Тексты
Вернуться к списку | редактировать | удалить | Создать новый | История изменений | Статистика | ? Помощь
Sada jänöid
Sada jänöid
карельский: ливвиковское наречие
Ведлозерский
Vot
hyvä-horošo .Oli ennen sie neidine .Neiisti , neiisti , i kohtustui .Kohtustui , kohtun kandoi i sai poigulapsen .Sai lapsen i kazvattaw sidä poigoa .Kazvoi se poigu suwrekse miehekse , d’ongoi rubei saldatakse pädömäh .Nu vot , hyvä-horošo , kučuttih händäh prijomah .Meni prijomah i händy priimittih .Häi sie sluwžiw kaksikymmen viizi vuottu .Tulow kodih työändyaigu i händy työtäh kodih .
Nu vot , hyvä-horošo , lähti häi kodih matkah , eigo ole d’engua , eigo midä .(A kaksikymmen viizi vuottu sluwži saldattannu )! Häi jo kaksikymmen viizi kilometrii astui kodih päi vi̮idumaičči : "Kačos , kaksikymmen viizi vuottu sluwžiin saldattannu , a soarii nähtä ei puwttunuh , nygöi lähten soarii nägemäh ".I keändyi järilleh .Nu vot , hyvä-horošo , häi jo soarin dvorčan vorottoih peäzi .Sie seizow dežurnoi saldattu i kyzyw :
– Midä tulet tänne ?
– Tulen , – sanow , – sidä , kaksikymmen viizi vuottu sluwžiin saldattannu , a soarii nähtä ei puwttunuh , tuliin soarii nägemäh .
Saldattu andoi hänel kaksi nomeroa i sanoi :
– Mene nämii nomeroi myö .
Saldattu meni ielleh , ga sie syväinuksi – toine dežurnoi .Kyzyw :
– Midä tuliit tänne ?
– Tuliin , – sanow , – soarii nägemäh . Kaksikymmen viizi vuottu sluwžiin , a nähtä ei puwttunuh , a nygöi d’o kaksikymmen viizi kilometrii kodih päi astuin i järilleh keänyin .
Nu , hyvä-horošo , toine dežurnoi nevvoi händy , sanow :
– Mene nämih uksih , siit komnatas on soari .
Häi meni komnattah , soari oli kois .Nu , hyvä-horošo , häi meni sinne i soarin kel zdorofkaiččih .Soari kyzyw hänel :
– Nu midä , služiivoi , tuliit ?
Häi vastai :
– Vot , soari , – sanow , – tuli minun kodih työnändyaigu i työttih .D’o kaksikymmen viizi kilometrii astuin kodih päi i juohtui mieleh : midä liennen elänyh (voažnoi zoakkun on , ni midä ei pie propustie , kai pidäw panna ), kaksikymmen viizi vuottu česno sluwžiin , ni miittumoa zamečaaniedu ei olluh , a soarii nähtä ei puwttunuh , nygöi tuliin nägemäh !
Soari hänel käil peäh pläkkäi , sanow :
– Molodec , služivoi , ku tuliit nägemäh !
Nu vot , hyvä-horošo , soari hänen jaksatti , hyvih sobih šuoritti , andoi kuldaizet čoasut i kaksikymmen viizi rubl’oa d’engoa dorogah .Lähti häi niijen kel kodih .Astui , astui kodih päi – tuli linnas läbi astuo .Ugodih hänel vastah toine tuttavu hengi .Hyö azetuttih sih paginal .Sil keskie ikkunas kačahti ylen čoma neidine – kupsan tytär .Hänel tuli sana suws peästeä , sanow :
– Minä nečen neidizen .
Neidine hänen paginat kuwli , juoksi toattah luo i sanoi , midä kuwli .Kučuttih händäh kupsan kodih i ruvettih doprossimah :
– Midä nenga löwhkiit da midä nenga pagiziit ?
Häi vastai heile :
– Kudai puwtui paista , ga sidä et järilleh taboa !
Kupsu sanow sil saldatal :
– Nu ku pagiziit , ga annan nygöi sinul zadoačan : ku spolnie et voine , ga tyrmäh dorogu dai peä menöw poikki !
Häi duwmaiččow : "Kačos , kaksikymmen viizi vuottu saldattannu sluwžiin , česno , hyvin , a nygöi puwtui peä pois leikattavakse ".Nu hyvä-horošo , häi kyzyw kupsal :
– Nu miittuonbo zadaanien annatto ?
