Тексты
Вернуться к списку | редактировать | удалить | Создать новый | История изменений | Статистика | ? Помощь
Kaksi vellesty
Kaksi vellesty
карельский: ливвиковское наречие
Ведлозерский
Vot
oli ennen kaksi vellesty .Hyö naijah .Yhtel puwtui pravoslavnoidu vieruo mučoi , a toizel puwtui Syväinteroin akan tytär .Vot , hyvä-horošo , hyö elettih vhtes , i mučoit soadih tytärlapset mollei .
Tytöt d’ongoi kazvetah suwrekse (Soarnan lapset terväh kazvetah ).Syväinteroin akan tytär ainoz vihoaw kälyw .Siit emä sе , pravoslavnoidu vieruo , nevvow tyttärel :
– Nygöi , – sanow , – minuw muwtetah lambahakse i peä leikatah , a sinä pyrgei iškijes tahnuoh , ota nästykkipaikkaine i soa sih kolme pizarehtu verdy .
Eletäh ollah , i lambahakse muwtuldah .
– Nygöi , – sanow ukolleh , – lammas syö ni d’uo ei , mene leikkoa peä eäres , eiga töllyöw .
Ukkoh veičen hivow i lähtöw lammastu iškemäh .
– Deädäine , – sanow neičyt , – ota minuw , kačon , kuin lambahal peän leikkoat .
– En ota , mikse sinuw pidäw sinne .
– Ota , deädäine ! – taričeh .
Nu , deädäh i otti .Tahnuoh ku mendih , deädäh rubei peädy leikkoamah , tyttöine deädälleh kaglah tartui :
– Oi , deädöine , älä leikkoa täl lämbahal peädy , minä iče syötän dai d’uotan tämän lambahan !
Nyt vot , hyvä-horošo , deädälleh žeäli laskih tyttyö i ei ni leikannuh peädy .Tuldih pertih , ga akku sanow hänelleh :
– Nu , mindäh ed leikannuh peädy ?
– Ga tyttöine ylen äijäl itki , ga žeäli laskih minul händy .
Tossu peän huondeksel opät’ prižmiw ukolleh , sanow :
– Menöw lammas pillah , ei syö , ni d’uo ni midä .
Lähtöw ukko lammastu iškemäh , ga tyttöine opät’ taričeh :
– Ota , deädöine , minuw !
– Nu midä sinä sinne lähtet ? – sanow deädäh .
Tyttöine tariččih , tariččih , i deädäh otti .Mugai tossu peän tyttöine deädälleh kaglah tartuw , itköw :
– Älä , deädöine , tapa tädä lammastu , minä iče syötän dai d’uotan !
Tyttöine itki , itki , i deädäh ei ni iškenyh .Tuldih pertih , toaste akku händäh čakkoaw , sanow :
– Kaksi huondestu kävelettö kahtei , etto voi lammastu iškie , anna menöw pillah !
Čakkai ga čakkai , sе päivy meni .Kolmanden peän huondeksel sanow ukolleh :
– Jesli et tänäpäi leikanne peädy lambahal , siit ičelles leikkoan peän , – moizen kriikan andaw ukolleh .
Kolmanden peän huondeksel lähtöw deädäh leikkoamah peädy lambahal , ga tyttöine op’at’ taričeh :
– D’ohäi kävelittö kaksi huondestu , – sanow Syväinteroin akku .
Neičykkäine yksikai menöw deädälleh dälles tahnuoh i ei itke enämbeä eigo pokoroiččei , teädäw , što enämbeä ni mi ei avvuta , ku kägei ičelleh peän leikata .Mužikku peän leikkai , neičykäine čökkäi sinne al nästykin i sai veripizarehtu .
Eletäh ollah , tytösty sidä aivin pidäw paimenis , a omoa tytärdy žeälöiččöw .
Rodih soarin boalu , Ivan Sar’owič tahtow naija .Syväinteroin akku lähtöw sinne tyttären kel boaluh , a hänen työndäw paimenih .Nu vot , hyvä-horošo , häi murendaw lähtijes päčin i kylväw yhteh kolmie sortoa vil’l’oa , štobi̮ tulendal olis päčči kohendettu , vil’l’at eroiteltu i lehmät illal kodih tuodu .Tyttöine itköw , itköw : "Nu kus minul kai nämä roavot roatahes "?Veripizarehet laitah pagin :
– Midä , tyttäreni , itket ?
