Тексты
Вернуться к списку | редактировать | удалить | Создать новый | История изменений | Статистика | ? Помощь
Оli ennen ukko da akka
Оli ennen ukko da akka
карельский: собственно карельское наречие
Ругозерский
Оli ennen
ukko da akka .Oli heilä yksi tytär .Maamolla ,oli peigalo sinine dai tyttärelläh .Tytärdä kučuttih Mašaksi .Siidä maamo kuolou .Maamo i sanou kuollessa ukolla :
– Mie kuin kuolen , ni ota akka , štobi̮ olis akalla sinine peigalo .
Kuoli akka , ukko läksi eččimäh toista akkoa .Ečči , ečči sielä viikon aigoa , ei ni mistä voi löydyä semmoista , štobi̮ olis sinine peigalo .Tuli kodih , sanou tyttärelläh :
– Nyt pidäy tulla siula miehellä .
A tytär hanellä vastazi :
– Kuin ostanet orahankarvalla šulkun , niin lähen miehellä .
Taatto läksi , laukkah käy , toizeh käy , kolmannesta i löydi .Tuli kodih i tyttärellä i andau :
– Tässä on , Maša , šulku .
Tytär sanou :
– Ei vielä .Kuin ostanet zor’ankarvalla šulkun , ni siidä tulen .
Taatto touže laukasta taas ečči , toizesta ečči , kolmandesta i löydi .Tuli kodih i sanou tyttärelläh :
– Tässä šulku , d’ogo tulet ?
Tyttö sanou :
– En tule .Kuin ostanet vielä kolmannen – tähenkarvalla , silloin vasta tulen .
Taatto taas läksi , laukasta ečči , toizesta ečči , kolmannesta i löydi .Tuli kodih i sanou :
– Tässä šulku , d’ogo tulet ?
Tyttö sanou :
– En vielä tule .Löyvä raudane lipas , missä mie voizin seizuo , ištuo , viruo , da siämestä lukkuuduis .
Siidä löydi taatto kolmannesta laukasta lippahan .Löydi , toi .
– No d’ogo tulet ?
– Nyt tulen , vain lähemmä , taatto , venčah .
Tyttö ottau keralla lippahan dai šulkut .Lähetäh , tytär istuuduu soudamah .Taatto istuuduu peräh .Souvetah , souvetah .Tytär i sanou :
– Taatto , miula ullos tahottau .
Taatto sanou :
– Dai miula tahottau .
Tytär i sanou taatolla :
– Mäne sie iellä käy .
Taatto kuin läksi meččäh ullos , a tyttö sillä aigoa lippahah da lippahan lukkuh .Tuli taatto , ka ei ole tyttyö .Kirguu :
– Ka Maša , ka Maša !
Mašoa ei ole ni missä , iändä ei anna Maša .Hyppiäy taatto maada myöt’en , ei ni mistä kuulu Mašoa .Otti venehen lykkäi vezillä , vähäzen matkai , a hänellä on paha mielestä , što tytär kado .Pahassa mielessä sanou :
– Kuin tytär mäni , ni mäne i sie , – i lykkäi lippahan vedeh .
Läksi därelläh pahalla mielin taatto soudamah kodih .A lipas läksi vettä myöt’en kublamah .Kublau , kublau , kublau vettä myöt’en .A Ivan-careivičan kazačihat kannetah vettä kylyh , dai nänäh že lipas vejessä paistau , kuin tähti loittona .Gi sanotah Ivan-careivičalla :
– Mi niä paistau , kuin tähti , tuuvalla vejellä ?
Hiän kaččou – paistau .Sanou :
– Pidäy händä tuuva , mi hiän on .
Lähettih , venehellä souvetah kazačihat , dai Ivan-careivič on venehessä .Mändih sinne – ga lipas !Nossettih veneheh da tuodih kodih .Kuot’t’elou avata , ka ei ni millä voi avata .Siidä eisti žen lippahan oman krovatin viereh .
A Ivan-careivičalla ei ni kedä , kuin kaksi kazačihoa .Ilda on .Lähetäh hyö bes’s’odah , a laaitah sija da syömine , ildane pannah stolalla .Kai lähettih bes’s’odah .Maša sillä aigoa nouzou .Panou orahankarvalla šulkun piällä , mänöy , stolassa syöy vähäzen i mänoy vähäzen kävelöy latetta myöt’en .Kuin hiän söi , niin däi dälgi lauččah i lattieh , orahankarvalla dälgi diäy .I mänöy vähäzen Ivan-careivičan krovatilla magoau .Ennen heijän tulendua taas mänöy lippahah .Tulou Ivan-careivič kazačihojen kera bes’s’odasta .Kazačihat i sanotah :
– Ken ollou ollun , kuin on dälgi diänyn stolah dai lattieh , dai on siun krovatilla muannun , dai on syönnyn .
A ei voija arvata , ken on ollun .Kačottih da maata vierdih , ei ni kedä niähty .Toine päivä mänöy , taas ilda tulou , taas hyö samoin sidä luajitah , syömine varussetah i lähetäh bes’s’odah .Taas kuin lähettih , ka hiän ni nouzou lippahasta .Suorieu , panou zor’ankarvalla šulkun .Syöy stolassa , dälgi diäy , kävelöy pertiä myöt’e , dälgi diäy , mänoy magoau krovatilla , dälgi diäy .Dai taasen ennen hiän tulendaa lippahah mänöy .Tullah taas bes’s’odasta dai matalla paissah :
– Taasko ollou kedä ollun meilä vain eigo ole ollun ?