– A annammo sada jänöidy paimendettavakse , illal ku oldas kai kois !
Nu , hyvä-horošo , avatah kon’ušin uksi , työtäh sada jänöidy , i net ken kunnegi – hušku .Saldattu se menöw meččäh , ga ni yhty jänöidy ei näi .Häi rubei itkemäh , a iče aivin kaččeleh : eigo hos kus viwhkahtazih hos yksi jänöi !Nu vot , hyvä-horošo , häi itki , itki , tulow harmai starikkaine hänen edeh :
– Midäbo , služivoi , itket ?– kyzyw hänelleh .
– Itkie , – sanow , – annah minul : oliin minä neidizen poigu , kazvoin i otettih minuw saldatakse . Kaksikymmen viizi vuottu sluwžiin česno , hyvin , ni mittumoa zamečanijoa ei olluh .Työttih minuw kodih .D’o kaksikymmen viizi kilometrii astuin kodih päi , ga juohtui mieleh , ku soarii nähtä ei puwttunuh .Minä otiin i keännyin järilleh soarii nägemäh .Soarii nähtä puwtui .Soari minul andoi uwvet sovat peäl , kaksikymmen viizi rubl’oa d’engoa i kuldaizet čoasut .Lähtiin kodih linnoa myö matkoamah , ugodiimmokseh parahitteh kupsan ikkoin al pagizemah .Kupsan ikkunas , kačon , seizow ylen čoma da hyvä neidine , kupsan tytär .Minä sil tuttaval sanoin , što , minä nečen neidizen .Kupsan tytär kuwli minun paginan i sanoi toatalleh .Toattah kučui minuw i kyzyi : "Mikse nenga pagiziit "?Minä hänel sanoin : "Nygöi kudai puwtui sanuo , ga järilleh et taboa "!
Starikkaine kuwndeli hänen paginat i andoi hänelleh torven – lulletin i sanoi :
– Älä , služivoi , itke , jänöit kai roih kodih .Mene kon’ušin pihah i lulleta , dai kai jänöit tullah kodih .Roih sinul ostajat , što ni kui et peäze , i hos myönnet , ga olgah jänöi hos kivel sydämez , ga lullettahuw tulow sih !
Lähti starikku eäres .Tuli ildu .Häi meni kon’ušin pihah i lulletti .Kai sada jänöidy tuldih i mendih kon’ušših .A kupsan tytär se ugodih pihal .Häi nägi kui paimoi tuli kodih , i kai jänöit tuldih .Häi meni toattah luo i sanoi :
– Paimoi d’o tuli , i kai jänöit tuldih !
– Menes , tytär , luve , ollahgo kai sada jänöidy kois .
Tytär meni , lugi , tuli i sanoi ižäle :
– Kai ollah kois !
Saldattoa sidä työtäh i tossupeän paimendamah jänölöi .Peästetäh jänöit kon’ušiz , ga net mene tiije kunne hušketah .Häi menöw jälles meččäh , buite kui paimendamah .Päivän sie ildassah on , illal tulow kon’ušin pihah , lullettaw , i jänöit kai sih tullah .Kupsan tyttäret sie ugoditahes pihal i viijäh viesti :
– Meijän paimoi tuli .
Kupsu työndäw kaksi tytärdy i akan lugemah , ollahgo kai jänöit .Lugietah , ga kai ollah .Nu händy työtäh vie kolmandennu päivän paimendamah .Kupsu työndäw tyttären jänöidy ostamah , sanow :
– Ottakkah min tahto , täwdyw d’engoa , vai osta !
Meni kupsan tytär meččäh paimoin luo i rubei ostelemah .Paimoi ni mil ei myös , sanow :
– Kaksikymmen viizi vuottu česno sluwžiin soaril , ni miittumas zamečanijaz en olluh , ga nygöi peädy menettämäh en rubie .
A neidine prižmiw :
– Myö dai kai siit !
Jälgimäi saldattu sanow :
– Myön , ku iččiedäs kerran andanet da sada rubl’oa d’engoa .
