N’än’kie ewlun
        
        
        карельский: собственно карельское наречие
                
Весьегонский
                
      
             N’än’kie ewlun. 
 
 A vanhemmat kačottih nuorembua. 
 
 Lapšie kačottih, jesl’i el’i kellä ka vanha akka, ei n’in tyttön’e pikkaran’e kaččow lašta i vs’o. 
 
 Mie ka napr’imer, meilä ol’i baba elošša, vielä i t’otka Son’a ol’i. 
 
 N’iin myö hänenke kuinto. 
 
 A šidä meilä Ostap pien’i ol’i kuin, tyttön’e pikkaran’e, kuinto jät’et’t’ih miwla. 
 
 N’iin mie tožo ušto en ollun šuwri, vows’o en i muistan, pan’iin... 
 
 Iellä oldih lawčat, lawčalla pan’iin, a kento ajaw, lapši vier’i i kiän svihn’i midä ollow, katkai kiän. 
 
 Vier’i laučalda da i vs’o. 
 
 Muissan, mama tuli ruavolda, myö kaikki it’emmä, vows’o žual’i, hiän ravizow, it’köw. 
 
 Šidä ka ol’i Paro-buabo meilä muon’e, end’in’e akkan’e, hiän otti da muilalla ka näin, oijendi kiän hän’el’dä i n’ičevo jär’eštäh n’iin i rubei. 
 
 Iellä ewlun n’än’koida, mityš n’än’ka iellä? 
 
 Kuin puwttuw jät’et’t’ih lapšen. 
 
 Da näin ka iče šyöw šyömiz’et, pudrot al’i mi šielä. 
 
 L’eibiä näčöttäw šuolanke da andaw: na, šyö!  
      
            
 
                       
            
            
            
        Нянек не было
    
        русский
    
      
        Нянек не было. 
 
 А старшие смотрели за младшими.
 
 За детьми смотрели, если жила вот у кого старая бабушка, нет так девочка маленькая смотрит за ребенком и все.
 
 Я вот, например, у нас бабушка жива была, еще тетка Соня была.
 
 Так мы с ней как-то.
 
 А потом у нас Евстафия маленькая была когда, девочка маленькая, как-то оставили меня.
 
 Так я тоже, наверно, небольшая была, хорошо и не помню, положили…
 
 Раньше были лавки, на лавку положила, а кто-то едет, ребенок упал и руку свихнул что-то, сломала руку.
 
 Скатилась с лавки и все.
 
 Помню, мама пришла с работы, мы все плачем, очень жалко, она кричит, плачет.
 
 Затем вот была баба Прасковья такая, старая бабушка, она взяла и мылом вот так, выпрямила ее руку и ничего, как прежде и стала.
 
 Раньше не было нянек, какая нянька раньше?
 
 Как попало оставляли детей.
 
 Да так вот сам ест пищу, каши или что там.
 
 Хлеб разжует с солью и дает: на, ешь!