša , kondien nahkalla kattuačennun .
Tuanke i šiwla tulow piz’yö , ota šie bajar’i ”.
Muhahti sin’inenenä pakkan’e , šanow : „Hyvä , olgah n’iin , kuin šie tahot .
Mäne mužikkah , a mie , takibit’ , l’ähen bajar’ih .
Kuin kyl’mät’ämmä , n’in illalla vaštuačemma , šanelemma , kummas’t’a kuin jygie ol’i kyl’mät’t’iä , kumban’e šuwrengo ruavon kumbazella ando , kumbazella heis’t’ä viikongo l’ämmin ol’i , väl’iängo kumban’e kyl’mi .
Jiä t’ervehekši , vel’l’i !”
",Jiä t’ervehekši i šie !" – šanow ruškien’en’ä pakkan’e .
Kriičkahettih , račkahettih , l’äht’iet’t’ih hyppiämäh : yks’i bajar’illa jäl’l’es’t’i , a toin’e mužikalla jäl’l’es’t’i .
Tul’i ilda .
Tullah pakkazet pellolla : mis’s’ä vilumbi , šiel’ä heil’ä parembi , miel’ehembi .
Vanhembi , s’in’in’en’ä , tulow veššel’ä , karraten , vihel’del’öw , račkahtelow .
A nuorembi , ruškien’en’ä , nas’ul’i aštuw , rambuaw , ohkaw , hil’l’akkazeh hiivow .
Yhyt’t’ih hyö , ruvettih toine toizella šanelomah , ken ked’ä kuin kyl’mät’t’i .
Nuorembi i kyžyw : „Kuin šie , vel’l’iz’en’i , tuanke piz’yit , šaigo hot’ vähäzel’d’i kyl’mät’t’iä ?
Vet turkista , tulupašta da kondien nahkašta l’äbi ol’i jygie prober’ie .
Miwlai pahaččazeh šuor’iečen ol’i , a nas’ul’i eloh jäin .
Kuin šie , rawkka , voitiit bajar’in ?”
A vanhembi pakkane muhajaw : „Oh , šie pakkan’e-ruškien’en’ä , nuor’i viel’ä olet i hajuo vähä .
Mie kuin bajar’in tavotiin da turkin alla šyd’iäčiin , da kuin rubein vilulla puromah da n’äpis’t’el’ömäh , n’in bajar’i vain čihkaw .
Kygris’t’y kondien nahkan alla , ei l’iikahtua ruohi .
Hambahat hänel’l’ä kolissah , iče s’in’is’t’y , jo i päissä ei šua , ynnäh köbl’eht’y .
Kyl’äh tul’i , pert’ih awtettih nowšša , ičel’l’äh i aštuo ei šua .
Ei awttan hänel’l’ä n’i turki , n’i tuluppa , n’i kondien nahka .
Kyl’mi kägäräkši , turki i šuapka härmäwvyt’t’ih , ripčit jiävyt’t’ih – kaččuo ei šua .
Veššel’ä ol’i miwla kizawttua hän’d’ä .
Ei kyl’iä da l’ämbimiä pert’ie , n’in mie oizin kizawttan hänen .
Nu , a šiwn az’iet kuin ?
Šiwla kebie ol’i mužikkua , kyl’mät’t’iä , kuin noin pahoin ol’i šuor’iečennun ?“.
,,El’ä pagize , vel’l’iz’en’i , šie čäis’ nagrat milma .
Čyt vain eloh jäin , n’iin , ol’iin puwttun .
Popad’i kehno , kaikki luwt mur’jo , kaikekši panettel’i .
Tahoin kebiel’d’i kyl’mät’t’iä , a n’iin ol’i jygie , n’in äššen higeh rabai , ynnäh lamewtti “.
"Newšto ei šuannun kyl’mät’t’iä mužikkua ? Kuinbua n’iin ?"– kyžyw vanhembi vel’l’i-pakkan’e .
,,A ka n’iin . L’äks’iin mie mužikalla jäl’l’es’t’i .
Hebon’e hänel’l’ä hil’l’akkazeh hörškyt’t’äw , väl’iän tavottiin , en kerrin i palavoiduo .
Män’iin mie hänel’l’ä turkin alla , alaz’ih , kuin opaššiit .
Rubein pis’t’el’ömäh , n’äpis’t’el’ömäh , nahkua kuwvittelomah .
A hiän hawkkuočow , iččied’äh kulakkoloilla l’yömäh rubei .
Mie ihaššuin , nagrattaw : „Väl’iän mie šiwn prober’in , meččäh ajat , a mečäštä et piäže !”
Ajo vähäzen dorogua myöt’ mečäššä , kiän’d’i randah .
Mie duwmaičen : „Hajulda šego , pöl’l’äšty “.
A hiän hebozen piet’t’i , nowz’i reještä , otti kirvehen dai rubei halguo l’eikkuamah .
Mie ihaššuin , turkin alla viel’ä väl’l’embi l’ien’i hän’d’ä n’äpis’s’el’l’ä , käz’ie , polviloida purekšie .
A hiän vain rutomma kirvehel’l’ä l’yöw , buittei kuwle milma .
Min en’ämmän l’eikkuaw , žen miwla ahtahembi , žen miwla pahembi , jo ynnäh slabewvuin .
Hiän l’eikkuaw .
Höwry turkin alla l’ien’i , a mie höwryh l’äpeht’el’iečen .
Kirboin turkista lumeh , a mužikka turkin lumellai loi .
„Nu , kuin ei šuannun šilma ottua vilulla , duwmaičen , n’in män’en turkih , turkin kyl’mät’än , a konža heit’ät l’eikkuannan , n’in i šiwla tažuan ”.
Män’iin turkih , höwryn ajoin , luwkši turkin kyl’mät’iin , vuotan .
Loppi mužikka l’eikkuannan , tul’i , otti turkin , a turki ei l’ymmähä , kuin kangi .
Loi lumella , fat’t’i dubinan da dubinalla turkie kunne popad’iw riehkimäh .
Mie jo pagoh valmis’ , da ševoin villoih , kaikki luwt miwlda mur’jo .
L’yöw da hawkkuočow , l’yöw da hawkkuočow .
Šid’ä otti turkin , puissaldi , mie i kirboin .
Pan’i turkin piäl’l’ä i l’äks’i rejel’l’ä jäl’l’es’t’i .
A mie kuda kuingi awgieh piäz’iin da t’äh gl’ön’täin , kuin n’iis’t’ie .
Er’is’ pid’äw mužikoista olla ”.
Kakši pakas’t’a
карельский: собственно карельское наречие
Толмачевский