Neižne jätab «voudeižen»
        
        
        Veps
                
Central Eastern Veps
                
      
             Užeske ku minä pästan ičiin' vouktan da voudeižen
 
  necile lavalahkoižele, ičiin' korktaha kodižehe. 
 
 En raci ika sula l’ubovni čižoihut pühkib minun vouktan voudeižen. 
 
 Užeske ku minä pästan ičiin' vouktan voudeižen izole ikneižele
 
  en raci minä pästa ičiin' vouktad voudašt izole ikneižele,
 
  ika fatib äjou sur’ tulleine da vöb minun vouktan voudeižen
 
  korktile puile da rebiteleb. 
 
 Užeske ku minä pästan ičemoi tazolie zapol’koile ičiin' vouktan da voudeižen,
 
  a en ku pästa ika vesüu viikoihudem mäneb kündmaha
 
  i kündab minun vouktan voudeižen surile turbhile keskhe. 
 
 Užeske ku minä pästan ičemoi tazoile da nitüižile,
 
  en ku pästa tazoile nitüižile,
 
  ika mäneb sula l’ubovni čižoihut teravile lituukoideke
 
  čapab minun vouktan voudeižen. 
 
 Otaške sinä, kalliž kandjoihudem, ičeliiž minun vouktan voudeižen,
 
  pane oiktan nižeižen-se alle.  
      
            
 
                       
            
            
            
        Невеста оставляет «волюшку»
    
        Russian
    
      
        Погоди-ка я отпущу свою белую волюшку
 
  на эту половицу в своем высоком домике. 
 
 Не смею, а то милая любимая сестрица подметет мою белую волюшку. 
 
 Погоди-ко я отпущу свою белую волюшку на милое окошечко,
 
  не смею отпустить свою белую волюшку на милое окошечко
 
  а то схватит сильный ветер да унесет мою белую волюшку
 
  на высокие деревья да поразрывает. 
 
 Погоди-ко я отпушу на наши ровные запольки свою белую волюшку,
 
  не отпущу, а то веселый братец пойдет пахать
 
  и запашет мою белую волюшку в большие комья земли( в дерн). 
 
 Погоди-ко я отпущу на наши ровные лужочки,
 
  не отпущу на ровные лужочки,
 
  а то пойдет милая любимая сестрица с острыми косами
 
  срежет мою белую волюшку. 
 
 Возьми ты, дорогая меня вырастившая, себе мою белую волюшку,
 
  клади под правую грудь.