Kupsan tytär i soglassih .Andoi sada rubl’oa d’engat , dai iččiedäh andoi , i otti jänöin .Jänöin hyvin ploat’an helmah krieppi i lähti kodih .A paimoi meččeä myö siiriči hänes juoksi i enne kupsan tytärdy meni kon’ušin pihal i lulletti .Käi jänöit tuldih sih , i se myödy jänöi kai ploat’at revitti i tože tuli sih .Tuli kupsan tytär kodih , ga toattah i kyzyw :
– Puwtuigo jänöi ostoa ?
– Puwttuwgo ! Toas miehes et osta , vai yhty lugow , što "kaksikymmen viizi vuottu soaril česno sluwžiin , ga nygöi peädy menettämäh en rubie " – sanow tytär toatalleh , a sidä ei sano , što osteli jänöin .
Händy työnnetäh kolmandennu päivänny paimendamah .Toas työndäw toizen tyttären , vanhemban , ostamah , sanow :
– Ottakkah min tahto , vai jänöin myögäh !
Meni meččäh , ga jänöit kai hänes , saldatas ymbäri ollah .Rubei ostelemah .A paimoi sanow :
– En myö , kaksikymmen viizi vuottu soaril sluwžiin česno , a nygöi peädy menettämäh en rubie !
Neidine sanow :
– Meile pidäs lähtie ulgomail gostih , a jänöitä ei laskieta , kallishuovis , a soaha pidäw !
Osteli , osteli , jälgimäi saldattu sanow :
– Nu peä i mennöw , ga ku andanet kaksi sadoa rubl’oa d’engoa i kaksi kerdoa iččiedäs , siit myön !
Hyö mugai laittihes .Neidine jänöin osti , ploat’t’ah kierii i lähti kodih .Opad’ paimoi juoksow kodih bokači i kon’ušin pihal lullettaw .Kai jänöit sih kerävyttih , a se myödy jänöi kaiken ploat’an revitteli i tože sih tuli .Meni tytär kodih , ga hänel kyzytäh :
– Saidgo ostoa ?
– Ohoh , – sanow neidine , – toal miehel etto osta ! Vai sidä lugow , što "kaksikymmen viizi vuottu soaril česno sluwžiin , a nygöi peädy menettämäh en rubie "!
Työtäh vie paimenih eräs päivy händy sinne .Kupsu työndäw oman emändän jänöidy ostelemah .Menöw emändäh meččäh i ostelow , kaikelleh kielastelow , sanow :
– Ulgomail pidäw lähtie gostih , a jänöitä ei laskieta sinne : huoviskallis , a jänöi pidäw soaha !
A saldattu sanow :
– Kaksikymmen viizi vuottu sluwžiin česno , ni miittuos zamečanies en olluh , nygöi , kačo , jänöin täh peädy menettämäh en rubie !
Kiistettih , kiistettih , jälgimäi saldattu sanow :
– Ku kolme sadoa rubl’oa d’engat andanet , da kolme kerdoa iččiedäs , siit myön !
Nu mugai loaittihes .Kupsan akku jänöin osti , ferezih krieppi i lähti kodih .Paimoi bokači kodih juoksi , kon’ušin pihal łulletti , i kai jänöit sih kerryttih , dai myödy jänöi ferezin revitteli i sih tuli .Tulow kupsan emändy kodih , kupsu i kyzyw hänel :
– Saidgo jänöin ostoa ?
– Midä soaw ! Toas miehez ni huogehel , ni kallehel et soa , vai sidä lugow , što "kaksikymmen viizi vuottu pravval sluwžiin , ga nygöi-taki jänöin täh peädy eŋ rubie menettämäh "!
Erähän peän lähtöw iče kupsu jänöidy ostamah .Nowzow Zerkal hevol selgäh i lähtöw paimoilluo meččäh .Menöw i kaikkeh loaduh ostelow , a toine ni mil ei myö , sanow :
– Kaksikymmen viizi vuottu pravval sluwžiin , jänöin täh , kačo , nygöi peädy menettämäh en rubie !
Torguittihes , torguittihes , jälgimäi saldattu sanow :
– Ku kuwzi sadoa rubl’oa andanet da Zerkan hevon roadanet , siit myön , hos peä i mennöw .
