ВепКар :: Тексты

Тексты

Вернуться к списку | редактировать | удалить | Создать новый | История изменений | Статистика | ? Помощь

Kui Pekan Timuoi opasti akkat

Kui Pekan Timuoi opasti akkat

карельский: людиковское наречие
Южнолюдиковский (святозерский)
A iče oli Timuoi-diädö nainnu Ahpuoiselgäs.

Vot starikke moin oli.

Akke mušteli: ” Se vai oli minul aiga Timuoi, Timuoikse vai kir’guttih, tol’ko, sanou, lähtemme, sanou, astumme ainos se: ”Outtičii, astumme, sanou, astumme pruaznikale Ahpuoiselgäh küläs!”.

Läkämme vai”, sanon.

Astumme... sanou, astumme, - mušteli Outti, astumme, sanou, astumme, mušteltah čakkadau: ”Ole d’o vaikkani, astu, Timuoi, astu, Timuoi”.

Tulimme d’o läz Lidžmid da kai.

Outti, minul rodii rakki” – sanou.

Heitä kaftanaine piäl iäre, sanou, heitä sih da pane vai”.

Kunnabo panen?”

Ka riputa barbal”.

Minä, sanou, ku šuutkah sanon, a Timuoi, sanou, kaftanaižen piäl heitti, da barbah riputtigi.

A vie pidäv mändä, Lidžmilpiäi on Palatez d’ärved da kai loitokse Ahpuoiselgäh pidäu.

Astumme, astumme, sanou ka: ” Hoi, Timuoi, sinä, sanou, kaftanaižen sinnä diätid!”.

Ka olgah, Oudot’t’u, räkki rodii, sanou ka otan tuldes, sanou”.

Ka vieg olet sinä tolkuz, mäne sinä d’ärilleh”.

En d’o lähte”, - sanou Timuoi.

Vai astuu da astuu usinn appelah.

Ka, sanou, kolme kilometrid d’ärilleh tulin kaftanad ottamah sih kädes kanduoin kaftanan.

Otin ukon Ahpuoiselgäh pruaznikale.

Vot miittumat kui starikat end akuoid opastetti!” a inoz Out’t’ičii mušteli.

Как Тимуой Пекан «проучил» жену

русский
А сам дядя Тимуой был женат в Ахпойсельге.

Старик такой был удалый.


Жена часто вспоминала: «Тот еще был у меня Тимуой, однажды старик и говорит мне: «Оутти, пойдем-ка на праздник в Ахпойсельгу


«Пойдем», – говорю.


Пошли...
идем, идем, – вспоминала Оутти, – идем, шагаем по деревне, ругаемся: «Да замолчи ты уж, Тимуой, иди коль идешь».

Шагаем, пришли уже к Лижме.


«Оутти, мне стало жарко» – говорит.


«Сними кафтанчик с себя, да положи куда-нибудь».


«Куда же положу


«Да повесь хоть на ветку».


Я в шутку говорю ему, а Тимуой кафтанчик с себя снял и на ветку повесил.


За Лижмой еще Палатозеро есть, далеко нужно идти в Ахпойсельгу.


Идем, идем, он шагает по обочине, я по другой, идем, идем, говорю мужу: «Хой, Тимуой, ты ведь кафтанчик там оставил


«Да пусть, Авдотья, жарко стало, Возьму на обратном пути».


«Да ты в уме ли, вернись за кафтанчиком».


«Уж не пойду», – говорит Тимуой.


Идет да идет туда к тестю.


Три километра обратно шла за кафтаном и так на руке несла всю дорогу.


Вот и взяла мужа в Ахпойсельгу на праздник.


Вот как старики раньше нас, жен учили
всегда Оутти вспоминала.