Тексты
Вернуться к списку | редактировать | удалить | Создать новый | История изменений | Статистика | ? Помощь
Jetojeva Tatjana . Starin Zor’aižes
Jetojeva Tatjana
Starin Zor’aižes
вепсский
Младописьменный вепсский
Eli-oli čoma
, melev , radonnavedii neižne , kuctihe händast Zor’aine .Vanhembad oliba ihastusiš , miše hänel oli mugoine hüvä taba i hän kaiken abuti ristituile .Hän eli ihastudes kaikuččehe päivähä .
A rindal eli čoma , kapos priha .Mel’düiba hö toine toižhe , zavodiba uništada ičeze kanzas .No sil žo agjal eli käred noidak , kudambad muga kuctiheki – Noida .Hän lujas tahtoi , miše hänen poig , Kover , naiži necil čomal neiččel , no neižne andoi hänele härkmen .Sid’ Noida meleti erigoitta norid , surmitada neidišt .
Kerdan Zor’aine podrugoidenke läksi mecha poimmaha marjoid .Rigehtiškanzi heiden jäl’ghe Noidaki .Mecas hän varasti , konz podrugad lähteba edemba , da tuli Zor’aižennoks .Hän zavodi neiččenke paginan , küzui vanhembiden , heiden tervhuden polhe , siški , kenenke neižne tahtoib eläda da kerata varoid .Besedoiči noidak neiččenke lujas laskvas , südäimeližešti .A sid’ hän oti ičeze kašlišpäi pirguden , vähäšt vet da tariči Zor’aižele söda – neižne hökkähti surel tahtol , ved’ nimiš pahas hän eskai ei meletandki .
Konz hö söiba , Noida sid’ žo rigehtiškanzi da läksi neiččennopäi , a Zor’aine jatksi kerata marjoid .Podrugoil oliba jo täuded puzuižed , a Zor’aižel marjaižed lankteliba sor’miden kal’t , hänen sil’miden edes lendliba mustad kärbhaižed .Hän habi täuti ičeze puzuižen da podrugoiden jäl’ghe mäneškanzi kodihe .
Sen jäl’ghe Zor’aine kaikuččen päivänke ani ku suli sil’mil .Kadoi hänen vesluz’ , armastuz eloho , sil’mäd jo ei hoštnugoi ozaspäi .Läžund oti hänelpäi käbedut .Neiččen mam palahtelihe lujas , hän ei voind el’geta , mi ozaižihe tütrudenke .No konz tütrut starinoiči mamale vastuses Noidanke mecas , mam sid’ žo el’genzi , miš azj om : noidak om tehnu prikosan .
Sid’-žo mam mäneškanzi jaugai susedkülähä Dobrodejevoho .Sigä paginoiden mödhe eli hüvä noidak , kudamban nimi oli Hüvä .Hän oli soged lapsessai .Abuteli äjile ristituile : heitli prizorad , prikosad , tervehtoitli küiden kokaidusid da koiriden purendoid , tegi vauktad noidust .Hüväbab kundli Zor’aižen maman starinan vaitti da hökkähti abutada meletamata .
Märitud päiväl hän käski lämbitada kül’betin , i neidišt vedihe sinna käzipoliš , habi käzil händast ei todud – muga lujas hän väl’düi .Vedihe Zor’ašt kül’betihe , i Hüväbab käski kaikile lähtta , vaiše mam da neižne jäiba , – nikenele ei pidaiži telustada verotegole .Zavodi noidak šuhaita midäse , valada neiččen päle se lämäd , se vilud vet , sid’ vei händast pert’he , avaiži karzn’an sauban da käski seišta neiččele ezijäl’gmäižele pordhale .I zavodihe noidverotego : äjakse minutad jäl’geti Hüväbab šuhaiži puhegid , purskuti vet Zor’aižen päle – i muga sihesai , kuni Zor’aine ei uindand .Loptes verotegon Hüväbab sanui , miše Zor’aine magadaškandeb zor’aižehesai .
Kuni hän magazi , mam ei lähtlend hänen magaduzsijaspäi .Hän nägi , miše tütrut hilläšti pördase sil malpäi : hänen modpoliškod möst tegihe käbedoikš , modol ozutihe muhu .Hengituz tegihe tazoks da tünäks .Zor’al , kut oli sanunu Hüväbab , Zor’aine heraštui .
Siš aigaspäi neižne zavodi s pravitadas i pigai tegihe tervheks .Vätihe čoma sai .I zavodiba nored eläda ühtes , kerata varoid , a pigai heil jo sünduiba lapsed .
A Hüväbab sanui mamale vastusen aigan :
– Hän om kova , a minä – kovemb !
Nägub , hüvüz’ kaiken om vägevamb pahut .
Necil vepsläižel sarnal om hüvä lop !
Starin Zor’aižes
вепсский
Младописьменный вепсский
–