Тексты

Вернуться к списку | редактировать | удалить | Создать новый | История изменений | Статистика | ? Помощь

Barhatova L'udmila. Mečäššä

Barhatova L'udmila

Mečäššä

карельский: собственно карельское наречие
Новописьменный тверской

Monet

linnan

eläjät

, kumbazet

ollah

šündünnüöt

i

kažvannuot

küläššä

, kaiken

ijän

igävöijäh

omie

meččäzie

. Vet

pikkuzešta

šuat

ümbärivuuven küläläzet

rahvaš

käüväh

meččäh

. Prudovozet käüväh

Pardeh

, Progonah, šuoh

, Lükün kangahalla

.
Lapšina

müö

rigeneh

kävimä

Pardeh

. Parži

oli

kuiva

i

šoma

meččäne

. Ennen

šielä

oldih

hüvät

vavarnikot, müö

toko

keräimmä

täüvet

vakkazet vavarnuo

.
Muissan

, kuin

kerran

mama

illalla

šano

, što

huomen

aivoin

huomnekšella

lähemmä

vavarnoh

. Mänimä

Pardeh

i

läksimä

Ozruškan küläh

päin

. Vanhemmat

paistih

keškenäh

, što

tiälä

nähtih

kondieda

i

pedrua

. Meidä

lapšie

rubei

varauttamah "Nu

, kuin

kondie

tulou

?!" Vain

missä

račkahtau

okša

– hüpüššä lähemmä

kohti

muamoloin

luoh

. Moni

kerdua

kuavehtelieči, što

tuhjozissa nägüü

kondien

šel’gä

. Niin

tahotti

nähä

kondieda

! Šillä

kerdua

kondie

ei

tullun

, a

müö

lapšet

emmä

kerän

i

puolin

vakkazin, nagole

kondieda

vuottima

.
Muissan

vielä

, kuin

kävelin

Progonah keriämäh

gribua

papanke

. Miula

liennöü

ollun

šilloin

kümmenen

vuotta

. Progona on

miän

uuličan

tagana

. Papa

ei

ollun

äijäl’di

pagizija

, vain

olla

iänettä

hänenke

oli

kebie

, vet

hiän

oli

hüväšiämine ristikanža

. Mänimä

ogordoičči

peldoh

, proidima

edizeh

madalezen ruuččazen, šiidä

mänimä

Muštua

jogie

poikki

i

piäzimä

meččäh

. Jogi

miula

ei

miel’dün

, vezi

oli

mušta

i

muda

, ei

nägün

läbi

. Jovella

toizešša

koh

kežällä

pienemmät

lapšet

kupaidih

, hot’

junat tartuttih

jalgoih

. Müö

, vanhemmat

, kävimä

kupaimah Tihvinkalla, kummast’a

kučuttih

meilä

Kurginan jogi

.
Šügüžü

jo

tundu

. Huaban i

koivun

lehüöt ruvettih

kellistümäh. Meččä

oli

veššelä

. Müö

piädümä

augiella

. Kerdah

mie

näin

huabazen alla

ruškiepiälakkazen. Že

oli

šoma

i

terveh

huabagribane. Šiidä

vielä

ožuttuači

lehtilöistä

ruškie

piälakka

i

vielä

! Löüdimä

i

koivugribua

, i

keldapöččözie, ottima

i

pilbozie. Kaikkie

enämmän

oli

huabagribua

! Väliän

meilä

jo

oli

täüži

vakkane. Mama

ihaštu

, kuin

tulima

kodih

, kiitti

: "Ka

oletta

hüvät

gribaniekat–en

i

tiedän

!" Šiidä

šuat

jo

mäni

äijä

aigua

, a

kaikkie

enämmäldi

šuačen

ruškiepiälakka-huabagribazie.

L’udmila Barhatova, Tveri