Тексты
Вернуться к списку | редактировать | удалить | Создать новый | История изменений | Статистика | ? Помощь
Ivan Medvedin
Ivan Medvedin
карельский: ливвиковское наречие
Ведлозерский
Vot
hyvä-horošo , oli ennen vahnas pappi .Häi hevol selgäh nowzi i prihodah lähti .Ajaw häi meččydorogoa myö hevol selläs (delegydorogoi ei olluh enne ), hänelleh tulow kondii vastah .Vot , hyvä-horošo , kondii hevon söi , papin selgäh otti i pezäh vei .Hyö sie eletäh-ollah , pappii pezäs syöttäw hätken aigoa .Tulow kondieloin kiiman aigu , i häi roih kiimah (a emäkondii on ).Kondii kohtustui .Kahdoi , kandoi sidä kohtuw i sai lapsen .Lapsi rodih čiistoi ristikanzu , vai emäh rodih villaine , liičču on selgei , vai rungu rodih villaine .
Emä sie syöttäw , i hyö eletäh sie pezäs .Emä päivät kai kävelöw syömizen ečos , a pappi da poigu eletäh pezäs kahtei .D’o suwrekse miehekse kazvoi Ivan Medvedin i sanow :
– Tatin’ka , onhäi meile teä pezäs olduw , läkkä eäres , ehki välläl moal kävelemmö !
Pappi hänel vastai :
– Ohoh , – sanow , – moamas ku vastah ugodinneh , ga molletit syöw !
Ivan Medvedin sanow :
– Läkkä vai ielleh , ei syö ni kudamoa , a tullow vastah , ga moaman kel minä čotan pien !
Nu vot , hyö i lähtieh matkah .Astuttih , astuttih meččeä myö , da tulow d’oamu vastah , ga parahitteh emä vastah tulow .Vot kondii davai pappih käzin menemäh .Poigu edizin čurin menöw , ei laske toattah käzin , sanow :
– Älä mene , moamo , toattah käzin , a tule poigah !
A poigah ei ruohti käzin mennä .Poigu kičitti , kičitti , dälgimäi oaraštih poigah käzin .Poigu ku tabai hänen tagajallois da iški hongoa vaste , ga vai raboa pakui !Emän häi tapoi i hyö lähtieh papin kel astumah dorogoa myö .Mendih , mendih i peästih papin kodih .Ruvettih kois elämäh .
Ivan Medvedin roadoo roadaw , roadaw , ga ei voija ni roavol täytteä .Papil d’o rodih ičelleh strašno i sanow popad’d’al :
– Tol’ko poijan saimmo , ga onnoako häi meidy hävittäw !
I hyö vi̮idumaidih , kui poigu se heile hävitteä .Tolkuijahes , tolkuijahes ...On sie aijas moine zloi zvieri , ni ken ei voi lähil mennä – syöw .Pappi sanow Ivan Medvedinal :
– Sälgy on meile aijas d’o kolme vuottu ,mene tuo se kodih .
Häi tuomah lähtöw , ga ezmäi menöw pajah i loadiw sangies ravvois suičet .Menöw sinne sälgyw tuomah .Vai meni aijan tyveh , ga d’ongoi kijan avai – vai hawkata dieluo .Häi pani oččutukkih käet da painaldi moah , sälgy kerras kuwlemah rubei i peä alah painui .Suičet peäh pani , selgäh nowzi i papin pihah ajoi karahutti .Paččahan peäh povodan lykkäi , pertih juoksi , sanow :
– Tatin’ka , minä d’o toin sällyn , kunnebo panen ?
Pappi da papad’d’u muga pöllästyttih , ga ni midä ei tietä , i pappi sanow :
– Mene , pane heboloil keskeh !
Huondeksel Ivan Medvedin meni heboloi juottamah , ga hevot kai pitkälleh , vai yksi sälgy seizow .Tuli järilleh pertih , sanow :
– Tatin’ka , yksi vai meijän sälgy on jaloilleh , muut kai hevot virutah .
Hot’ kui äijän Ivan Medvedin roadaw , yksikai papil da papad’d’al on duwmu händy hävitteä .On sie moine lambi , što vedehine kolmelkymmenel sylel hengen vedäw sinne .Sih lambih työtäh Ivan Medvedinoa kalah .Häi menöw ezmäi pajah .Laituttaw kai hevon brujat i meččäh menöw – rien loadiw .Tukkunaizet hongat juwrineh murdaw i niis keändäw vembelet , niis loadiw aižat i ajaw moizel riel sil sällyl kodih .
