ВепКар :: Тексты

Тексты

Вернуться к списку | редактировать | удалить | Создать новый | История изменений | Статистика | ? Помощь

El’et’t’ih d’iedo da buabo...

El’et’t’ih d’iedo da buabo...

карельский: собственно карельское наречие
Толмачевский
El’et’t’ih d’iedo da buabo.

Ei ollun heil’ä lapšie.

Buabo i šanow d’iedolla: “Davai s’eizatamma t’uwguah padan huttuo”.

Buabo s’eizatti padan i šiel’ä t’uwguašta rubei mögiz’emäh: “Buabo, avua zaslonka, mywla ägie!”.

Buabo kačahtiih t’ywguah, a šiel’ä istuw t’yt’t’ön’e.

Viid’i t’yt’t’ön’e t’uwguašta.

Buabo, d’iedo ihaššuttih, annettih n’imen Ogon’е.

T’iijuššettih toiz’et t’yt’t’öz’et i ruvettih kuččumah meččäh mančikkah.

Buabo, d’iedo ei laškiel’du, što hiän pikkaran’e.

T’yt’t’öz’et viel’ä ruvettih kuččumah.

D’iedo, buabo laškiettih Ogoz’en.

Mečäššä Ogon’e kado.

T’yt’t’öz’et tuldih kod’ih, a Ogois’t’a jowle.

Ogon’e l’äks’i vičikköz’ie myöt’en, iče it’köw.

Popadaiččow vaštah jän’is’: “Mid’ä šie, Ogon’e, it’et?”.

– “D’iedolluoh-buabolluoh himottaw!”.

– “El’ä it’e, istuoče m’iwn piäl’l’ä, mie šywma šuatan!”.

I popad’i pert’izeh.

Pert’izeššä istuw buabo-jaga: “Kuin šie m’ywlluoh popad’iit?

N’yt’t’en mie šywma en lašše.

Ota pywhi late, kanna vet’t’ä, l’ämmit’ä kyl’y, kyl’vet’ä m’ywma”.

Ogon’e pywhki laten, toi vet’t’ä, l’ämmit’t’i kyl’yn, buabo-jagan kyl’vet’t’i i uinotti.

Ogоn’e viid’i kril’čoila.

Aštuw här’gä: “Tyt’t’ön’e, mid’ä šie it’et?”.

– “D’iedolluoh, buabolluoh himottaw!”.

– “Istuo m’ywla s’el’gäh, mie šywma šuatan d’iedolluoh, buabolluoh”.

– “Ei, en istuoče, jaga-buabo tavottaw i meid’ä molembie pergaw”.

– “Istuoče, jaga-buabolla tavottua ei šua”.

T’yt’t’ön’e istuoččih här’r’äl’l’ä šel’gäh.

Här’gä l’äks’i hyppiämäh, jaga-buabo havaštu: Ogois’t’a jowle!

Hiän l’äks’i hyppiämäh jäl’l’es’t’i.

Ogon’e kaččow: jaga-buabo tavottelow.

Vain Ogois’t’a hvat’t’ie jaga-buabollahär’gä kuin dris’n’iw...

I buabo-jaga l’äks’i ruwčalla pez’ieččemäh.

Kun’i buabo-jaga pez’ieččih, här’gä šuatto Ogoz’en d’iedolluoh i buabolluoh.

D’iedo i buabo ihaššuttih i šyöt’et’t’ih Ogoz’en i här’r’än jogo paikalla.

(M’ywla muamo pagiz’i Ogois’t’a i buabois’t’a).

Жили дед да баба...

русский
Жили дед да баба.

Не было у них детей.


Баба и говорит деду: «Давай поставим в печь горшок загусты [ржаной каши]».


Баба поставила горшок, и оттуда, из печки, [кто-то] начал кричать: «Баба, открой заслонку, мне жарко!».


Бабушка посмотрела в печку, а там сидит девочка.

Вышла девочка из печки.


Бабушка, дедушка обрадовались, дали [девочке] имя Огушка, (‘Огоне’).

Узнали [о ней] другие девочки и стали звать [ее] в лес за земляникой.


Бабушка, дедушка не отпускали, [потому] что она маленькая.


Девочки [снова] еще стали звать.


Дедушка, бабушка отпустили Огушку.


В лесу Огушка потерялась.

Девочки пришли домой, а Огушки с ними нет.


Огушка пошла по кусточкам, сама плачет.


Навстречу попадает заяц: «Что ты, Огушка, плачешь?».


– «К дедушке, к ба-бушке хочется!».


– «Не плачь, садись на меня [мне на спину], я тебя проведу!».


И попала [девочка] в избушку.

В избушке сидит баба-яга: «Как ты ко мне попала?


Теперь я тебя не отпущу.


Бери подмети пол, наноси воды, истопи баню, попарь меня».


Огушка подмела пол, принесла воды, истопила баню, попарила бабу-ягу и усыпила.

Огушка вышла на крыльцо.


Идет бык: «Девочка, что ты плачешь?».


– «К дедушке, к бабушке хочется!».


– «Садись мне на спину, я тебя провезу [доставлю] к дедушке, к бабушке».


– «Нет, не сяду, баба-яга догонит и нас обоих побьет».


– «Садись, бабе-яге нас не догнать».


Девочка села быку на спину.

Бык побежал, баба-яга проснуласьОгушки нет!


Она побежала за ними.


Огушка видитбаба-яга догоняет.


Только бабе-яге схватить Огушкубык как дристнет...


И баба-яга пошла на ручей умываться.


Пока баба-яга умывалась, бык отвез Огушку к дедушке, к бабушке.

Дедушка и бабушка обрадовались и Огушку и быка накормили всякой едой.


(Мне мать рассказывала про Огоне и бабушку).