Häi vastai :
– Vot miittuot zadanijat dätti , nu kus minul soaw roata kai – sidä itken .
– Älä , – sanow , – itke , a mene lagiel pellol , vihandal nurmel , tuo uksiyöhine viččaine , iške ristah-rästäh , sano : "Moamoin-toatoin sanois – ku ois päčči endizelleh i vil’l’at eriže ".
Häi mugai roadaw , menöw , i tuow yksiyöhizen viččaizen , išköw ristah-rästäh :
– Toatoin-moamoin sanois – ku olis vil’l’at eriže i päčči endizelleh !
Vot , hyva-horošo , hänelleh rodih moine hyvä mieles :
– Nygöi pidäw lähtie lehmien luo , – pagizow neičyt yksinäh .
Veripizarehet hänel sanotah :
– Älä lähte ni kunne : menet lehmien luo illal , ei lehmät lähtietä ni kunne , tuot illal .Mene , – sanotah , – lagiel pellol , vihandal nurmel , ota kaksiyöhine viččaine , iške ristah-rästäh , sano : "Toatoin-moamoin sanois – täh ku olis minul hebo i sovat ".Siit šuorie i mene soarin boaluh .
Häi muga i roadaw : menöw lagiel pellol , vihandal nurmel , ottaw kaksiyöhizen viččaizen , išköw ristah-rästäh , sanow :
– Toatoin-moamoin sanois – täh ku olis minul hebo i sovat !
Tuli hebo , nahkaine saduli selläs , i ičelleh sovat rodih .Šuorii , i rodih moine hyvä neidine , ga ni sanuo maltoa ei soa .Hyppäi selgäh i ajoi kopsahutti soarin dvorčah .Hevon sivaldi vorottoih , iče pertih meni .Meni pertih , kerran polgi kynnyksel , toizen – stolal , kolmandel istuihes stolan toakse ylimäzekse .Häneh kai kačotah , udivl’aijahes , a soarin poigu duwmaiččow : "Nu ken neče ollow nengoine hyvä neidine ?Neče pidäs minun soaha paginal "!
A deädinäh sie istuw stolan tagan tyttäreh kel .Häi valličči luwn kovan da suwren i ku iški pöwgäi heih , ga deädinäh tyttärel sil’my peäs i pakui .Syöndyaigu tulow lopuškal , häi sie hyppeäw stolan tagan , kerran polgow stolal , toizen – kynnyksel i eäre lähtöw .Soarin poigu tahtoi händy tavata , ga ei voinuh .Häi ajoi lagieh peldoh , vihandah nurmeh , i ielleh lehmii ottamah i lehmien kel kodih .
Boalun loppehuw Ivan Sar’owvič meni leskiakalluo i sanow hänel , što kävyi nengoine neidine , ga häi ei voinnuh tavata .Leskiakku sanow hänel :
– Toine kerdu pidäw loadie boalu .
Tyttö illal tuow lehmät kodih , a Syväinterioin akku tulow tyttären kel kodih , ga pahah loaduh astutah .Tuldih pertih , ga tyttöine i kyzyw :
– Mindähbo , t’outoine , čid’žoi pahah loaduh tuli ?
– Hah ! Liigu on liikkujal , a päčin peräs virujal ni midä ei ole .
– A mibo rodih ? – kyzyw neičyt .
– Rodih – soarin poijan kel hypittih , sorruttih , i sil’my peäs pakui .
Net suwtkat eletäh .Soaris laitah toine boalu i op’at’ kučutah boaluh .Toaste Syväinteroin akku päčin murendaw , kolmie vil’l’ua kylväw yhteh :
– Nämmä ku oldas sellitetyt , päčči kohendettu i lehmät ku kois oldas illal !
Hyö lähtietäh , a tyttöine davai itkuw , davai itkuw : "Nu kus nämmä roih minul roatukse "?Hyvä-horošo , toaste loadi kormanis paginan :
– Midä , tyttäreni , itket ?
– Sidä itken , kun andoi nengoman zadanijan – nu kus minul roih roatukse ?
– Älä , tyttäreni , itke , a mene lagiel pellol , vihandal nurmel , ota kolmeyöhine viččaine , tule , iške i sano : "Toatoin-moamoin sanois – kun olis päčči endizelleh i vi l’l’at eriže "!
Häi mugai roadaw .Menöw , ottaw viččaizen , tulow kodih i išköw :
– Toatoin-moamoin sanois – ku olis päčči endizelleh ỉ vil’l’at eriže !
