ВепКар :: Тексты

Тексты

Вернуться к списку | редактировать | удалить | Создать новый | История изменений | Статистика | ? Помощь

Lupauš ta Sakona

Lupauš ta Sakona

карельский: собственно карельское наречие
Новописьменный севернокарельский
15 Vellet, pakajan nyt jokapäiväsen elämän kielellä. Kun ken on luatin šopimukšen šiitä, mitein hänen perintö pitäy jakua hänen kuoltuo, ta on vahvistan šen šopimukšen, niin kenkänä ei voi kumota šitä, eikä šiih voi lisätä mitänä.

16Šamua voit šanuo lupaukšista, kumpaset Jumala anto Aprahamilla ta hänen Jälkiläisellä. Pyhissä Kirjutukšissa ei šanota "jälkiläisillä", mi tarkottau monie, vain šiinä šanotah: "šiun Jälkiläisellä", mi tarkottau yhtä, ta tämä on Hristossa.

17Mie tarkotan tätä: Jumala luati Hristossua koškijan šopimukšen Aprahamin kera. Sakona tuli nelläšatua kolmekymmentä vuotta myöhempäh. Šentäh še ei voi kumota voimašša olijua šopimušta eikä luatie Jumalan lupaušta tyhjäkši.

18Kun perinnön šuamini rippuis Sakonan käškyjen täyttämiseštä, niin šilloin šitä perintyö ei enämpi šais lupaukšen kautti. Kuitenki Jumala anto perinnön Aprahamilla juštih šentäh, kun oli luvannun.

19 Mitä varoin šilloin on Sakona? Še annettih šopimukšen jälkeh näyttämäh ihmisillä, mi on riähkyä. Še oli voimašša, kuni ei tullun še Aprahamin Jälkiläini, kumpaista lupauš koški. Anhelit tuotih Sakona yhyšmiehellä, Moisseilla, kumpani anto šen ihmisillä.

20No lupaukšen Jumala anto Aprahamilla kahenkešen, šiinä ei yhyšmieštä tarvittu. Jumala luati šen yksin.

Послание ап. Павла к Галатам. 3:15-20

русский
15 Братия! говорю по рассуждению человеческому: даже человеком утвержденного завещания никто не отменяет и не прибавляет к нему.

16 Но Аврааму даны были обетования и семени его. Не сказано: и потомкам, как бы о многих, но как об одном: и семени твоему, которое есть Христос.

17 Я говорю то, что завета о Христе, прежде Богом утвержденного, закон, явившийся спустя четыреста тридцать лет, не отменяет та́к, чтобы обетование потеряло силу.

18 Ибо если по закону наследство, то уже не по обетованию; но Аврааму Бог даровал оное по обетованию.

19 Для чего же закон? Он дан после по причине преступлений, до времени пришествия семени, к которому относится обетование, и преподан через Ангелов, рукою посредника.

20 Но посредник при одном не бывает, а Бог один.