VepKar :: Texts

Texts

Return to list | edit | delete | Create a new | history | Statistics | ? Help

Voata rubielen angehen

Voata rubielen angehen

Karelian Proper
Padany
Voata rubielen angehen oalani Val'arukka,
oi armahila ilmoila azettelija armahani rodiitel'a mamaženi,
kuin angehen oalani Val'arukka,
armahila ilmoila ažettaja armahani mamaženi,
siun n'äil'ä sijazila ažettelin, ni ota...

Hospodikko dai boože blahoslovikkoa,
šeiččemenžilägotoista kymmenilä venčazila seižojat
šeičensiibiihižet siidoinebesnoit coarid.

Oi udalila ilmazila peälä udielaiččija udalani mamaženi,
ollahgo udran Val'arukan ažetuškerdažet
siun umazien vaštoin?

Vet šurendorukkaženi, šugeila ilmazila ažettelija šugijani mamaženi,
kuin nämä kerdažet siun šuoritakšendelin.

Ollahgo, udalani mamaženi,
udran Val'arukan nämä ažetukšuot siun umazien vaštoin?

Onnoako jo on šugeijen ilmažien šuurehuš,
šugijani mamaženi, kui,
siun onnoako jo šugeih špoaššuzih varoin šuoritte (lin).

I kui šomembih šolgivoattehuzih täh
omaš obdielaiduloila kuužipalazih ikkunavierozih kuin iššutte (lin).

Angeh rukkaženi, kuin šurendamien lapšet,
šujendamien paikoišta tulin,
ni kui šuuremila da sujomnoiloila šomemmila šoppičuppuzila
šodo (?) mamaženi siun šomembih šolgivadttehuzih sooružaičin.

Onnoako jo olen, valgeila ilmoila loadijani valgijani mamaženi,
vaivani rukkaženi siun valgeih synd'yzih varoin varuštanun,
onnoako jo olen, šugeijen ilmojen šuurehuš šugijani mamaženi,
siun šugeih spoaššužih varoin šuorittanun.

I veče on siuda nämä kerdažet,
kui vaivani rukkaženi voalimien luohizišta paikoišta voapuin,
ni kuin olid kergivö mamarukka ylen kebijä kielel (e).

Kuottelen kaikkih manierazih,
pal'l'o rukkaženi, siuda pagauttoa.

Ni mintänbo olet kieron Val'arukan
kohtazih n'äilä tulokerdazila,
kiirahani mamaženi, kivižetti, kaamennoit sercažet ažettanun.

Engo hoti ole, pobiednoi rukkaženi, polvi mamaženi,
siula prostoimbia protivnostizia ažetellun?

Edgo hoti ole, otemniitoi mamaženi,
oneh rukkaženi peälä ylen olovahkoželdi obiidinnuž?

Kuin kuottelen kaikkih manierazih,
kurja rukkaženi, siuda kuonnuttoa ni kui,
et pal'l'o Val'arukan kera n'äilä tulokerdazila
ni mimmoizia paginazia jeävikše.

Emmägo voi ni tainoiloja ni javnoiloja ni,
soglasnoiloja soviettazija miun kera n'ämbi soberuiče.

Mintän olet, ylen valgijani l'ubiimoi mamaženi,
vaivažen rukkažen tulokerdaziksi
ylen vaikkažeksi vaikaštun.

Veče on udalat spoaššuzet
šiuda ylen userdno uinotettu,
valgijat spoaššužet veče on siuda
omihiže varazih varoi otettu,
ed voi oneh rukkaženi kera
ni mimmoizia šanazia voi objavikšennella.

(Viržit'et'äh, konža kuolou, sraazu, konža šuoritetah.)

[Причитывают по матери, когда ее оденут]

Russian
Дай-ка стану горемычная, бедная Валя,
ой моя, на милый свет меня создавшая, милая родительница маменька,
как горемычная, бедная Валя,
моя, на милый свет меня создавшая, милая маменька,
тебя на это ложе уложила, так прими...

Господи и боже, благословите,
на семнадцати да десятках венцов стоящие,
семикрылые небесные цари.

Ой на удалый свет меня создавшая, удалая маменька,
по нраву ли тебе и по твоему ли уму
обрядила [тебя] твоя несчастная бедная Валюша?

Ведь горемычная, моя, на ласковый свет меня создавшая,
ласковая маменька,
в этот раз [я] тебя обрядила.

По твоему ли уму, удалая маменька,
одела тебя в этот раз несчастная бедная Валюша?

Ведь [печали] уже величиной во весь свет,
моя ласковая маменька,
кажется, тебя собрали для отхода к ласковым спасушкам.

И в лучшие прямые одежды [тебя] обрядили,
и у твоего шестистворчатого окошечка уложили [букв. усадили].

Несчастная горюшица, как пришла,
дети созданных, со стороны [чужих] согретых,
так в большом, почетном и красивом углу
свою ласковую [усл.] маменьку в лучшие прямые одежды нарядила.

Моя, на белый свет меня создавшая, светлая маменька,
кажется, бедная горюшица, для отхода к белым прародителям тебя собрала. Моя ласковая маменька, лучшая на всем ласковом свете,
кажется, к ласковым спасушкам, тебя снарядила.

И что случилось с тобой в эти разочки,
ведь как прежде, бедная горюшица, приходила
из стороны [чужих] выпестованных,
так ведь была [ты], быстрая маменька, очень разговорчива [букв. легка на язык].

Уж на все лады пытаюсь,
несчастная горюшица, с тобой заговорить.

Так почему же в этот разок, моя ясная маменька,
к приходу кручинной Валюши,
твое сердечушко затвердело и окаменело?

Уж не причинила ли, спобедная горюшица,
каких-нибудь неприятностей тебе, родимая маменька?

Может быть, моя именитая маменька,
за что-то на меня, на бедную горюшицу, сильно обиделась?

Ведь пытаюсь, несчастная горюшица,
на разные лады тебя разбудить,
да, видно, в этот мой приезд, со мной,
с горемычной Валюшей, никак поговорить не хочешь.

И не можешь ты, видно, на этот раз,
ни тайных, ни явных, ни согласных советов со мной держать.

Отчего же, самая светлая любимая маменька,
к приезду измученной горюшицы крепко-накрепко умолкла?

Видно, удалые спасушки
очень усердно тебя усыпили. Видно, белые спасушки тебя под свою защитушку прибрали. Со мной, жалкой горюшицей,
никакими словечушками не можешь перемолвиться.

(Причитывают, когда умрет, сразу как оденут.)