Hänel kai mugai rodih .Toaste on hyväl mielii , duwmaiččow : "Pidäw lähtie nygöi lehmielluo ".Opät’ paikkazes veripizaret sanotah :
– Ei pie lähtie lehmielluo , mene lagiel pellol , vihandal nurmel , leikkoa nelliyöhine viččaine , iške ristah-rästäh , sano : "Toatoin-moamoin sanois – ku täs olis hebo i sovat minul "!
Häi meni lagiel pellol , vihandal nurmel i muga i roadoi .Tuli sih hebo i sovat .Häi šuorii , hevol selgäh hyppäi i ajoi soarin dvorčah .Vorottoih hevon sivaldi , iče – pertih .Menöw pertih , kerran kynnyksel d’allan polgow , toizen – keskistolal i istuh suwreh čuppuh ylimäzekse .Syvväh , d’uvvah .Häi dogadi Syväinteroin akan tyttären kel uksičupuz , otti i lykkäi opät’ luwn .Luw kädeh koskih , i käzi kakei .Lopušku syöndän rodih , häi ennen rahvahan lähtendeä hyppäi stolan tagan , polgi kerran stolal , toizen – kynnyksel , meni pihal , hyppäi hevol selgäh i ajoi .
Oppi Ivan Sar’owvič tabailla , ga ei voinnuh .Häi meni lagieh peldoh , hevon peästi , sovat heitti , iče omih sobih šuorii , lehmät otti i kodih ajoi .
Ivan Sar’owvič op’at’ leskiakalluo , sanow :
– Vot on nengoine i nengoine neidine , no ni kui en voi käzih soaha .Nygöi sinä nevvo minul , kui händy tavata .
Leskiakku neuvvow hänel :
– Nygöi , – sanow , – vie loai boalu kolmas kerdu , i kuni rahvas ollah stolan tagan , sini tervoa kynnys , keägy i kamai .
Kolmandennu peän mugalei loadiw boalun i kereäw sinne rahvastu .Syväinteroin akku toaste murendaw päčin , kylväw kolmie vil’l’oa yhteh i käsköw hänel kai net roadoa .Häi opät’ itköw , itköw .Toaste veripizarehet kyzytäh :
– Midä , tyttäreni , itket ?
– Sidä itken , ku nengoman zadanijan andoi – nu kui minä net kai roan ?
– Älä , tyttäreni , itke , а mene tuo lagies pellos , vihandas nurmes viiziyöhine viččaine , iške ristah-rästäh i sano : "Toatoin-moamoin sanois – ku päčči olis endizelleh i vil’l’at eriže ".
Nu vot , hyvä-horošo ! Häi menöw toaste lagieh peldoh , vihandah nurmeh , leikkoaw viiziyöhizen viččaizen , tulow kodih , išköw ristah-rästäh , sanow :
– Toatoin-moamoin sanois – ku olis päčči endizelleh i vil’l’at eriže !
Kai hyvin i rodih .Häi ihastuksis meni ikkunpieleh i sanoi ičekseh :
– Nygöi pidäw lähtie lehmielluo .
Veripizarehet opät’ sanotah hänel :
– Älä lähte lehmielluo , lehmät ni kunne ei mennä , a mene soarin boaluh .Mene lagiel pellol , vihandal nurmel , ota kuwzlyöhine viččaine , iške ristah-rästäh , sano : "Toatoin-moamoin sanois – ku olis täs hebo endizii parembi i sovat vie parembat endizii "!
Häi meni lagiel pellol , vihandal nurmel , leikkai kuwziyöhizen viččaizen , iški ristah-rästäh i sanow :
– Toatoin-moamoin sanois – ku olis täs hebo i sovat vie parembat endizii !
Hänel tuli hebo , saduli selläs i sadulil pielus , i sovat tullah vie parembat endizii .Häi šuorii , hevol selgäh nowzi i soarin dvorčah ajoi kopsahutti .Vorotoin tyveh sidoi hevon paččahah , iče meni pertih .Meni , kynnyksel kerran polgi , toizen – keskistolal i istuihes suwreh čuppuh stolan toakse .Rahvas kačotah häneh i diivuijahes : moine on hyvä neidine .Syöndyaigah häi primietti Syväinteroin akan tyttären kel . Kovan luwpalan tabai , viippäi heih .Luw koskih Syväinteroin akan tyttärel d’algah – i d’algu katkei .