– Vot , – sanow , – tatin’ka , minä loajin rien , mowžet tävven rien soan kaloa !
– Mikse pidäw , poigani , täwzi regi , hot’ vähäizen soazit mujoa !
Häi yksikai lähti riel kalah .Vai rubei sen lammin lähel lähenemäh , ga d’o loitossah rubei vedämäh hengel .
– Olgah , – sanow , – älä vie , tulenhäi minä iče !
Min lähenöw , sidä enämbäl vedehiine libuw hengel händy vedämäh .Hyvä-horošo , häi menöw lammin randah , polveh sah peskuh seizattuw , sanow :
– Minä enämbi en liiku , ollet hyvä – tule moal ottamah !
Vedehiine tuskevui i hyppäi händy moal ottamah .Ivan Medvedinah ku käzin hyppäi vedehiine , ga Ivan Medvedin hänen polvien al čokkai i rubei lyömäh .Löi , löi , sanow :
– Tädä regie täwtty ku kaloa et tuonne , ga siit ku vedeh tullen , ga kaiken teijän zavedenien levitän !
– Peästä vai eäre , heitä lyöndy , – sanow vedehiine , – tuon kalat !
Ivan Medvedin peästi , i vedehiine lähti kaloa tuomah .Vedehiine kai kalat lammis keräi i toi rannal .
– Gruwzi regeh , – käsköw vedehizel .
Vedehiine kalat gruwzi .
– Et vie kaikkii kaloi tuonnuh !
– Kai toin .
Uvvessah ku Ivan Medvedin otti käzih vedehizen , sanow :
– Razve minä en tiie , mi on kaloa – kai pideä tuvva !
– Kai tuon , vai peästä eäre !
Uvvessah käveli sie i toi suvrembii kaloi , hawgii , lahnoa .
– Nygöi , kačo , – sanow , – kai toin , vai yksi vahnin jorši lambih däi !
– Nu , nygöi uskon , – i käski gruuzie dostalit kalat . Siit Ivan Medvedin sanow :
– Vot minä olen papin poigu Ivan Medvedin , a minun tatin’kal ewle diekkonoa ,sinul ollah tukat pitkät , diekkonakse läkkä !
Häi rakas ei ole lähtemäh ga Ivan Medvedin sanow :
– Mugai čestil istoi regeh !
Regeh istutahes i lähtieh ajamah kodih .Omal saroal karahuttaw ajoa sil sällyl , kaloa regi , diekkon ries .Meni pertih , sanow :
– Tatiın’ka , sinähäi sanoit , što diekkonoa ei ole , läkkä kačot sarail , minä toin !
Pappi meni kaččomah : nägöw vedehisty – pöllästyi , vai käil viiputtaw .
– Työnnä , poigu , eäre , kus toit – sinne i työnä , ei pie , ei pie !
Poigu työndi vedehisty eäre , ga sil kottu räigi mennes .
Davai hierus kaloin puhkuajoa eččimäh .Soadih , kalat kai puhkattih i suolattih .
Pappi da papad’d’u kyläs sie paistah , što tahtotah Ivan Medvedinoa hävitteä , a hänel bokas päi sanotah :
– Edgo sinä iče ellendäi ni midä , ved’ sinuw hyö hävitteä tahtotah , sidä i työtäh nengomih kohtih .Myö sanommo sinul žielehyttä , ku olet hyvä da nenga roat , joga sijaizen kuwlet .
Ivan Medvedin ku sai net paginat tiedeä , kyzyw heile :
– Mindähbo työ hävitteä minuw tahtotto ?Voižitto kohti sanuo , što teile poigoa ei pie , i minä iče häviezin , moužet oman peän syöttäzin !
Papin čuras ei virketä ni midä , huigei rodih heile .Häi yksikai priičoitui eäres lähtemäh .Nu vot , hyvä-horošo , šuoriew , proššaičeh i lähtöw , vai oman sällyn da rien ottaw .
Ajaw d’oamoa myö hurniw .Kaččow – mužikku ongittaw därvirannas , hongu ongiroagannu , hebo čyötönny .Häi sih kohtah ajoi , tervehyön loadi .Toine tervehyöh vastai :
– Kunne , velli , ajat , Ivan Medvedin ?
