Тексты
Вернуться к списку | редактировать | удалить | Создать новый | История изменений | Статистика | ? Помощь
Omah elaigah näh
Omah elaigah näh
карельский: ливвиковское наречие
Ведлозерский
Rodiimos , znatse , Semoin kül’äs
Savinowskois sel’sovietas , endizes vahnas Vedlozerskois rajonas ...
Eliin minä toatan obespečenies kümmeneh voadessah .
Školah kävvä ei soanuh minulleni ni ühtü , potomušto pidi privịkaijakseh roadamah roadoa : to vettü kandoa , halgoa , sidä-tostu , ainos hoz’aistvas .
Da moamo i toatto oli sežo .
Elos oli huono , toatto vähäizen sapožniekuičči , sapožniekku ei voažnoi olluh , eliimmö huonošti .
Kolme vel’l’eksii oli sie , nel’l’äs sizär i staruwhaine sie , boabušku meil’e .
Odnim slovom , toatal iždivenčua viizi hengie , kuvves mama da seiččemes iče .
Pereh oli tobju .
Nu eliimmö huonošti , pidi kävel’l’ä ül’en huonosti .
No kümmeneh vuodessah minuw häi obespečči .
Ühtestostu vuozi l’ähti – häi kuoli eäreh minulleni .
Minä jäin vahnin pereheh .
Moamo da sit lapsis vahnin minä .
Meil’e polučaiččih ül’en huonošti [el’iä ].
Jongoi enne kuolendoa dostalin l’ehmän , znatse , Petroskoil’e tüöndi , kupčile , odnim slovom , möi seiččemestostu rubl’as .
I sit enämbi resursoa olluh muwdu ei .
Hebuo olluh ei .
Prišlos’ verkuo kuduo .
Verkuo kuvoin .
Enzi sijas verkon kuvondas maksettih Jowkinkül’äs kolme kopeikkua päivü .
Verkuo kuduo pidi vid’d’es čoasus huondekses da ühtehto (stu )ssah ehtiä .
Käit puhalduttih ainos nostandua .
Kolme kopeikkua päivü .
Sit süötettih .
Oli semmoine pitanii : pühävoin d’äl’l’el butịlku pestih (enne oli tüwrü nazivanii ), kawral’eibiä sih muroitettih , sit i kawral’eiväs muruw sidä müö särvimmö .
Toine mies , se l’ähti eäres , pois , ei ruvennuh enämbeä roadamah .
A minul vie pidi n’edäli roadoa , ewlluh resursua enäm , kois süvvä midä ewlluh da vellil sinne pidi sidä kolmie kopeikkua vid’el’äija da sizäril abuw .
Sit sie erähäl nedälil minuw tuli Nuažd’ärven mužikku ottamah , Kod’žurin kül’äs , sit häi maksoi kümmene kopeikkoa päivän minul .
Sanow : "Hüvin kuvot , sanow , aijoi nowzet , nostattoa hätkie ei pie , momental’no nowzet ".
Sitgi nostatettih vid’d’en čoasun aigah huondeksel kudomah ühtehtossah ehtiä .
Nu sit süötettih hüvin , vereksen kalanke kolme kerdua päiväs .
Kolme kerdua süötettih , odnim slovom , nu normu ičei čotaiče (eihäi pie teil’ nügöi čottua andua ).
Vid’d’es čoasus da ühtehtossah , ainos pidi nostua , süöndüaigu vaiku tol’ko [jowdaw ].
Sit , kodih tulen , ei soa eliä , kodih tulen : vel’l’et ollah n’äl’l’äs .
Sit ur’atniekku , staršina tuli .
N’edälis zarabowtaičin kuwzikümmen kopeikkua , vie net otti podušnoih dostalit .
Müö d’äimmö op’ät’ n’äl’gäh .
Tossupiän huondeksel ezmässargen nowziin , moamo sanow : "Süvvä ni midä ewlo , sanow , mene opi pakita miilostinoa , annetah , sanow , erähis tobjembis talolois palaine .
Sit , sanow , iče süöt dai vie meil’e tuot palaizen ".