Tuldih , ka taas on lattiella kävellyn dai krovatilla maannun .Ivan-careivič sanou :
– No olgahaže .
A iče i duumaiččou : "Ken že on kävelijä ?".Tulou päivä , ka mänöy leskiakkazen luoksi i sanou leskiakalla :
– Etgö sie midä tiijä , mi hiän meilä on pertissä : kuin lähemmä illoilla , tulemma , ni kenen oldaneh jälet pertissä ?
Leskiakkane hänellä i sanou :
– Siula on lippahassa tyttö , varussa vain taaš tänäpiänä illalla sijat dai stolat , kazačihat työnnä bes’s’odah , iče viere hil’l’akkaizeh lippahasta vaste .Anna hänellä valda : kuin syöy – kačo , kuin kävelöy latetta myöt’en – kačo , а kuin vieröy siun sijalla maata , ka sinne sie mäne , – i juohattau , sanou , – sano : "Terveh , anna šuuda ".I sano : "Sie miun akka , mie siun ukko ".Sie siidä otat hänen miehellä .
Ivan-careivič tulou kodih .Ilda tuli , kazačihat bes’s’odah työndäy , stola pannah , sija laaitah , a Ivan-careivič sanou :
– Mängiä työ kahen , a mie tänäpiänä en lähe , – kazačihoilla sanou hil’l’akaizeh .
Kazačihat lähettih , a hiän mäni istuudu krovatin taakse .Istu , ka Maša nouzou lippahasta .Nouzou , ka suoriu , panou tähenkarvalla šulkun .Mänöy istuuduu syömäh stolan luoksi .Ivan-careivič kaččou : latetta myöten kävelöy že Maša .Tulou , vieröy hänen krovatilla maata .Ivan-careivič nouzou hil’l’akaizeh , mänöy hil’l’akaizeh i andau šuuda , sanou :
– Sie olet miun akka , mie siun ukko .
No hyö i yhytäh .Tullah kazačihat bes’s’odasta , ka Ivan-careivičalla d’o akka .
Ruvetah hyö elämäh , kaikki elos lieni toizenmoine , sadut ruvettih pihalla kazvamah .Saau Maša enzi vuodena poijan .
Lähtöy suovattana Maša kazačihan kera vettä kandamah kylyh .Tulou Syöttärin akka vastah .Dai sanou :
– Muutu mussalla merellä mussaksi sorzaksı .
Kolme kerdoa hänellä sanou , hiän ei paikalda liikaha .I carevna muuttu sorzaksi dai läksi lendämäh .A Syöttärin akka läksi vettä kandamah .Päivät lendelöy merillä , a yöksi tulou kylyn salmolla čieppih .Syöttärin akka mäni kodih , lapsi , že poiga , ei mäne ni rinnalla , dai sadut ruvettih langiemah , dai iče Ivan-careivič ei ole vesselä .Kazačihat kuin kävellah siinä rannalla , niin kuullah , kuin sorza kyzyy kazačihoilda :
– Lipajaugo lehyt , porraugo poigane , a ongo i herrani murehessa ?
Kazačiha hänellä i vastuau :
– Eigä lipaja lehyt , eigä porroa poigane , eigä i herrani ole murehessa .
A Ivan-careivič taas mänöy leskiakkazen luoksi , sanou :
– Kuin miula taas elämä muuttu ?
A leskiakka sanou :
– Siula on Syötär-akka akkana , a siun oma akka merellä sorzana .
Ivan-careivič sanou :
– A kuinbo mie voizin saaha ?
Leskiakka d’uohattau , sanou :
– Že sorza tulou yöksi kylyn salmoh čieppih .Tahkuo vain miekka ylen näbieksi , štobi̮ iskizit kerran , dai poikki mänis čieppi , i siidä hiän muuttuu siula akakši .
Ivan-careivič tulou kodih i rupezi hivomah saabl’oa .Illalla i mänöy vardeimah .Tuli sorza .Hiän iski kerran čieppie , že mäni poikki , dai sorza muuttu jälelläh akaksi .I astu akka ukkoh keralla kodih .Lapsi ihastu maamah , sadut ruvettih uuvestah cvettimäh .A Syöttärin akka on siinä talossa toizessa pertissä , valmeheksi triebuiččou syömistä , kannetah hänellä .Ivan-careivič käsköy kazačihoilla kylyn lämmittiä .Kaivattau ylen suuren hauvan žen kylyn edeh .Panou tervoa sillä hauvalla siämeh valmeheksi .Levittäy ruskien sarran .Dai työndäy žen Syötär-akan enziksi kylyh .Niin kuin počitaiččiis händä .Astuu se Syötär-akka kylyh .Ukko astuu hil’l’akaizeh dälgeh .Astu , astu žen hauvan kohtah , ukko žen sarran vejäldi , da Syötär-akka haudah pystypäin .Da spičkan lykkäi , dai sihi i Syötär-akka palo .
Ivan-careivič piäzi hyvän akan ker elämäh .Sadut cvettimäh , poiga voimah .Kaikki läksi elos hyvin matkoamah .Siinä i loppu .
Оli ennen ukko da akka
карельский: собственно карельское наречие
Ругозерский
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
[Фонарь]
русский
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–