– Lähtin moadu kohtahes kävelemäh .
– Ota , velli , minuwgi !
– Läkkä .
Mužikku , se tovariššu , tuli sih i lähtieh ajamah .Ajetah , ajetah suwri pala , toas mužikku ongittaw , hongu on ongiroagannu , hebo čyötönny .Laittih tervehys .
– Tulgoa terveh ! Kunne , vellet , ajatto ?
– Ajammo moadu kohtahes .
– Ottoat , vellet , minuugi !
– Tule !
D’o kolmen lähtieh ielleh ajamah .Ajetah , ajetah , toas tulow därvi , i mužikku ongittaw , hongu roagannu , hebo čyötönny .Tervehys laittih .
– Kunne , vellet , ajatto ?
– Ajammo moadu kohti .
– Ottoat , vellet , minuugi !
– Tule !
Vot hyvä-horošo , hyö ielleh ajetah i puwtutah toizeh kohtah , d’oamupieles on ylen strašnoi kodi .Hyö sih azetutah , mennäh pertih , ga ole ni kedä ei .Kačotah – kozoa on äijy .Hyö kozoa iškietäh , keitetäh , syvväh .Dätetäh ezmästy ongittajoa keittämäh , iče lähtietäh meččäh .Päčin , lämmitti , lihan keitti .Rokku rodih ylen razvaine .Kaksihambahalline akku nowzi karzinas , hänen parran pani lattien lahkoloin välih , lihat söi , rokat d’oi , i iče därilleh karzinah .Häi uwttu lihot leikoi i pani därilleh tulel , ga eibo ehtinyh kiehuo , a syömäh tuldih .Ruvettih syömäh , toine toizel silmih kačotah , a virketä ni ken ni midä ei .Se päivy muga menöw .Yö moatah , tossu peän Ivan Medvedin dättäw keittämäh toizen ongittajan .
Toas keittäw ylen hyvin .D’o liha on kypsi i rokku rodih ylen razvaine .Iče duwmaiččow : "Egläi oli rokku paha , ga tänäpäi ehki rodih hyvä ".Vai duwmaičči , dai nowzi karzinas kaksibambahalline akku .Hänen parran syöndyaijakse pani lahkoloin välih , iče lihat söi , rokat d’oi i därilleh karzinah meni .Häi nowzi sie i davai op’at’ uwttu lihoa tulel i pani .Lihat ei ehtitty kypsetä , ku toizet d’o syömäh tuldih .Ruvettih syömäh , toine toizel silmih kačotah – ewle rokas syödäveä : lihat ruohkat , a virketä ni ken ni midä ei .Se yö hyö eletäh .Kolmandennu peän meččäh lähtietäh , a keittämäh Ivan Medvedin dättäw kolmanden ongittajan .Toas vai lihan keittäw , nowzi karzinas kaksihambahalline akku i hänen parran pani lahkoloin välih .Lihat söi , rokat d’oi i därilleh meni karzinah .Häi davai uwttu lihoa leikkomah i op’at’ tulel .Liha ei ehtinyh kiehuo , op’at’ tuldih syömäh .Syvves vai toine toizel silmih kačotah , eigo ole rokas razvoa , eigo ole liha pehmei .Se yö moatah .
Tuli Ivan Medvedeval keitteä .Duwmaiččow : "Vuota minä opin keitteä , roihgo rokku hyvä vai ei "!Keitti häi lihan , rokku rodih razvaine .Duwmaiččow : "Ongo rokas razvoa , ongo liha pehmei "!Duwmaičči , ku ei rodei midä slučaidu , i keitändyaijakse pani pyöryžän terävän ravvan hiildumah .Se hiildui , rodih ku mard’aine ruskei .Nowzi akku karzinas , tahtoi syvvä , kui toizin päivin , lihat dai rokat .Akku seizatui päččih ezin , vai ottoa rokkupada , Ivan Medvedin ku tabai sen hiilavan ravvan , hänel kidah karahutti – da vai ymbäri punaldelow .Hänel d’o kielen poltti suws dai paista ei voi .Akku se käzis peäzi , vai mäčättäw : "Mä-mä-mä ..."i därilleh karzinah meni .
