Тексты
Вернуться к списку | редактировать | удалить | Создать новый | История изменений | Статистика | ? Помощь
Polunicin Ilja. Villasine sarn
Polunicin Ilja
Villasine sarn
вепсский
Младописьменный вепсский
Ülüsel
vai alangos , edahan vai läheli seižui kaks’ küläd – Villak-külä da Alaine-külä .Küliden keskes oli mec .Ei olend se mec-ki , a mecut .Mecuden nimi oli Mecut-Keraine .Meletat-ik tö , miše necen mecuden puiš lehtesiden sijas keraižed oliba ?Ei .Kazvoiba siš , kut toižiš-ki mecoiš , kuzed da koivud .Nimitadihe mecut muga , sikš ku se oli kehker , kuti kera .
Villak-küläspäi Alaine-külähä vedi koume tehut .Edel mecad oli sara , i koume tehut saralpäi mäniba koumehe polehe .Üks’ tehut vedi mecan kal’t .Toine – saralpäi oiktale , ümbri mecas .Koumanz’ – mugažo ümbri mecas , no saralpäi hurale .
Ken eli neniš küliš ?Villak-küläs eli lambhaine .Händast kuctihe Bäšoikš , no kaik kucuiba händast ei muite Bäšoikš , a Bäšoikš-hajepäšoikš .Meletan , tö ozaižit , mikš hän sai mugoižen nimen .Bäšoi paksus midä-ni kadoteli da hajeteli , päs nimidä ei püžund .
Susedküläs – Alaižes – eli hänen podruškaine , mugažo lambhaine , Träšoi .Hänel-ki oli toine nimi – Träšoi-emägäšoi .Nece lambhaine nikonz ei kadotand nimidä , hänel kaik venui ičeze sijal : čaškad škapas , pölused magaduzsijal , hurst’ laval .Träšoi navedi rata : ombelta , kudoda , keitost keitta – sikš händast kuctihe-ki emägäšoikš .
Kerdan tal’vel Träšoi päti rižada ičeze podruškad , kirjuti hänele kirjeižen :
"Hüvä Bäšoi !Amu en ole nähnu sindai , lujas tusttun .Tahtoin tulda sinunnoks adivoihe .Jä homen kodihe , ala lähte nikuna !".Träšoi andoi kirjeižen počtaljonale .Se joksi Bäšoinnoks da andoi hänele necen kirjeižen .
– Spasib !
– sanui Bäšoi .
– Čajun jon da lugen .
Pani Bäšoi kirjeižen kuna-se da unohti siš .Mugoine hän oli – Bäšoi-hajepäšoi da völ kadotašoi , kaikes unohtai lambhaine .No kacmata neche , hän oli hüvän podruškaižen .Träšoin polhe mugažo paksus johtuteli .Muga tegihe , miše Bäšoi päti rižada Träšoid sil-žo päiväl .No hän ei oigendand kirješt , a muite läksi , vaiše uksehe pani bumagpalaižen , miččele kirjuti : "Läksin Alaine-külähä ".Pani hän kaglpaikan kaglaha – sen endemuloi Träšoi kudoi hänele – dai töndui matkaha .
Kahtes vodes kaglpaik vähäižen kulutihe , sišpäi langaine vedihe .Konz Bäšoi ezitanhalpäi läksi , verajid avaiži , siloi kaglpaik tartui verajihe , i langaine sišpäi vedihe .
Astub Bäšoi , a langaine vedäse , kaglpaik lebdub .A Bäšoi tagaze ei kacu , rigehtib .Tal’vel päiv om lühüd , pimenzub pigašti .Pidab podruškannoks ehtta tulda , adivoiš čajud joda da tagaze pörttas .
Sil-žo aigal Träšoi Alaine-küläs ičeze pertin saupsi , kirjuti mugažo bumagale "Läksin Villak-külähä " i astuškanzi tehutme .Il’m oli vilu , maged , hengitusespäi pakaižpil’vut suspäi lendab .Čoma om !
Astuba molembad lambhaižed toine toižehe vastha da iče siš azjas ei tekoi .Träšoi meletab , miše Bäšoi kodiš ištub , händast varastab : hän-žo kirjeižen oigenzi , sanui , miše tuleb .A Bäšoi astub da muhadab .Meletab hän : "Naku s’urprizan tegen podruškale !Tulen – Träšoi čududelese , küzub : – Kuspäi tulid ?
A minä hänele : – Kuspäi-žo !?Villak-küläspäi !".
A kaglpaik lebdub …Lopuks lebdui kaik .A Bäšoi ei homaičend-ki , edemba astub tehutme .
