Тексты
Вернуться к списку | редактировать | удалить | Создать новый | История изменений | Статистика | ? Помощь
Svätkat, suad’iba
Svätkat, suad’iba
карельский: собственно карельское наречие
Толмачевский
Konža
l’iew svätka-aiga ...
L’iew talvella , talvella l’iew Vas’il’ein aigah svätka-aiga , lähet šie yhen ikkunalla kuwndelomah .
Pidäw šuaha t’ietä : midä miwla jäl’geh l’iew .
Šielä ruvetah talošša pagizomah , otat šie paginat .
Paginat otat , hyviä paissah , hyviä šiwla i l’iew , a pahua paissah , pahua rubiet šie i vuottamah .
I tämä svätka-aiga mänöw kuwži n’ed’el’ie .
- Kakši .
Kakši ?Kakši n’ed’el’ie .
Svätka-aiga tämä ...männäh kuwndelomah , kuwndelomah männäh peldoh , peldoh männäh .
Šielä kuwluw , ken miehellä mänöw .
Ken miehellä mänöw , šielä rubiew kelloz’illa ajamah , a ken ježel’i ei mäne miehellä il’i kuolow , kuolow n’in humšahtaw grobu .
Pidäw šanuo kaikki (смеется ).Da .
A šidä svätka-aiga že proid’iw , ruvetah naimah , l’iew že pyhänkeški .
Pyhänkeški l’iew , läht’ietäh suattoloiks’i .
Männäh taloh , taloh männäh suatot , lämmit’etäh čuajun , čuajulla hiät juotetah , i ruvetah händäh miehellä andamah , ruvetah šil’mie ris’t’imäh , tuatto da muamo šil’mät ris’s’itäh hänellä .
Hiän on kakši n’ed’el’ie andilaš .
Andilahana on , hänen šuatetah kylyh .
Kylyh läht’ietäh šuattamah , hänen otetah käz’ipuol’iskošta , ruvetah it’kömäh , it’kietäh , a naroda lawletah kylyn pihalla .
Tuwvah ših tor’elkan l’eibiä , šyöt’etäh narodan .
Že proid’i aiga , l’iew venča , venča l’iew , läht’ietäh venčalla šuattamah , l’iew druwška , druwškat , druwškilla lahjotah käz’ipaikoin , kakši druwškua .
I läht’ietäh kirikköh , hiät viijäh venčah .
Venčašta tullah , l’iew suad’iba .
Suad’iba l’iew , jo kahtualda päit’en .
Ed’izeh ollah tytön talošša , a šidä männäh brihan taloh .
Brihan talošša šielä , jo brihan talošša ših i jiäw moržien .
Venčašta tulet , šiwn vaššatah , vaššatah tuatto da muamo , otetah ozrua mal’l’azeh , siipl’itäh .
Tuwvah tänne .
Moržiemen katetah huinuolla , šuwrella paikalla .
Šidä hänen , konža kanžoveh istuočetah , suaha rewnašša , avatah hänen , konža jo ruvetah suad’iboveh kargajamah šiin’e .
Ruvetah kargajamah i vel’ičaijah heidä , suad’iboveh kanžovehta .
Kanžoveh kerätäh d’engua , d’engua narodalla annetah i tyttölöillä , tyttölöillä d’engua .
Šidä kočitetah , kočitetah näidä kanžovehta brihat .
A kanžoveh annetah brihoilla d’engua .
Nän’n’ilöis’tä tytöl’dä ruvetah pakkuomah brihat , nän’n’ilöis’tä d’engua annetah .
Svätka-aigah gadaijah , gadaijah .
Männäh kylyh , kylyh männäh , kylyn pywhitäh , a rikkazet n’e otetah tuwvah potokan alla pannah .
Jalloilla šeizawvutah ših dai kuwnellah , kuwnellah missä päit’en paissah .
Missä päit’ , šanow , missä päit’ l’ien’en miehellä , šielä päit’ ruvetah pagizomah i lawlamah .
Missä päit’ mie miehellä olen , šielä päin briha lawlo , rikkaz’illa šeizoin n’in , i svistaičči .
Mie n’iin i šanoin , što missä päin mie l’ien’en , šielä päin i lawlakkah .
Briha kuwnedelomašša oli , sluwžibah hän’ellä pid’i männä , n’in ambu .
Otattanneh miwn sluwžibah , n’in ambukkah , n’in vähäz’el’d’i ed’izeh ambu .
A šidä šanow : midä žal’eičet porohua , taigua enämmäl’d’i !
N’in ves’ma äijäl’d’i ambu .
Šidä ol’i z’irkaloh kaččomašša šinä že ildana .
Z’irkaloh män’d’ih kaččomah , n’in istuw ves’ma jo hyvissä kartus’s’iloissa piisar’i stolan tagana , hänellä že i nägyw .