Toizet syömäh tuldih .Rokku on ylen hyvä , razvaine .Syvväh da toine toizel silmih kačotah , a virketä ei ni midä , a Ivan Medvedin vuottaw , konzu hyö kiitetäh rokkoa .Ivan Medvedin sanow heile :
– Kačo , miittuine on slučai olluh , ga näit , etto sano , eihäi tänäpäi mostu slučaidu ole !
Hyö murgin syödih , d’uodih i tahtotah ruveta lebeämäh .Ivan Medvedin sanow :
– Ewle tänäpäi d’owdoa lebeämäh !
Mennäh ambarilois kävelläh i löwtäh giir’u i nuoru , pidäw soaha tietä , min syvevys neče karzin on , kus akku nowzeskendeli .Giir’u sivottih nuorah i laskieh sinne karzinah , ga giir’u mene tiije kunne sinne kirbuow , ei kolahtai .Hyö aivin nuoroa ližätäh .Ližättih , ližättih , tuli pohd’u dälgimäi .Meärätä sе puwtui .Ivan Medvedin sanow :
– Pidäw ravvoittoa moine d’uaššiekku , štobi̮ ei izmenoa pidäs .
Vot hyö d’uaššiekku se moine laitah , azetetah .I Ivan Medvedin lähtöw sinne sidä akkoa eččimäh .
Vot hyvä-horošo , Ivan Medvedin d’uaššiekkah istuihes i toizil nevvoi aivin händy karaulie , eigo käskenyh meččäh kävvä , eigo kunne , sanow :
– Konzu minä nuoroa veäldänen , siit minuw nostoat eäre !
I häi sinne lähtöw hawdah menemäh , toizet heitetäh .Heittyi , heittyi – tuli pieni pimei senčoihut vastah .Häi käil oppi , oppi seinii myö , i puwtui keägy kädeh .Häi derni keägäs , duwmaiččow pertin uksi on , a avavui , ga piha on , merirandu .Häi kävelöw merirandoa myö , a meres päi sie tuwččoaw , strašnoi tuhu on .Merirannal siit eigo ole puwdu , eigo midä , vai peskuw on da kadaimätästy eräs on .Häi käveli , käveli , kaččow , voagalindu on poijat soannuh , pezän pannuh , a iče on lähtenyh kävelyksil .Pezä sе harvu , tuwli suwri , poijal ne kylmetty , odva vai čiwčetetäh .Ivan Medvedin kadaidu katkoi , kanabroa nyhti i pezeä summendi , štobi̮ tuwli ei muga koskizih .Hai siit vuottaw , ni lähte kunne ei , azetutahgo poijat lämmittyö .Poijat lämmittỉh i vaikastuttih .
Sil aigoa sih lendi voagalindu , Ivan Medvedinan peäl , vai hawkata händäh .Poijat sih eäni laittih :
– Stoi , stoi , moamo , – sanotah , – Häi meijät hengih peästi , koskie pie ei händy ,a ku midä voinnet hyveä loadie hänel !
Lindu kyzyw hänel :
– Midäbo pidäw hyveä loadie sinul ?
Ivan Medvedin sanow :
– Muwdu hyveä ei pidäs ni midä , ku nečis havvas yläh minuw vieziit .(Häi tiedi d’o ennepäi kai dielot , valmeheksi dorogan karzi )!
Lindu hänel sanow :
– Ylen on dygei sinne viijä , a minä loitton kävelin , väzyin , huogavuo pidäs .
A poijat prižmitäh :
– Vid’dä , moamo , pidäw !
Ivan Medvedin sanow :
– Minä nygöi lähten kävelyksih , a sinä huogavu , konzu tulen , siit lähtet viemäh .
Vot häi lähtöw merirandoa myö kävelemäh , i tulow nuotanpywn-dimökkine .Häi menöw mökkizeh sih , ga sie neidine kudow kangastu .Kerran pirral išköw – i kaksitostu poaroa kengeä pakkuw .Ivan Medvedin kyzyw neidizel :
– Midä , čidžoine , sinä nečis kuvot ?
– A kuvon , – sanow neidine , – sidä , minun boaboin Ivan Medvedin murendi , nygöi varustammo voinoa !
– Hoi , čidžoine , heitä tyhdän roandu , Ivan Medvedinal d’o on luwt hapattu , ammui on kuolluh . Parembi tule minul mučoikse .
– Tulen d’o , – sanow , – vai ota !
– A kuzbo on se sinun boabo , kudoan Ivan Medvedin murendi ?