Tuli Bäšoi Mecudehe-Keraižehe , seižuhti , meleti da läksi oiktad tehutme .A Träšoi , vastkarin , hurad tehutme astui .Ku Träšoi oliži lähtnu oiktadme , vai Bäšoi huradme – lambhaižed oližiba tulnuded vastha toine toižele .Ku molembad mecan kal’t männuižiba – mugažo .No hö oma pätnuded , miše mecan kal’t om jüged astta : tal’vel mecas oma übused , kävuda om jüged .Sikš muga tegihe , miše podruškaižed ani läheli oliba da ei vasttnus .
Astub Träšoi da pakaižil’mal hengib .Äkkid nägeb – venub lumes langaine .Bäšoi siriči männuiži , a Träšoi oli toižen – hän vastkarin oli tarkan lambhaižen .Hän oti necen langaižen da vedi , kacub – langaine-se om pit’k !Träšoi käriškanzi sen keraižehe .Mäneb hän da kärib …Muga Villak-külähäsai saihe .Tuli ezitanhale , libui pordhile .Kacub – kirjutez Bäšoilpäi : "Läksin Alaine-külähä ".
– Min täht hän läksi ?
– čududelihe Träšoi .
– Minä-žo hänele kirjeižen oigenzin , miše kodiš ištnuiži , mindai varastanuiži .
Voib olda , hän ei sand minun kirješt ?
Kerazihe Träšoi jo tagaze mända , seižuhti pordhil da meletaškanzi : "Konz minä mänin tänna , Bäšoid en vasttand .Nacein , mö erazvuiččid tehuzidme astuim .Ku lähten tagaze , ka ved’ hän-ki tagaze mäneb .Siloi voim udes ei vastatas .Paremba minä nikuna en mäne , – meletab Bäšoi , – Ištun tägä , pordhil ".A miše ei olnuiži tuskikast ištta , Träšoi tartui radho – hän pigašti mahtoi löuta ičeleze radod : keraine-se naku om , ved’ langaižen hän kaiken käri .A sidoneglad hänel kaiken kerdal oma – muite , ku tariž linneb .Ištuihe Träšoi pordhile da kudoškanzi .
A Bäšoi tuli Alaine-külähäsai , nagišti Träšoin kirjutesen , hengähti pit’khäze da tagaze läksi .Mittušt tehutme – iče hän ei mušta : oiktale saralpäi vai hurale .Mecan kal’t hän ei mänend : übused oma korktad dai hämärzub jo .A pimedas mecas om opak , ku sinä oled lambhaine .Ümbärzi Bäšoi mecad da kodihepäi rigehti .Tullei puhuškanzi , uhoičeškanzi , tegihe vilu .Nügüd’ Bäšoi homaiči , miše ei ole hänen päl kaglpaikad , Träšoin lahjad .Kus hän kadoti sen , ei teda .Midä tehta ?Tagaze mända ?Edahaks hän jo om lähtnu , kodi om jo läz .
Pimenzui .Kudmaine ozutihe taivhas .Lumi kudmaižen kuštandaspäi tegihe hobedakahaks – loštab , kiltatab .Tuli Bäšoi ičeze pertinnoks , kacub – ken-se hänen pordhil ištub .A pimedudes ei nägu ken .
– Ken sigä om ?
– bäläidab Bäšoi pöl’gästusiš .
A Träšoi vastha sanub :
– Nece minä olen , Träšoi .
– Kuspäi sinä tulid ?
– küzub Bäšoi .
– Om tetab , kuspäi , – sanub Träšoi .
– Alaine-küläspäi !
– Prosti mindai , – sanub Bäšoi , pästtes pän .
– Minä sinun lahjan kadotin – kaglpaikan .
– Minä jo tedan siš , – muhadab Träšoi .
– Ota !
Träšoi oigendab hänele kaglpaikan – koskub enččehe , vaiše poimetiž om toinevuitte : ende kuzed-kuvad oli kudotud , a nügüd’ oma lumitähthaižed kaikehe pidudehe .
– Kus sinä löuzid sen ?
– čududelese Bäšoi .
– Om pit’kha starinoita !
Paremba sanu , mikš minun alaižed ed otand kerdale ?Nened , miččid minä endemuloi lahjoičin sinei .
– Kadotin minä alaižed-ki… – sanub Bäšoi huikteldes .
– Ala holdu !
Kudon sinei uded , – nagrab Träšoi .– Midä sinunke tehta , ku oled mugoine tarkatoi lambhaine ?
Kudon , da räzinlangaižehe omblen , miše ed kadotaiži !
Läksiba sid’ podruškaižed čajud jomha marjkeitosenke .
Tägä sarnale-ki om lop .
Necidä sarnad voib lugeda venän kelel kirjas , mitte läksi "Dobrii Velikan " -painištos .
Kändi vepsäks Galina Baburova
Villasine sarn
вепсский
Младописьменный вепсский
"
–