A Ivan Sar’owvič sil aigoa tervai keägän , kynnyksen i kamain .Vot , hyvä-horošo ! Hyppäi neidine enne toizii rahvahii eäre , polgi kynnyksel d’allan – sih bašmakku tartui , pani käin keägäh – sih perčanku däi , kamaih šoapku tartui , a iče hevol selgäh – da ajamah .
Ajoi lagieh peldoh , vihandah nurmeh , hevon da sovat sih dätti , lehmät otti mennes kodih .Meni kodih i ikkunpieleh istuihes . Kaččow – tulow Syväinteroin akku , ylen pahah loaduh tyttären kel šlävietäh . (Terväh sproavitah ned d’allat , dai käit , dai sil’mät ).Tuldih pertih , häi kyzyw :
– Midäbo , t’owtoine , čid’žoi ylen pahah loaduh astuw ?
– Liigu on liikkujal , – vastoaw Syväinteroin akku , – päčin peräs virujal ni midä ei rodei . Soarin poijan kel hypittih – d’algu katkei .
Hyvä-horošo , soarih opät’ boalu laitah .
– Kelle pädenöw tämä bašmakku d’algah , perčanku kädeh i šoapkaine peäh – se roih minun mučoi .
Tiijusti Syväinteroin akku sen i rubei tyttärel vuolemeh peädy , d’algoa i kätty , štobi̮ kai brujal päittäs .Meni Syväinteroin akku sinne boaluh tyttären kel .Opittih sidä bašmakkoa , perčankoa i šoapkastu , ga ni kel ei päi , a Syväinteroin akan tyttärelleh parahitten pädi , i se pidi Ivan Sar’owrvičal ottoa mučoikse .
Elettih-oldih , lähti Ivan Sar’owvič mučoin kel venehel ajelemah .A niemel sie neidine se paimendi lehmii .Häi dogadi heidy i pajattaw :
– Vestyd’algu veittävänny , vuoltusormi sowttavannu , kurikkupeä kulletettavannu !
Ivan Sar’owvič sanow :
– Pidäw lähtie kävvä sinne , midä häi nenga pajattaw .
A mučoi työnä ei , sanow :
– Paimoilapset lehmäzii lelotetah , aigazii menetetäh .
Ielleh i sowtah .A paimoi se d’uoksow ymbäri gubas toizeh n’okkah i , vai hyö kohtah sih tullah , toaste muga pajattaw :
– Vestod’algu veittävänny , vuoltusormi sowttavannu , kurikkupeä kulletettavannu !
Toaste Ivan Sar’owvič lähtis sinne , ga mučoi ei työnä , sanow :
– On midä paimoilapsis kuwneldavoa , hyö lehmäzii lelotellah , aigazii menetetäh .
I ajetah ielleh .Toaste neidine d’uoksow kolmanden niemen n’okkah .Parahikse vai tullah sih , neidine i pajattaw :
– Soarin poijal vestod’algu veittävänny , vuoltusormi sowttavannu , kurikkupeä kulletettavannu !
Ivan Sar’owvič kuwlow pajon i sanow :
– Nygöi kielä libo älä , a moal lähten kävyn !
Mučoi hot’ kui kieldi , yksikai lähti .Meni moal , kyzyw :
– Midäbo sinä nenga pajatat ?
– Ga pajatan , – sanow neidine , – ga enhäi tyhd’eä pajata , opi bašmakku d’allas mučoilles ottoa .
Derni Ivan Sar’owvič bašmakan mučoil d’allas – ga bašmakku täwzi verdy .Neidine sanow :
– Peze bašmakas veret da opi minul d’algah panna .
Ivan Sar’owvič pezi bašmakan , čökkäi neidizel d’algah – ga ku siit olluh , parahikseh .Derni perčankan käis , pani neidizel kädeh – ga parahikseh , i šoapkaine parahikseh .Ivan Sar’owvič duwmaiččow : "Tämähäi ollus minul mučoikse otettavu "!Siit käski neidizel ajoa lehmät kodih i tulla därilleh sih kohtah .Neidine lehmät ajoi i tuli därilleh .Ivan Sar’owvič otti d’o oman mučoin tuikkai vedeh sellälleh i sinne painoi , a sen neidizen otti mučoikse .