– Boabo on , – sanow neidine , – nelländes mökis .
Hyö pagin paistih kai : yksi ottaw , toine tulow , i neidine kuvondan heittäw .Ivan Medvedin lähtöw ielleh , toizih mökkilöih menemäh .Menöw toizeh mökkih , toas neidine kangastu kudow .Ivan Medvedin tervehyön loadi , toine vastai :
– Tule terveh !
Toas neidine kangastu kudow , kerran pirral veäldäw – kaksitostu šinelii pakkuw .Ivan Medvedin kyzyw :
– Midä , čidžoine , roat ?
– A voinoa varustan , Ivan Medvedin ylen äijäl murendi meän boabon .
Ivan Medvedin vastai hänel :
– Oi , čidžoine , heitä tyhdän roandu , Ivan Medvedinal d’o on luwt hapattu , d’o on ammuin kuolluh .Parembi tule minul mučoikse !
Neidine sanow :
– Tulen , vai ottanet ! – Otan , vai varustai .
Neidine rubei varustelemahes , a Ivan Medvedin lähti ielleh .Astui , astui merirandoa – tulow vie mökki .Häi menöw sih mökkih , toas neidine kangastu kudow : kerran pirral veäldäw – kaksitostu vintovkoa pakkuw .Häi tervehyön loadi .
– Tule terveh ! –sanow neidine .
– A midäbo , čidžoine , sinä roat ?
– Meijän boabon Ivan Medvedin ylen äijäl murendi , ga nygöi voinoa varustammo .
– Heitä tyhdän roado , Ivan Medvedin d’o ammui kuoli , nygöi d’o on luwt hapattu ! Parembi tule mučoikse minul .
Neidine i heitti kuvonnan , rubei varustelemahes .
– A kusbo boabois on ?
– A nečis ezmäizes mökis vardoijah hänen kuolendoa : ni kuole , ni elä ei .
(Miekoi ei hylgeä , eččiw kai kohtat )!
Menöw Ivan Medvedin boaboin luo .Sie d’o rahvastu on , vardoijah händy .Häi tervehyön rahvahal loadi i vastattih hänel tervehys .Rahvas hänel kyzytäh :
– Edgo midä tiedäs nečis matkan dällel oppie , eigo peäzis libo kuolis ?
– Voibi häi , – sanow , – oppie , libo peäzöw , libo kuolow , kudai tahto roih !
Boaboin luo händy viedih , ga boaboi hänen i tunnusti .Sanos rahvahal , što neče minun murendi , ga eibo voi , vai ögeäw , a rahvas ellendetä ei .A Ivan Medevdin sanow :
– Kačo , häi i iče pokoroičeh , oppie käsköw !Oppies ei pie olla rahvastu ni kedä .Pidäw panna päčči lämmäh i pada vetty kiehumah .Minä hänes pahat duwrostit pezen kai i sit puhtahannu opin .
Rahvas lähti kai eäres .Häi pani päčin lämmäh i poan vetty kiehumah .Sen endizen ravvan hiilutti d’uwri ruskieksi i ajoi kidah – sil akkoa tiedovoiččow .Ravval sil ku hieroi , hieroi da vie ližäksi kiehujal viel kohendi , dai pokoiniekku oli valmis (čuasul i ugodih , kuoli ).Rahvahan kaiken kuččui , sanow :
– Kačo , nygöi nenä oigeni , kuoli .
Rahvas ruvettih sidä boaboidu moah panemah , a häi omal dorogal lähti da algaw neidizii keräillä .Kolme neijisty häi otti i vei sen havvan lowkon luo .Istutti yhten neidizen sih d’uaššiekkah i nuoras veäldi .Ruvettih sie toizet bohatterit nostamah .Nostettih , nostettih , ga i nowzi ylen čoma neidine .Hyö kyzytäh :
– Viego toine on ?
– On , – sanow neidine .
Hyö terväizeh d’uaššiekku heitettih uvvessah alah , dai toizen neidizen Ivan Medvedin pani d’uaššiekkah .Nu vot , i toine neidine nostaldettih – toaste neidine ylen hyvä .Kyzytäh :
– Viego on kolmas ?
– On , – vastai neidine .
Ylen terväh peästäldettih d’uaššiekku .Dai kolmas neidine nowzi .Kyzyttih :
– Viego on ?
