Тексты
Вернуться к списку
| редактировать | удалить | Создать новый
| История изменений
| Статистика
| ? Помощь
Pellot i lovat
Информант(ы):
Смирнова Василиса Михайловна, 1898, Ивангора (Ivangora), Весьегонский р-н, Тверская (Калининская) область
место записи:
Тимошкино (Timoškina), Весьегонский р-н, Тверская (Калининская) область,
г. записи:
1973
записали: Пунжина Александра Васильевна
Источник:
Образцы карельской речи. I. Говоры Республики Карелии, тихвинских и тверских карел, 1994, с. 253-254
ф/архив ИЯЛИ КарНЦ РАН: №1971/1-3
Pellot i lovat
карельский: собственно карельское наречие
Весьегонский
Kuin hein’iä ruadoja?
Da kuin ri̮adi̮a hein’iä? Hein’aig n’üt’t’en kuin, n’üt’t’en s’ilossanke n’i zavod’itah aivoin n’iit’t’iä hein’iä. En’z’is’t’äh s’ilosah pannaa, s’id’ kuivatah. N’iit’ät da kuivuat.
Pedrušta naverno?
Pedrušta Pedrušta, toko i poran’še, ei n’i Pedrušta. Bol’še Pedrušta toko, n’iit’t’imä. Meil’ä loga ol’i Kabakkaloga, oo, S’üväloga! N’äl’gäloga! Vota vota! Lovilla n’äil’l’ n’iitokšet oldii, t’äs’s’ pellošša ühešš oldii S’üväloga N’äl’gäloga. A Kabakkaloga ol’ t’ämä Ol’owšinah päiten. Vie kumbaz’et meil’, mis’s’ä viel’ä oldih lovat? N’ämä to kolme logi̮a oldih. Toiz’issa peldoloišš ol’igo i logi̮a?
Monešša koh toko oldih lovat?
Miän t’äl’l’ä pelloll, mie šanoo ol’i kakši logi̮a, t’iäl’ t’äšš on pellolla kolmaš loga. Oi, viel’ viel’ mit’üt’t’ä oldih? Da log... toko erotettih, ji̮attih.
Arbah luodih?
Jagoz’et jagoz’et li̮ajitah da i. A kuin, ... jagoz’ie n’iit’et’t’ih. ”Aštukki̮a n’iit’t’ämäh, tr’et’it tr’et’it!” Kučuttii, tr’et’il’öid’ä n’iit’t’ämäh l’äht’iit’äh.
Mid’ä n’iit’t’ämäh?
Tr’et’i, tr’et’ kuččuočow, en t’iijä mis’t’ä tr’et’. ”Aštukki̮a!” Viel’ä l’äht’iit’ää, erotetaa jagoz’et, l’äht’iit’äh illalla. Što huomnekšella pid’äw n’iit’t’ämäh, čer’t’ii ei nävü, viirahan per’ekos’s’it. Illalla män’n’äh erotetah, huomnekšella čem svet.
Mietkat šeizatetaa?
A čer’t’in ajetah, kossalla. N’iit’äl’l’et’äh n’iit’äl’l’et’äh, n’iit’äl’l’et’äh, da štičkazet štičkazet. Jogo vuotta logie n’iit’et’t’ih, kun on konž kežando, kumban’e ew kežando jogo vuotta i n’iit’et’t’ii, kežando, žiivatta kävel’i. A l’ähet n’iit’t’ämäh pimiel’l’ä, ei n’ävü i čer’t’il’öid’ä.
A ewlun ka viel’ä zamer’koida?
Oldih!
A mis’s’ä n’ämä zamer’kat?
Zamer’ka, meil’ä zamer’kat t’iäl’ä mie en t’iijä, müt’t’üöt oldih? Priän’ikät! T’iäl’ä kučuttii, ”pr’iän’ikät”. Ka t’iäl’ä on Kruččih päin, kuin kuin n’äid’ä kučuttih? ”T’er’ävän’okat!”
Kuin?
”T’er’ävän’okat!” ”T’er’ävän’okat”, ka Kruččih päit’ ollaa ”T’er’ävän’okat”, potom s’in’n’embäz’eh ”zamer’kaz’et”. A meil’ oldih, meil’ oldih Ivangorašša, aa, d’es’t’inat, oldii oššettu, potom oldii šordohjuokšijat, šordoh upr’iečijat, n’ämä pollossat. Kar’ielakši ”šordohjuokšijat”, zam’er’a os’obe, a t’ämä ”šordohjuokšijat”. A ka mie en t’iä, mi ol’i. ”Astukki̮a šordojuokšella l’eikki̮amah!”.
L’eikattih? Šiel’ä kül’vet’t’ih, ruista il’i midä?
Da konža mid’ä polagajocca. Konža ruis’, konža kagra, konža mid’ä, zamer’kat. Šuur’etpolossat, kučut’t’ih ”šuur’et”, i d’es’t’inat, D’es’t’in’oinaluššat, a n’äm ka. Naverno d’es’t’inaluš s’e uš, en t’iiji min tokki̮a, alehembi̮a s’iel’ oldii n’ämä d’es’t’in’at, a s’iel’päit’ D’es’t’in’oinaluššat, alah päit’ i oldih.
Zamer’kat mis’s’ä oldih? N’okissa mis’s’än’ibuit’en?
Da s’iel’äl’ pellošša..., mis’s’ olgah n’okišša, jogeh päit’en, jogirandaz’et, kaikki podal’še oldii zamer’kaz’et. Rannašša, vrod’i randaz’ešša, s’iiz’eže pellošš oldih, peldoloišša, zamer’kat.