Vot , hyvä-horošo !Syväinteroin akal hävii paimoitytär , i häi duwmaiččow , što se libo karut otettih , libo vedeh meni .Ezmäi häi kävyi oman tyttärelluo poaksuh , a siit (tytär ku hyväh sijah puwttui ) harvendi käwndän i d’o ammui ei olluh sie .
Eli-oli Ivan Sar’owvičal mučoi , d’o lapsen sai .Lähti Syväinteroin akku tiijustamah i ugodih proidimah siit kohtas , kus Ivan Sar’owvič lykkäi hänen tyttären vedeh .Sih on kazvanuh ylen čoma kukku , ga ni sil’mii ottoa ei soa ."Anna ehki bunukku elostaw " – duwmaiččow häi i rubei kukkoa nyhteämäh . Sie d’eävi paginan :
– Älä , moamo , nyhteä , otat n’avan dai syväind’uwret vačas !
– Kenbo sinä olet ?
– Minä sinun tytär olen , minuw Sar’owvič lykkäi tänne vedeh .
Häi otti i nosti tyttären .Siit mendih linnah , ga ei vie kohti Ivan Sar’owvičal , a dätti toizeh tilah , sanow :
– Kuni minä en tulle ottamah , ga lähte ni kunne älä .
Häi meni sinne soarin kodih , buite ku tyttären luo muinai .Meni sinne i lämmitytti kylyn .Siit otti kylyh lapsen i mučoin .Kylyh mennes lendäw d’owčendu arteli , i toine , i kolmas .Häi muwttaw hänen d’owčenekse i työndäw kolmandeh artelih .Siit menöw , tuow kylyh oman tyttären , pezöw i view lapsen kel kodih .
Eletäh-ollah .Soaril on paimoi .Kerran häi meni meččäh i istuihes kivel .Kaččow yläh – lendäw arteli d’owčendu , toine lendäw i kolmas arteli d’owčendu .Kolmandes artelis heittyi yksi d’owčen rinnal kivel , heitti höwhenet i muwtui mučoikse .Paimoil kyzelöw :
– Kuibo minun lapsi eläw ?Vot minuw nenga i nenga muwtti d’owččenekse Syväinteroin akku i työndi kolmandeh artelih lendelemäh .Viego lapsi minun itköw ?
Paimoi sanow :
– Yöt i päivät itköw , ni mih ei soa azettoa .
Mučoi nevvow paimoil :
– Tuo , – sanow , – huomei lapsi täh sijah , minä tulen i annan hänel nännii .
– A kui minul ei anneta ?
– Sinä kielasta , – sanow mučoi . – Sano , – sanow , – ku teile lapsi ei pyzy kois , ga andakkoa minul meččäh , minä kelloizii čilaitan , lehtyizii ramaitan , mowžet lapsi i pyzyw päivän .
Ildassah mučoi oli paimoilluo .Illal lendi parvi d’owčendu – ielleh mendih , toine lendi – ielleh mendih , kolmas ku lendi – mučoi höwhenet peäl i lendoh lähti .Tossupeän huondeksel paimoi sanow :
– Anduat lapsi minul meččäh , mowžet sie pyzyw .
– Midä , – sanotah , – kois ni kui emmo voi azettoa , a mečäs ni paiče .
Paimoi sanow :
– Andoat , minä kelloizii čilaitan , lehtyizii ramaitan , mowžet i pyzyw .
I hänelleh lapsi annetah .View lapsen sih samah kohtah .Parvi lendäw d’owčendu – ielleh mennäh , toine lendäw – ielleh mennäh , kolmandes heittyw yksi d’owčen , kivel höwhenet puistaldaw i muwttuw mučoikse .Paimoi andaw hänel lapsen .Emä lapsel nännii andaw , i mollei moatah päivy kai , d’owčenparvien tulendah sah .Illal lendäw d’owčendu parvi , toine , a kolmas ku lendäw – mučoi höwhenet peäl čökkeäw , sanow :
– Tuo lapsi tänne huomei , – i lähtöw lendoh .– Ei ruveta andamah , – sanow , – kielasta , sano : "Kelloizii čilaitan , lehtyizii ramaitan , mowžet lapsi pyzyw ".
Paimoi lapsen kodih view , i lapsi kogo yön , ei itke ni vowse .Tossupeän opät’ paimoi rubiew meččäh lähtemäh , toaste pakiččow lapsen .Hänelleh ei ruveta lastu andamah , häi sanow :
– Andoat ielleh , kelloizii čilaitan , lehtyizii ramaitan .