Neidine sanow :
– Ewle enämbi neijisty , vai työndäi däi !
Hyö tolkuijah keskenäh :
– Ivan Medvedinoa ku nostammo , ga siit häi yhten neidizen ottaw i yksi meis d’eäw neidizettäh .
Kengi artelis sanotah , "što nostammo ", kengi sanow , "što emmo nosta ".Dälgimäi rešittih puoleh matkah sah nostoa i därilleh d’uaššiekku divvata alah , anna kerras kuolow .
Vot hyvä-horošo , Ivan Medvedin sen d’o iče ponimaičči , midä hyö tahtotah roadoa .Häi varusti suwren kiven da pani d’uaššiekkah , a iče välittih eäre havvas . Pani vai kiven d’uaššiekkah , veäldi nuoras , i ruvettih nostamah .Hyö nostettih , nostettih d’o puolih välih i peästäldettih .Kivi vai divvahtih hawdah . Ivan Medvedin kaččow sidä dieluo .Siit mäni , nuoran leikkai i d’uaššiekkah lykkäi .Nu vot , hyvä-horošo , häi i lähti voagalinnun luo , kyzyw :
– D’ogo huogavuit ?
Poijat eäni laittih :
– Moamo , moamo , vid’dä pidäw !
Lindu sanow :
– Nygöi huogavuin , voi vid’dä !
Lindu hänen selgäh otti i lähti viemäh .Lindu nowzi , nowzi , dai peäzi havvan peäl .Ivan Medvedinan työnäldi , dai iče därilleh hawdah .Häin d’o pertih sih peäzi , kus hyö elettih toizien bohatteriloin kel .Meni pertih , kaččow – murgin on syödy i muččoloin kel kengi kunne eri komnattoih mendy moate .Häi nostata ni kedä ei , istuihes stolan peäh i vuottaw toizien nowzendan .Moattih , ga dälgimäi yksi havaiččui i tuli sih pertih .Tuli , ga kaččow – Ivan Medvedin istuw .Häi moizekse pöllästyi , ga ni virkoa midä ei voi , i Ivan Medvedin tože ni midä ei virka .Sit häi meni toizien bohatteriloin luo i nostatti , sanow :
– Ivan Medvedin tuli !
Toizet kai varavuttih , i mučoit nostih .Nu vot , hyvä-horošo , toizet kai duwmaittih , duwmaittih :
– Nygöi rodieh midä tahto , mennä pidäw Ivan Medvedinan luo .
A Ivan Medvedin vai istuw ielleh , vuottaw : anna tullah .
Tuldih hyö Ivan Medvedinan edeh i zdorovkaittihes .Häi vastai heile , tervehyön loadi .Siit hyö pagina laittih :
– Vot , – sanotah , – myö izmenan sinul piimmö , lai midä tahto .
Ivan Medvedin sanow :
– Vot , tovarišat , eihäi nenga pideli loadie !Minä teih näh staraičiimos , mučoit sain .Työ duwmaičiitto , što minä otan pois kudamas tahto mučoin , a minä ku sidä tahtonuziin , ga ni ozutannus teile en , a minä vet’ teih näh staraičiimos ,minul moailmal muččoi roih skol’ko ugodno , a työ miittuman izmenan piittö !
Hyö sanotah :
– Nygöi kudai izmen puwtui pideä , se därilleh ei myöstäi , nygöi lai midä tanto !
– En lai ni midä , – vastai Ivan Medvedin , – sen täh ielleh hyvin elämmö .
Hyö vie enämmäl prošken’n’ua pakiččemah .Pakittih , dai Ivan Medvedin prosti .Ruvettih eäres siit kohtas lähtemäh .Val’l’astettih se iččeh sälgy , sih endizeh regeh istuotettih kaikin i lähtiettih ajamah , a Ivan Medvedin istuihes laid’al hebuo ajamah .Ajetah , ajetah , i puwtutah linnah (ku täh Petroskoih rowno ).Se linnu proiji .Ajetah , ajetah , tulow toine linnu .Se on stoličnoi linnu , i hyö soarin dvorčah ajetah .Joga linnas on sinine vate oijendettu i sinizet flagut nostettu .Hyö kyzytäh rahvahal :
– Mi teile on neče čuwdo , ku joga sijas on sinine vate oijendettu i sinizet flagut nostettu ?
