ВепКар :: Тексты

Тексты

Вернуться к списку | редактировать | удалить | Создать новый | История изменений | Статистика | ? Помощь

Nevest voikab ičeze voudeižes

Nevest voikab ičeze voudeižes

вепсский
Средневепсский западный
Poručiba i založiba ku minun vouktan da voudeižen-se, krasnijan da jo krasoteižen-se,

i tuukeitas i lükeitas jo minun rodimijad roditel’ad-ne

i verhaze agjaha-se i vekovečnijahe da uplošihe,

i kutak minä jo eläškanden i opendaškandemoi,

i kutak minä paginoid' pagižeškanden,

i kutak minä loduid' lodeižoitaškanden,

i nügud nägen, mišto tari lähtta korttas da kodižespei-se,

i dubovijou da setjan tatoihuden laveižuupei-se.


I jäl’gmeičed jo minä minuteižed i pordeižed

i krasuižoitan i likuižoitan ičiin' vouktan voudeižen, krasnijan i krasoteižen-se.


I aigaližen, i armatoman, i kurvitoman, i sirotskijan vouktan da voudeižen-se,

i minä taričin' ičiin' i polnijile i podruškeile, hiile

i otkažihezoi sirotskijas vouktas da voudeižes-se,

i ii ottud krasuižoitmaha i likuižoitmaha

i ičetoi molodeckijaha armhaze da arteližehe-se.


I ved’ minun vouged voudeine sirotski,

i ii ottud i otkažihezoi i minun vouktan da voudeiženke.


I pästan i jätan vouktale pravednijale da peiveihudele-se,

i okhaske hän hänenke krasuiše i likuiše i sirotski vouged voudeine-se,

krasnį da krasoteine-se.

Невеста причитывает о своей волюшке

русский
Поручили и заложили ведь мою белую да волюшку, красную да красотушку-то,

и оттолкнут и забросят мои родимые родители

и в чужой край, на вековечную да нерадость,

и как же я буду жить, и буду учиться,

и как же я разговоры буду разговаривать,

и как же я беседы буду беседовать,

и теперь видно, что придется уходить из высокого да домика-то,

и с дубового пола милого отца.


И последние я минуточки и мгновения

и покрасую и поликую свою белую волюшку, красную и красотушку-то.


И раннюю, и необласканную, и нераспущенную, и сиротскую белую да волюшку,

и я предложила своим и милым и подружкам, им

и отказались от сиротской белой да волюшки-то,

и не взяли красовать и ликовать

в свою молодецкую любимую артелюшку.


И ведь моя белая волюшка сиротская,

и не взяли и отказались от моей белой да волюшки.


И отпущу и оставлю светлому праведному да солнышку-то,

И пусть она с ним красуется и ликуется и сиротская белая волюшка-то,

красная да красотушка-то.