Тексты
Вернуться к списку
| редактировать | удалить | Создать новый
| История изменений
| Статистика
| ? Помощь
VIIZAS SALDATTU
жанр: сказка
Источник:
Ruppijeva Jelena, Liygii livvikse: livvin algukursu, 2016, с. 151-152
VIIZAS SALDATTU
карельский: ливвиковское наречие
Новописьменный ливвиковский
(karjalan rahvahan suarnu)
Tuli saldattu pitkäs matkaspäi hieruh. Tuli hieruh, pagizi mužikanke, yökse tariččihes:
– Ga, sanou, – voit muata, voit.
– Nečis, sanou, – susiedas kedäbo on?
– Sit, on emändy da ižändy, ga ylen ollah skuupat, ei laskieta hyö nikonzu nikedä.
–A vuota minä opin lähtie, sanou.
– A ku ei laskietanne, ga sit tule järilleh meile.
Tulou, mužikku pihal halguau halguo.
– Ižändy, laske, minuu yökse, pitkäs matkas tulen.
– Emmo jo myö rakkahat ole nikui laskemah, sanou.
– Passibo, ižändyrukku, passibo! Häi heittihes kuurnehekse. Tuli pertih.
– Ižändy minuu laski yökse!
– Emmo jo myö rakkahat ole nikui yökse laskemah, ga...
– Passibo, emändyrukku, passibo!
Dai istuihes lauččah. Jaksoihes, pani sumkazen laučale. Tulou ižändy pertih.
– Ga miksebo sinä laskit?
– Ga en minä laskenuh. Ga liennego kuurnis on?
– Myö istummokseh, rubiemmo syömäh ga, – emändy sanou ižändäle, – älä pagize nimidä, emmo händy laske syömäh.
Istuu saldattu laučal, kaččou: hyö ruvettih syömäh, ei virketä nimidä. Ižändy istui, istui, da ei ni tirpanuh:
– Pitkälgo matkal tulet?
– Passibo, passibo! Istuihes syömäh: otti luzikan, söi ildazen.
– Sanoinhäi, akku sanou, – istuo vaikkani!
Mužikku sanougi: – Minä huondeksel lähten aijoi meččäh, sinä pasta blinat.
Saldattu maguau, kai kuundelou häi. Huondeksel pastoi akku blinat, dai juodih čuajuu, dai lähti mužikku. Akku rubieu dostaliloi loppemah. Mužikku lähtijes sanoi:
– Pakiče yösijas dengat.
Nouzi saldattu, rubei selgiemäh da lähtemäh.
– Passibo, emändyrukku, passibo!
– Dengat, kačo, pidäy! olgupiäs lekaskoitti mužikkua.
– A, blinua syvvä? Seičas!
Istuihes, blinua söi dai kuri, kuni akku dostaliloi blinoi pastoi. Akku uvvessah tartuu:
– Dengat, kačo, yösijas pidäy!
– Ah, blinat ottua? Saldattu blinat keräi da sumkazeh tungi.
– Passibo, passibo, t’outarukku, passibo! Dai lähti iäres.
Tulou mužikku mečäspäi:
– Nu midäbo, emändy, pakičitgo dengat?
– Ga midä pakičin dengat! Blinat söi kai da vie dostalit keral otti. Nengostu yöniekkua laske älä enämbiä nikonzu!
Suarnu on kirjutettu vuvvennu 1962 Anuksen piirin Jyrgilän kyläs.