Heile vastatah :
– Tulien yön kahtentostu čoasun aigah pidäw vid’dä soarin tytär merirandah zmijal syödäväkse !
Hyö ajetah soarin dvorčah i soarih yökse taritahes .
Dežurnoi oli vorotoin luo i lähti soaril viestii viemäh .Soari kyzyw :
– Mittuot rahvas on ?
Dezurnoi sanoi :
– Rahvas noat kaččuo ollah ylen hyvät .
Soari iče lähti kaččomah .Häi mieldyi , nengomoa hebuo vie häi ni kus ei nähnyh .Hyö tarittihes ičelleh soaril yökse , i soari ylen hyvin priimi .Vorotat avattih , hebo laskettih .Ivan Medvedin sanow :
– Minun hevol pidäw eriže olla kon’ušši .
Heidy ylen hyvin goštitetah , kui vai voijah .Hyö ildah sah ollah .Enne puoldu yödy Ivan Medvedin komanduiččow ezmäizel ongittajal , što pidäw mennä neijisty zmijas peästämäh merirandah .
Nu vot , hyvä-horošo , hyö lähtietäh matkah .I puwtuttih merirandah sinne .Vie ewle kahtutostu čoassuw , i hyö ruvetah huogavumah .Ongittai sе andaw soarin tyttärel peädy eččie , sanow :
– Jesli uinonnen , konzu rubiew kohu meres kuwlumah , siit sorra minul peäl minun savakko , siit minä havačun !
Neidine peädy ečči i ongittai uinoi bohaterskoih uneh .Rubei meres kohu kuwlumah .Neidine rubei händy nostattamah , ga havaiččuo ni kui ei voi .Siit , kui nevvoi , muga i roadoi : savakon peäl kirvotti .D’algevui .Kohu se läheni , läheni , dai tuli randah kolmepeähine zmija .Nostaldi peän , sanow :
– Оli uskalmos yksi , a täh on tulluh kaksi !
A bohatteri vastai hänel :
– Syö hos ezmäi yksi , roih sit sinul vero !
Vot , hyvä-horošo , bohatteri sit sanow :
– Kaksi kägiet syvvä , a sidä et tiije , ku iččes liinumoa kai harakat n’okittih !
Kolmepeähine keänäldih kaččomah , a bohatteri sil aigoa kaksi peädy i leikkai , a kolmas mereh uidi i lähties sanoi :
– Olgah , minun peät hos leikkaitto , ga vuottoat huomei illal veikoi tulow , leikkoattogo hänen peät ?
Nu , se neidine peäzi .Huondesčuras vei bohatteri neidizen soaril , i soaril rodih ylen suwrı ihastus .Huondeksel d’o ruskiet flagut , ruskiet vattiet levitettih linnah päiväksi .Ildupäivy tulow , i op’at’ rovno telegrammu tulow , što toine tytär pidäw syödäväkse .Ruskiet flagut da vattiet kerätäh i sinizet levitetäh .Tulow lähtie toizel tyttärel .Ivan Medvedin komanduičči toizel ongittajal :
– Mene peästä soarin tytär , štobi̮ et andas syödäväkse zmijal !
Vot , hyvä-horošo , lähtietäh neidizen kel merirandah .Mennäh merirandah , bohatteri andaw neidizel peädy eččie , sanow :
– Kohu meres päi ku rubiew kuwlumah , minuw nostata .Muwlleh ku en nosse , ga savakko sorra peäl .
Neidine rubei peädy eččimäh , i bohatteri uinoi .Rubei kohu meres päi kuwlumah .Neidine savakon sordi hänen peän peäl , i havačui .Kohu läheni , läheni , i tuli kuwzipeähine zmija .Zmija sanow :
– Oli uskaldettu yksi hengi , a on kaksi !
– Syö yksi ezmäi , ga roih sit sinul vero , – sanow bohatteri . – Tyhjeä pagizet , a kačo koillizes päi miittuine savu nowzow , sidä et näi !
Zmija keänäldih kaččomah – sil aigoa bohatteri viizi peädy krošši , kuvvenden kel ehti mereh paeta .Neidine peäzi , i mendih kodih eäres .Kois opat’ ylen äijäl ihastuttih , i huondeksel opat’ ruskiet flagut i ruskiet voattiet oijendetiih .Ildah sah huogavutah i gostitah sie soarin luo .Ildupäiväl opat’ telegrammu tulow : d’o pidäw kolmas tytär vid’dä syödäväkse .Ruskiet flagut da vattiet kerättih , eäre i sinizet sijah levitettih .