Tul’i kod’ih dai šanow : nu tua kartus’s’i kuin l’iennöw miula sluwžibašša , n’in l’iew ves’ma šoma kartus’s’i .
I piisar’ina i ol’i sluwžibašša .
Hänellä ves’ma hyviin kuwlu nagol’e .
Kuwlu i nägy .
Svätka-aigah kävymä z’irkaloh kaččomah .
Män’imä kylyh , složima z’irkalot , nägyw kakšitoista z’irkaluo šielä .
Kakši z’irkaluo vaššakkeh , i lampua nägyw ves’ma äijä .
I rubein mie kaččomah z’irkaloloih .
Tulow briha .
Valgie , ves’ma briha šoma .
Pinžakko olgupäillä .
I z’irkaloloih tulow edähädä , nagol’e i peityl’däw z’irkalon tagah , tuaš tulow , tuaš peityl’däw , što tuttava on , n’in ei ožuttuače .
A ol’i hiän milma vanhembi .
Mie yl’en en hänenkena i paissun , en mie voinun i tunnuštua händä .
A konža tul’iin miehellä , n’in šilloin mie jo i kekšiin , što hiän ol’i z’irkaloloissa .
A ol’i šaneldih i n’iin : pan’iin vihkon pielukših .
Tuašen i tulow milma ovešta , ovešta tulow , a mie i rubien ravajamah : ken ollow tulow !
Šidä män’iin , ovet mie bluasloven’janke pan’iin , n’in tuaš ikkuunalla i tul’i , šanow : ota kod’in’iekakši .
A mie pan’iin z’irkalozen pielukših i šanoin : jes’l’i miwla ken l’iew mužikka , že mužikka miwla i ožuttuačekkah .
Miwla tul’i mužikka i briha , briha tul’i .
Jogo miwla ed’izeh ožuttuači , jovešša šeizow briha i jalgoida pežöw , pežöw n’eznakomoi briha .
Nu i tuhma briha .
Mie tunnušiin hänen , da en t’iijä , ken on , a pohod’i hiän brihah , kedä mie tunžiin , žeh brihah pohod’i .
A mie riščikolla i šanoin päivällä : oi , mittynän’e miwla mužikka l’iew tuhma .
Nu mie näin , da tuada mie tunnen , a pohod’iw brihah miwn tuttavah .
A L’oša tul’i , hänen mužikka tul’i z’irkalozeh , n’in yl’en n’iška šoma , šinä že yönä .
Ka , law , kun šiwn omua mužikkua rubein kaččomah , n’in kun šiwn mužikka min šomehun’e : n’iška valgie , šoma , nu tože n’eznakomoi , n’iššan vain ožutti .
A tämä fufaika jogeh luodu , jallat pez’i i läks’i .
Nu mužikka tuhma .
Män’iin mie miehellä , prawda , i že mužikka i popad’i : ah , law , tämä i ol’i obl’eizana !
Ka mie i tunnuššiin hänen .
Ka , law , kumman’e ol’i , ewlun Sosnowkan Vas’a , a mie Sosnowkan Vas’ana pijin .
Ol’i že šoma briha , vain n’enä ol’i pitähkön’e , nu pohod’i hiän .
A miwla tuhma mužikka , nu kaiken ijän mie hän’däh šuannun en , da aivoin hiän i kuol’i .
Nu i piäz’iin mie hän’el’däh pois’ i vs’o !
Svätka-aigah män’iin ikkunalla paginoida ottamah .
Šielä i paissah : ka min välyöhen l’ehmän is’kei , l’eikattih , yl’en skropu .
I miwla miehellä rod’ih yl’en skropu mänendä .
Tuldih suatot , otkažiin , a šidä i sr’iadu jo i duwmaičiin dai miehellä män’iin , ves’ma skropu , jo jäl’gimäs’piänä , jäl’gimäs’piänä i kirjuttuačomašša ol’ima .
Ennen pruaznuiččima uwtta vuotta Vasl’eida .
Vasl’eida vaš valoma t’inua : midä miwla l’ienöw tänä vuodena : kuolen al’i miehellä mänen .
Miehellä mänen , n’in venčikkä langiew , kuvahazeh kaččoma šeinäh , a kuolen , n’in grobu .
Pan’ima en’n’ein vettä stokanah i šin’n’e pan’ima kol’čazen .
Miehellä mänömäh näh , n’in šulahan’e tul’i šin’n’e , kolčazeh , a kun muwda , n’in muwda i tulow dai .
Svätka-aigah šuwr’iel’iečettih kegr’iks’i , lapšie pöllät’el’d’ih , i šuor’iel’iečettih čuwdat , bes’owdah tuldih da kaarattih ves’ma hyviin .
Kaikkieh rukah šuor’iel’iečettih : brihakši i tytökši .
I meškan šel’gäh otettih , buabot da diedot kaarattih .
Svätkat, suad’iba
карельский: собственно карельское наречие
Толмачевский