ВепКар :: Тексты

Тексты

Вернуться к списку | редактировать | удалить | Создать новый | История изменений | Статистика | ? Помощь

Käykyä uškojakunnan sluušpoissa

Käykyä uškojakunnan sluušpoissa

карельский: собственно карельское наречие
Новописьменный севернокарельский
19 Vellet, myö voimma nyt varajamatta männä kaikistapyhimpäh, šentäh kun Iisussa Hristossa uhrasi oman Veren. Näin Hiän avasi meilä uuvven, elämäh viejän tien, 20kumpani mänöy saviessan, Hänen Runkon, kautti. 21Hiän on miän šuuri Ylipappi, Hänen hoitoh on annettu Jumalan koko talo. 22Aštukka myö šentäh Jumalan eteh puhtahin šytämin ta Häneh täyšin luottuan, omahenki puhtahakši vihmutettuna kaikešta riähäštä ta runko puhtahalla vejellä peštynä. 23 Myö šanomma, jotta myö piemmä toivon Jumalah. Pisykkä horjumatta täššä toivošša, šentäh kun Jumalan lupaukšeh voit uškuo.

24Pitäkkä myö huolta toini toisešta ta rohkistakka toini toista tykkyämiseh ta hyvih ruatoloih.

25 Myö emmä šua jättyä uškojakunnan yhtehisie sluušpoja, niin kuin eryähillä on tapana, vain miän pitäy rohkistua toini toista, šitä enämmän mitä lähempänä niättä Hospotin päivän olovan.

26 Niätšen kun myö tahallah männemmä riähkäh vielä šenki jälkeh, konša jo šaima tositiijon, niin ei ole enämpi uhrie, mi piäštäis miät noista riähistä. 27Ei jiä muuta kun kauhie suutun vuottamini ta polttava tuli, mi nielöy Jumalua vaštah nouššehet.

28 Kun ken nouššou Moissein Sakonua vaštah ta löytynöy kakši tahi kolme tämän tovistajua, niin še ihmini suutitah šaleimatta kuolomah. 29Tuumaikua, mitein äijyä ankarammin pitäy kurittua šitä, ken tallou Jumalan Poikua, häpyäy armon Henkie eikä pie pyhänä Uuvven Šopimukšen Vertä, kumpasella hänet iččeh on pyhitetty!

30Myöhän tunnemma Hänet, ken šanou: – Miun on košto, Mie tašuan, šanou Hospoti. Ta vieläi lisyäy: – Hospoti rupieu suutimah omua rahvašta.

31 On kauhieta joutuo elävän Jumalan käsih.

32 Muistakkua, mimmoista oli ennein, šilloin konša työ vašta piäsijä valoh. Työ keštijä šilloin šuuret käršimykšet ta pisyjä lujina. 33Yksie teistä nakrettih ta piinattih kaččelijien huviksi, toiset autettih niitä, kellä lankesi tuommoni kova oša. 34Työ käršijä yheššä miun kera, konša olin rauvoissa. Työ että pannun vaštah, konša tiän hyvyset otettih teiltä, ka olija iloset, šentäh kun tiesijä, jotta taivahašša teilä on paremmat hyvyset. Niitä teiltä ei voi viijä.

35 Šentäh elkyä heittäkkyä pois rohkevutta, työ šuatta šiitä šuuren palkan.

36Tiän pitäy keštyä, jotta voisija täyttyä Jumalan tahon ta niin šaisija omakšena šen, min Hiän lupasi. 37Onhan Pyhissä Kirjutukšissa šanottu näin: – Vähäsen aikua vielä, hyvin vähäsen, ta tulou Še, ken on tulošša,

38 eikä Hiän viivyttele. Ken ruatau Miun tahon mukah ta uškou Miuh, še šuau elyä. A ken luopuu ušošta, še ei ole Miula mieleh.

39 Myö emmä ole niitä, ket luovutah ušošta ta hävitäh, vain olemma niitä, ket ušotah ta pelaššetah iččeh.

Послание ап. Павла к Евреям. 10:19-39

русский
19 Итак, братия, имея дерзновение входить во святилище посредством Крови Иисуса Христа, путем новым и живым, 20 который Он вновь открыл нам через завесу, то есть плоть Свою, 21 и имея великого Священника над домом Божиим, 22 да приступаем с искренним сердцем, с полною верою, кроплением очистив сердца от порочной совести, и омыв тело водою чистою, 23 будем держаться исповедания упования неуклонно, ибо верен Обещавший.

24 Будем внимательны друг ко другу, поощряя к любви и добрым делам.

25 Не будем оставлять собрания своего, как есть у некоторых обычай; но будем увещевать друг друга, и тем более, чем более усматриваете приближение дня оного.

26 Ибо если мы, получив познание истины, произвольно грешим, то не остается более жертвы за грехи, 27 но некое страшное ожидание суда и ярость огня, готового пожрать противников.

28 Если отвергшийся закона Моисеева, при двух или трех свидетелях, без милосердия наказывается смертью, 29 то сколь тягчайшему, думаете, наказанию повинен будет тот, кто попирает Сына Божия и не почитает за святыню Кровь завета, которою освящен, и Духа благодати оскорбляет?

30 Мы знаем Того, Кто сказал: у Меня отмщение, Я воздам, говорит Господь. И еще: Господь будет судить народ Свой.

31 Страшно впасть в руки Бога живаго!

32 Вспомните прежние дни ваши, когда вы, быв просвещены, выдержали великий подвиг страданий, 33 то сами среди поношений и скорбей служа зрелищем для других, то принимая участие в других, находившихся в таком же состоянии; 34 ибо вы и моим узам сострадали и расхищение имения вашего приняли с радостью, зная, что есть у вас на небесах имущество лучшее и непреходящее.

35 Итак не оставляйте упования вашего, которому предстоит великое воздаяние.

36 Терпение нужно вам, чтобы, исполнив волю Божию, получить обещанное; 37 ибо еще немного, очень немного, и Грядущий придет и не умедлит.

38 Праведный верою жив будет; а если кто поколеблется, не благоволит к тому душа Моя.

39 Мы же не из колеблющихся на погибель, но стои́м в вере к спасению души.