Ül’en äijäl minä česn’aičiimos da varain huigiedu : ainos sinuw ruvetah d’äl’l’es sanomah : "Sinä pakiččii , pakiččemah kävel’et da kai ".
D’äl’l’es huigei roih ülen suwri .
Lučče mihtahto roadoh l’ähten .
Sit l’ähtiin enne tädä , enne rastavoa n’edälikse vedoh .
Sit sie hüvä mužikku peädüi , süötti i sit n’edälis andoi rubl’an kaksikümmen kopeikkoa d’engoa .
Meččiä pilaimo täs , Kindahas , i veimmö nečis (daže uročiščat mustan hüvin ) Tukšun d’ovel .
Vevos konešno , kengät d’allas oli huonot , koatančoa se ga ni duwmaija ei pidänüh , sit kül’mettih d’allat , varbahis l’ähtiettih nahkat , sormenn’okis nahkat .
Sit oteltih liäččimähes kodvaizeksi ga , eibo hätkie piettü : čut’-čut’ nahkaizet kazvoi hienot , nu vid’d’et suwtkat piettih bol’ničas Vedlozeras .
Sanow : "Mene eäre , poiga , kodih , sanow , roadoa pidäw .
Sinuw , sanow , sie vel’l’et vuotetah , vellil pidäw süvvä zarabowtaija ".
A vie vajai üksitostu vuottu igeä .
Vot zarabotku mittuine on !
Nu sit ladno .
Sit momentat net proiji [ttih ], znatse , vz’als’a vesnoi , znatse , paimendamah l’ehmii , l’ehmii paimendamah .
Soan kolmetostu peädü priimiin žiivattoa .
Oli mužikku üksi goldun (tiedoiniekku , enne sanottih ).
No häi sanow : "Van’ka , sanow , davai stupi , sinä olet , sanow , vernoi brihačču .
Vot .
Sinä , sanow , lujal sluwžit , hüvin paimendat .
Annamo , sanow , kaksikümmen kaksi kopeikkoa voarol , kaksikümmen kaksi kopeikkoa l’ehmän kačondoa kezäs , kaikes kezäs .
Znatse , maijäl zavodie , i do četịrnatsatogo čislä okt’abr’a ".
(Loppučislan minä hüvin tiijän ).
Minuw peästettih šestogo okt’abr’a eäres , a to pideli veä paimendoa srokkassah – četirnatsatoih čislah sah .
Da sit , aijat avavuttih , lehmät , znatse , aidoih : enämbi paimoidu ei triebuija , aijois ollah kül’än tüves .
Sit maksettih l’ehmäs kaksikümmen kaksi kopeikkoa .
Sit kasteniččoa žiäl’üttü annettih , ničevo annettih , nenga sanuo .
Voidu annettih sidä kiluo kaheksa kül’äs , sen samaizen soan kolmentostu peän kačondoa .
Sada kolmetostu peädü oli kačottavoa .
Sit vähäizen priobretiin : kengät d’algah ičel nenga , kost’umaizen peäl’e .
Sit tossutalven d’ongoi eäl’l’ehpäi puwtuin Suomen tiritowriel vedoh jo .
Kolme rubl’ua mužikku kahten n’edälin roandoa vevos uskaldi .
Parzii pilaimmo , vie koarittoa pidi parret dai kai .
A sit minä toizen dolžnostin sie ...suomen kiel’en maltoin ničego , nenga sanuo , harjavuin , dai suomelaizien brihaččuloinke igraičiimo ühtes , keskenäh dai kai .
Suomen kiel’en sen ruavos olles usvaivaičiin vähäizel .
Sit puwtuin prikaššiekal soarnoa sanomah .
Sit prikaššiekal soarnoa sanoin .
"Juho , – sanow , – sinä , sanow , hüvin puhelet suomen zuakkonoi , sanow , – kawnehesti sanot , sanow , sinul vie pidäw andoa kaksi rubl’oa ehtä ".
Omah elaigah näh
карельский: ливвиковское наречие
Ведлозерский
Про свою жизнь
русский
[
[
(