ВепКар :: Тексты

Тексты

Вернуться к списку | редактировать | удалить | Создать новый | История изменений | Статистика | ? Помощь

Lumella l’evitetäh

Lumella l’evitetäh

карельский: собственно карельское наречие
Тихвинский
- Kui vuatehista vallattih?

A vuatehista vallattii. Iel’l’ä. Tämän otetaa da, l’evitetää, ka šängi ku, šuuressa pyhäššä tuloo hangi. Täl’l’ä hangiella, kaikki lumella l’evitetäh, ogordoih. Obar’itaa, porozešša. Palavua porua keitetääh, tuhkista, da täh obar’itaah. Šidän l’evitetääh. Šiel’ä pijetää pijetää kodvaa. Viikon, kun’i lum ei hävie. A šidän otetaa. Da toožo puizee pannaa. Da šinne, kip’atkua, a porua tädä valetaa, laškietaa, tääven, vuattiet že latetut šinne, latetaah. Lad’d’ataa puizee. Šidän šinne kivie. Vettä pannaa, kip’atkua. Šidää. Porua palu-, prosto luajittii, tuhkista. Ka hiilutetaah, da šidä. A šid’än šinne kivie laškietaa, nakal’ittua, da k’iuguah pannaa kivie. Da pis’työt. Kookulla vejetää. Pistemil’l’ä laškietaa šinne vua-. Šiel’ä burhua. K’iehuu, kiehuu, kiehuu vuate. Hän yl’en jo i valgenoo. L’ienöö jo valgie. Ei l’iene keldan’ a, valgie. Vallataa kaikki ka n’iin.