Tütar voikab mamad (kolii om pertiš)
        
        
        Veps
                
Central Eastern Veps
                
      
             Užeske sinä libutaližid' kand’oihudem, rodimį roditel’ mamuško,
 
  ... paksįle paginoile-se nenile,
 
  i sanuske, i nevo kalliž kandjoihudem, rodimį roditel’,
 
  i kut i mini sinutteiž i eläškata gor’o-gor’kijale tütrele,
 
  i sinä nügude lähteškanded miišpei beskonečnijale žiznile. 
 
 I sindei nügud tegese krept’a ledo čomaha da mahudehe,
 
  i ed i tule enambad i rossud’maha, ed i tule enambad i miid nar’ad’maha. 
 
 I kalliž kand’oihudem, rodimį roditel’ mamuško,
 
  i kut miile sindei keimata dei i pravat’t’a-se,
 
  i emei raciteiži pästta ledho čomha mahudehe-se,
 
  i tegese nügud, nägub, pästta, tegese nügud krept’t’a-se sindei. 
 
 I sinä kogozitoi, kerazitoi, nene i jo tönduiba kahted sulad sutkeižed-se. 
 
 I nägub ii sa nügud sindai pidäda miide korttas kodižes. 
 
 I vei jo kalliž kandjoihudem, rodimį roditel’ mamuško,
 
  i sanu, nevo jäl’gmeine kerdeine,
 
  kut i miile sinutteiž i eläda-se. 
 
 I jo miččen täht sä oled, nägub käregannu, kurktunu,
 
  i emboi mina pagištoitta kahtįš i sulįš sutkeižiš,
 
  i emboi minä sada sinun laskvad i kelüt, paksud paginad.  
      
            
 
                       
            
            
            
        Дочь плачет по матери (покойник в доме)
    
        Russian
    
      
        Вот ты поднялась бы меня выносившая, родимая родительница матушка,
 
… встань со мной на частые разговорчики эти,
 
  и скажи и насоветуй дорогая меня выносившая, родимая родительница,
 
  и как мне без тебя и жить придется горе-горькой дочери,
 
  и ты теперь будешь уходить от нас в бесконечную жизнь. 
 
 И тебя теперь придется схоронить в песчаную хорошую земелюшку,
 
  и не придешь больше рассудить, не придешь нас поучать. 
 
 И дорогая меня выносившая, родимая родительница матушка,
 
  и как нам тебя проводить и отправить,
 
  и не смели бы тебя опустить в песчаную хорошую земелюшку-то
 
  и теперь придется, видно, опустить и накрыть тебя. 
 
 И ты собралась, сподобилась, эти уже пошли вторые милые суточки-то. 
 
 И видно нельзя теперь тебя держать в нашем высоком домике. 
 
 И, ой, дорогая меня выносившая, родимая родительница матушка,
 
  и скажи, насоветуй последний разочек,
 
  как и нам без тебя жить-то. 
 
 И почему ты, видно, рассержена и обижена,
 
  и не могу я разговорить за двои милые суточки,
 
  и не могу я получить(услышать) от тебя ласкового и словечка (язычка), частого разговора.