Kupsu duwmaččow : "Eihäi , ken teä näi , eigo tiije , a soan jänöin da paimoin hävitän ".Osti jänöin , andoi dengat i roadoi Zerkan .Kupsu krieppi jänöin iččeh polih , nowzi hevol selgäh i lähti ajamah kodih .Ajaw astuttaen hyväs mieles , ku jänöin sai .Paimoi juoksow kodih enne händy , lullettaw i kai jänöit kerävyttih sih .Myödy jänöi revitteli kupsal kai sobien polat , peäzi eäreh i tože tuli sih .Meni kodih kupsu , ga emändy kyzyw :
– Saidgo ostoa ?
– Midä , – sanow , – kupsu , – toas miehes ei soa ni kel ostoa , ni teil , ni minul !
Siit vie keskenäh ruvetah tolkkuimah , mih loaduh saldattu hävitteä , paimenduksel ku ei voidu .Kereäw kupsu suwren boalun .Istutahes kaikin stolah .Siit istuw kupsan emändy , iče kupsu , kaksi hänen tytärdy i muwt gost’at .Istutetah saldattoa čuppuh i annetah hänel tyhjy hoavo .Kupsu sanow hänel :
– Tämä hoavo täwzi pideäw sanuo zoakkonoa !
Rubiew saldattu sanomah zoakkonoa .Nu hyvä-horošo , ottaw ezmäzikse iččeh elaijan :
– Vot , – sanow , – sluwžiin kaksikymmen viizi vuottu soaril hyvin , česno .(I kaiken soarnan sanow uvvessah ). Nu i rubein minä jänölöi paimendamah .Yhtenny piän tuli nuori neidine jänöidy ostelemah .
Iče ozuttaw nuorembah kupsan tyttäreh i sanow :
– Vot ku sinä !– i sanelow kaiken sen jänöin osteluksen .
– Tossu piän tuli toine neidine jänöidy ostelemah , – iče ozuttaw vahnembah kupsan tyttäreh i sanow :
– Vot sinä , ku sinä !
I tože sanelow kaiken sen dielon .Kupsan perehel kaikel d’o veri kiehuw , a kupsu varoaw d’o jälgimäizen sanan sanondoa .
– A kolmandennu piän tuli vahnembaine naine , vot ku sinä , – iče kupsan emändäh päi sormen oijendaw , – i ielleh sanelow sidä soarnoa .
– Nelländenny peän tuli vahnembaine mužikku , pitkynenä , suwri mies , rožat leviet , ku sinä , ku sinä ! – ozuttaw kupsah .
Siit kupsu i sanow :
– Ei pie enämbi sanuo , nygöi on d’o täwzi hoavo !
Saldattu i heitti saneluksen .
Boalu loppih i kupsu rubei saldatal čottoa andamah .Häi andoi hänel d’engoa i troikan hebuo , štobi̮ vai saldattu lähtis eäreh , ei ilmoittas kaikkie dieloloi oigieh .Saldattu meni kodih , nai i nygöi vie eläw bohatannu .
Minägi sie oliin .Minuw juotettih i vie viinua keräl annettih .Astun kodih d’oamoi myö , häilyn ; tuli Dekin Miikkul vastah , kyzyw :
– Kus , svoattu , tulet ?
– A oliin , velli , nengomas i nengomas svoad’bos , sie juotettih da vie keräl annettih viinoa .
– A ongo vie viinoa ?
– On , velli , täs buti̮lku !
– Davai juommo !
– Davai !
Mollei humalzuimmo , d’o d’oamal rinnakkaih emmo synny astumah , d’o myödäikkäh astummo da ähkimmökseh .Siit yksi koavuimmo yhteh čurah d’oamoa , toine toizeh .Svoattu oli tarkku mies i häi ugodih mezipucčih , a minä pahoi ku näin , puwtuin tervupuččih .Magaimmo sie , magaimmo , kuni humalas oliimmo , a ku selgii peä , ga i nowziimmo eäres .Kačommo , ga svoattu kai miez , a minä tervas .Vetty lähel ole ei pestäkseh i davai myö toine tostu nuolemah .Minä nuoliin miet , a svoattu tervat , puhtahakse piäziimmö , äski puwtuimmo rahvahah , eiga ei laskiettus ni kunne .
(Nengoman soarnan lopun minä sanon , kos kuwndelii rubiew n’ukkumah , siit minä sidä n’ukkujoa i nimitän ).
Sada jänöid
карельский: ливвиковское наречие
Ведлозерский
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
Сто зайцев
русский
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–