Nu vot , hyvä-horošo , toas kolmandel neidizel lähtie pidäw .
Ivan Medvedin komanduičči kolmandel ongittajal :
– Neidine peästeä pidäw , ei pie andoa syödäväkse !
Mennäh hyö sinne merirandah ennen zmijan tulendoa .
Neidine rubiew peädy eččimäh , i bohatteri se uinuow .A enne uinondoa sanow :
– Ku muwlleh et voi nostattoa , sorra savakko peäl , sit havačun .
Rubei meres kohu kuwlumah .Neidine nostatti – ei voi nostattoa .Sordi savakon peäl , i häi havačui .Tulow meres yheksäpeähine zmija .Tulow i röngähtäh :
– Oli , – sanow , – uskalmos yksi , nygöi teä on kaksi !
Bohatteri vastai hänelleh :
– Syö yksi , – sanow , – ga roih siit !Pahoa paista tiijet , a kačo koillizeh , iččes kodi palaw vo ves’ duh !
Keänäldih häi kaččomah , a bohatteri sil aigoa kai peät krošši , vai yksi däi , sen kel ehti mereh paeta , sanow :
– Voata , huomei tulow vahnin veikoi , leikodgo i sen peän !
Neidine peäzi opat’ , i tullah kodih .Ihastus rodih suwri , i toaste ruskei vate da ruskiet flagut oijendetah .
Se päivy huogavutah , gostitah , a linnas d’o on vessel eleä , ku kolme soarin tytärdy d’o peäzi , i ruskieloi vattieloi myö kävelläh .Ildupäivih sah eletäh , i opat’ tuli telegrammu , što nelläs tytär pidäw tuvva syödäväkse tulien yön kakstostu čoassuw .Ruskiet vattiet kerätäh , sinizet vattiet pannah , ruskiet flagut otetah , sinizet flagut nostetah .Tuli vuoro Ivan Medvedeval lähtie nuorimboa tytärdy peästämäh .Ivan Medvedin d’o ei zevaiče : häi d’o päiväl vei merirandah čugunnoin boaban .A boaban sen häi loadi vintoil : ku punaldat vintan , ga mi suwh boaboil mennöw , ga se poikki menöw .Igenet boaboil loadi irvalleh i kaksi hammastu suwh .Boaboin sen seizatti d’ogirandah .
Meni illal Ivan Medvedin soarin tyttären kel merirandah .Häi eigo anna peädy eččie , eigo midä , a vuottaw zmijoa .Vuottaw , vuottaw , dälgimäi kodvan peräs rubiew kohu meres kuwlumah , i meri rubiew kai zelenaizel nägymäh , ku tulisugahat on meres .Dai tuli sih rannal kaksitostupeähine .Häi sanow :
– Leikkaitto vellilöin peät , leikottogo i minun !
Ivan Medvedin sanow :
– Kačo , pitkäs matkas tulduw midä pahoa pagizet , et ni tid’d’e hyveä paista !Kačo , vanhu boabušku , segi sinuw nagraw !
Kaksitostupeähine pahas tavas loadi kaksi kokkoi kahtes käis i kerras ähkäi boabol keroh .Käit poikki i mendih .Sil aigoa Ivan Medvedin leikkai yksitostu peädy , yksi däi .Zmija mereh huškahtih , sanow :
– Minä kun en voinnuh tappoa , ga enämbi ni lapsien lapset ei tulla , eläkkeä hyvin , libo pahoi !
Neidine peäzi , i kodih astuttih .Linnas nostettih ruskiet flagut i vate ruskie levitettih i kaikekse aigoa muga d’eädih , ku zmijois peästih .Nu vot , hyvä-horošo , soari sanow :
– Täs tyttäret teän peästetyt , ottakkoa hos kai mučoikse .
Toizil ei pidänyh muččoi , ku d’o oldih naizis , a Ivan Medvedin otti mučoikse sen neidizen , kudaman iče peästi .Soari toizii bohatteriloi pani suwrih čiinuloih , a Ivan Medvedinan otti vävykse i ruvettih ielleh hyvin elämäh .
Ivan Medvedin
карельский: ливвиковское наречие
Ведлозерский
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
Иван Медведин
русский
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–