I hänel annettih .Paimoi ajaw lehmät endizeh kohtah i rubiew vuottamah .Opät’ lendäw parvi d’owčendu , ielleh menöw , lendäw toine – ielleh menöw , kolmandes parves heitäh yksi d’owčen kivel , höwhenet lykkeäw i – d’o on mučoi .Toizen päivän magoaw lapsi moamah nännis , dai mučoi magoaw .Illal opät’ parvi d’owčendu lendäw , ielleh menöw , toine lendäw – ielleh menöw , kolmas ku lendäw , ga mučoi čökkeäw höwhenet peäl . Muwtah d’owčenekse , sanow :
– Tuo i huomei lapsi , – i lähtöw lendoh .
Vei paimoi lapsen kodih , ga lapsi yön magai – ni eändy d’eävi ei .Kolmandennu peän ni kieltä ei ottamas .Paimoi ottaw lapsen i menöw meččäh .Ivan Sar’owvič menöw leskiakalluo i sanow :
– Vot mittuot on meile nygöi dielot . Enne lapsi yöt i päivät itki , a nygöi , ku rubei paimoi meččäh talumah , ga ni vovse ei itke .
– Ohoh , – sanow leskiakku , – tolku oli lapsel pyzyö , ku kaksi päiveä moamah nännii imi (leskiakku kai tiedäw ). Nygöi , – sanow , – mene meččäh , paimoin dälles .Kunne paimoi azettuw , sih i sinä peitoiččti azetu .Siit lendäw parvi linduw , ielleh menöw , toine lendäw , ielleh menöw , kolmandes parves heitäh yksi d’owčen , höwhenet lykkeäw kivel , a iče muwttuw mučoikse .D’o kaksi päiveä imetti lastu , i tänäpäi rubiew imettämäh .
Kuni häi lapsen kel maguaw , sinä peitoči polta hänen höwhenet .Siit muččois muwttuw viiksinpuwkse , net pidäw polven vuoh katkata .Ku katkuat , siit muwttuw kirvezvarrekse , i se pidäw katkata .Dälgimäi muwttuw piiraivärttinäkse , i se pidäw katkata .Siit mučois roih kuolii .Sinä mene kallivon toakse , sie on kuoliedu i eläveä vetty .Iel kasta kuolieh vedeh , siit eläväh , äski roih mučoi .
Leskiakku nevvoi i Ivan Sar’owvič lähti .Meni paimoin dälles .Lendi d’owčendu parvi , toine lendi , a kolmandes heityi yksi d’owčen kivel , höwhenet lykkäi i otti lapsen yskäh .Siit andol lapsel nännin suwh i vieri muata .Ivan Sar’owvič meni peitoči i pani höwhenih tulen .Kui terväh höwhenet palettih , muga terväh viiksinpuwloikse mučoi muwtui .Häi pani polven vägeh i katkai net viiksenpuwt .Häi muwttih kirvezvarrekse .Häi otti i kirvezvarren katkai .Muwtui piiraivärttinäkse , i sen katkai .
Mučoi rodih kuolii .Häi tembai mučoin kallivon toakse i kastoi ezmäi kuolieh vedeh , siit kastoi eläväh – i rodih mučoi hengih .Hyö kodih lähtietäh , a lapsi paimoin kel endizelleh .Kodih viedyw Ivan Sar’owvič dättäw mučoin toizeh taloih , ei vie kodih , a iče menöw leskehakkah soviettua kyzymäh :
– Kuibo , – sanow , – nygöi endizen hävitän ?
– Mene , – sanow , – lämmitä kyly , keitä kattil tervoa , toine voaroa i peäl oijenda kois kylyh sah ruskei vate . Hyö kattilah kirvotah i korvetah , a lastu älä anna kylyh .
Häi meni kodih i muga laitah .Käskieh heidy kylyh , ga häi lastu ei anna .Lähtiettih vatettu myö astumah , ga mučoi tahtoi vie vattien livata eäre , a maamah sanow :
– Olgah vai siit , astu ielleh , maamanhäi lunnastettu on , pädöw saarin poijan mučoinnu olla !
Astuttih , astuttih , ga yksi yhteh kattilah , toine toizeh , i sih heile loppu rodih .A Ivan Sar’owvič otti mučoin kodih , i vie nygöi nečis eletäh .
Kaksi vellesty
карельский: ливвиковское наречие
Ведлозерский
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
Два брата
русский
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–